Lahat ng Kabanata ng Behind Her Chalk : The Mafia's True Face of Zhaine: Kabanata 1 - Kabanata 10

Zhai POVTwenty Years Later..."Boss, may dumating na sulat galing sa isang academy," masayang balita ni Senko habang hawak ang liham.Kagigising pa lamang ni Jhai noon. Agad niyang kinuha ang sulat at binasa ito. Sa sobrang tuwa, hindi niya namalayang halos masakal na niya si Senko sa yakap."Boss... sandali lang..." ani Senko habang ngiwi."Oops! Sorry! Masaya lang talaga ako, Senko. Sa wakas, matutupad na ang pangarap kong maging isang teacher.""Masaya kami para sa inyo, Boss," nakangiting sagot ni Senko.Masaya ang apat na kasama niya. Kita sa kanilang mga mata ang kasiyahan habang pinagmamasdan si Jhai na nagmamadaling mag-ayos. Ilang sandali pa, nagpaalam na siya."Aalis na ako!" masiglang wika ni Jhai."Mag-iingat po kayo, Boss!" sabay-sabay na sagot nina Senko, Whang, Luan, at Renko.Matapos ang personal interview sa school director ng academy, nagtungo siya sa activity hall. Umakyat siya sa gitna ng stage at buong loob na isinigaw:"Ako si Zhaine, ang magiging teacher ninyo

Third Person POVAkala ni Zhaine ay tapos na ang laban, ngunit isang estudyante pa ang naglakas-loob na kumuha ng kahoy upang ihampas sa kanya. Kahit nakatalikod siya, agad niya itong naramdaman at nasalo. Mabilis siyang lumingon at tiningnan ng malalim ang estudyanteng may hawak ng pamalo. Sa isang titig lang mula sa kanyang Lion eye, napaupo ito sa takot.Sa kanyang matalim na mga mata pa lang, talagang magdadalawang-isip ka nang lumapit.Nang magsitakbuhan na ang mga estudyanteng umatake sa kanya, inihagis niya pabalik ang pamalo sa isa sa mga ito—ngunit mas pinili nitong tumakbo sa takot.Pagkaalis nila, bigla namang nawalan ng malay si Xian. Dito na muling bumalik si Jhai sa pagiging Zhaine. Maingat niyang nilinis ang mga pasa at sugat nito habang hinihintay na magising.“Ms. Tuazon?!” gulat na tanong ni Xian nang magising.“Bakit di mo kasama mga barkada mo?” tanong ni Zhaine.“Nagkataon lang. Mga duwag kasi 'yung mga 'yon. Tyempuhan na ako lang ang naiwan,” sagot ni Xian.Nang

Third person POVNaglalakad sina Axl, Joric, Roby, Jerry at si Kenn naman ay parang malayo ang isip.“Bakit ang isang kagaya mo ay kailangan magbalat kayo?,” katanungan ni Kenn habang patuloy na iniisp si Zhaine.Hanggang nakita nila ito--nangungulit sa isang construction site. Hindi alintana ni Zhaine na makikita siya ng kan’yang mga estudyante.“ Tignan nyo mga p’re! ang teacher natin,” turong sabi ni Axl.“ Siguro ang dami niyang sinusuportahan: teacher sa umaga. Kargadora sa hapon. Sa gabi ano naman ka’ya?, “ tatawa-tawang sabat ni Roby.Ngunit si Kenn ay hindi kumikibo--pinagmamasdan lang nya ito.“Alam ba talaga ng babaeng ito ang pinag-gagawa n’ya. Sino ka bang talaga?”.“ Alam nyo, ang mabuti pa’y kain na lang tayo. Treat ko,” tanging nasabi ni Kenn sa mga tropa nya. Dahil ayaw nitong marinig at pinagtatawanan ito ng mga barkada n’ya.“ Yan ang gusto ko sa pare ko,” tuwang-tuwang sabi sagot ni Roby.Lahat ay kayang gawin ni Zhaine para sa kanyang estudyante. Dahil na rin sa ka

Agad naman naiwasan ni Zhaine ngunit nadaplisan s’ya sa kan’yang pisngi.Nang binalikan niya ng tinggin bigla na lamang napa-atras ang kanang -kamay ni Big Boss.“ ‘Di maaari, lion? patay ka na!”“ Bakit? May naalala ba kayo sa mga mata ko! ako ang batang lion na hindi nyo nagawang patayin!”Pagkadaan ng patalim sa may mukha ay pinilipit n’ya ang mga braso: sinalag ang patalim at sinapo ng kanyang mga palad upang mabali n’ya ito.Nagdurugo na ang kan’yang mga palad ngunit hindi siya sumuko upang mabali ang patalim na hawak ng kalaban.Nang naisakatupran na n’ya ang pagkahati ng patalim nito. Bigla namang inihagis ni Zhaine ang lalaking nagtangka sa kanyang buhay--pinagsusuntok ng tuluyan.“ Sabihin mo sa kanila na humanda sila sa oras na magkrus ang landas namin... ng taong pinaglilingkuran mo ngayon. Papatayin ko sya! Ako ang batang Lion na hindi ninyo magawang mapatay. Isa pa, Big Boss. Ayaw ko na makita ko ang mga pagmumukha ninyo ka sa teritoryo ko! ni magulo sa nasasakupan. Tutul

Walang nagawa si Zhaine kay Kenn at Simeon.“ Mukang no choice na ko. Bakit kasi ngayon pa ko nagkasakit.”Habang naglalakad sila napapatingin na lang ang dalawa sa kanya dahil sa kaliwa’t-kanan na may bumabati sa kaniya.“ Magandang araw po, Boss,” nakangiting bati ng isang tindera.“ Boss?” pagtatakang tanong ng dalawa.Hindi sumagot si Zhaine, kahit kapirasong salita. Hanggang sa marating nila ang bahay niya.“ Boss, A’kina po yung bag n’yo.”“ Salamat Senko.”Napansin ni Luan ang mga kasama niya.“ Boss, mga estudyante mo ba sila?”“ Oo. Whang puwede mo ba kong ipagtimpla ng Kape? aakyat muna ko’t magpapalit lang ako ng damit. Kayo na bahala dyan sa dalawa. ‘wag ninyo sila itorture ng todo ah.”Pag-akyat ni Zhaine pinapasok ng apat sina Kenn at Simeon.“ Salamat sa paghatid sa kan’ya, ah. Akala namin ay kung napano na siya,” mahinanong sabi ni Senko.Sa pagmamasid sa buong bahay ni Zhaine nakita nila ang isang fLag.“ Anong, Flag po ba iyang nasa dingding?”, marahang tanong ni Ken