All Chapters of เมียทาส: Chapter 41 - Chapter 50

คามารีเป็นชายหาดที่มีชื่อเสียงที่สุดบนเกาะซานโตรินี แม้ว่าตามชายหาดจะประกอบไปด้วยก้อนกรวดและหินภูเขาไฟ แต่หาดทรายสีดำก็เป็นเสน่ห์ที่หาจากที่อื่นได้ยาก อีกทั้งตลอดแนวหาดยังมีร้านขายเครื่องดื่ม บาร์ และภัตตาคารเรียงรายอยู่จำนวนมาก จึงสามารถดึงดูดใจให้นักท่องเที่ยวนิยมมาพักผ่อนเล่นน้ำที่นี่ได้เป็นอย่างดีรมิตาเองก็เพิ่งมีโอกาสได้ดื่มด่ำกับบรรยากาศของชายทะเลบนเกาะซานโตรินีเป็นครั้งแรก จึงตื่นเต้นดีใจไม่น้อย เนื่องจากที่ไอเอนั้นมีสภาพภูมิประเทศเป็นหน้าผาสูงชัน ไม่มีชายหาดที่สามารถเล่นน้ำได้ นี่จึงนับเป็นโอกาสดีที่เธอจะได้สัมผัสกับน้ำทะเลบ้างหญิงสาวรู้สึกแปลกใจที่ชั่วโมงก่อนหน้านี้ จู่ๆ อีวานเจลีนก็เข้ามาพูดคุยด้วยราวกับเป็นเพื่อนสนิท ชักชวนให้เธอพาคาซานดรามาเที่ยวคามารีพร้อมกันตอนแรกทั้งรมิตาและคลอรีสต่างก็ไม่เห็นด้วยกับการพาคาซานดรามาเที่ยวชายหาดที่มีผู้คนพลุกพล่าน แต่แดเมียนเองก็อยากให้รมิตาได้เห็นที่อื่นบ้างนอกจากในคฤหาสน์และที่หมู่บ้านไอเอ เขาจึงเป็นอีกเสียงหนึ่งซึ่งช่วยสนับสนุนอีวานเจลีน แม้จะรู้สึกประหลาดใจกับพฤติกรรมของเธอไม่ต่างจากรมิตา“เอ้านี่... ฉันซื้อมาฝากเธอกับคุณพี่” เมื่อ

“คุณคิดจะทำอะไรของคุณกันแน่... คุณอีวานเจลีน”“ฉันไม่ได้ทำอะไร นังคนใช้นั่นต่างหากที่เป็นฝ่ายลากคุณพี่ออกไปเสียลึก ถ้าจะโทษก็ไปโทษหล่อนสิ”“คุณก็เห็นว่ารมิตาเกือบจะตายอยู่แล้ว เธอจะทำอย่างนั้นไปทำไม”“ฉันจะไปรู้ได้ยังไง...”“พอสักทีได้ไหม... แทนที่จะมัวเถียงกันเรื่องคนใช้ ห่วงคาซานดราก่อนจะดีกว่า... โธ่ ดูสิ... สภาพหลานสาวของฉัน ช่างน่าสงสารเหลือเกิน”“คุณคาซานดราไม่ได้เป็นอะไรมากหรอกครับ คนที่ยังไม่ได้สติน่ะ รมิตาต่างหาก”“ก็แค่คนใช้คนเดียว หล่อนก็ยังไม่ตายเลยไม่ใช่เหรอ... หรือว่าที่ห่วงนักห่วงหนาก็เพราะคุณมีอะไรกับมันไปแล้วอีกคนหนึ่ง”“อีกคนหนึ่ง... หมายความว่ายังไงกัน อีวานเจลีน”“ฉันกำลังจะเล่าให้ฟังอยู่เลยค่ะ คุณป้า... คุณป้าทราบไหมคะว่า นังคนใช้คนนี้มันแอบมีอะไรกับอเล็กซ์อยู่... เมื่อคืนก่อนฉันบังเอิญไปเห็นเข้า อย่างที่คุณป้านึกรังเกียจเลยค่ะ นังโสเภณีนี่คงหวังจะมาปอกลอกอเล็กซ์นั่นล่ะสินะ”“รมิตาไม่ใช่คนอย่างนั้นนะครับ”“หยุดนะแดเมียน... ฉันอุตส่าห์เห็นเธอเป็นเหมือนหลานชาย ไม่นึกเลยว่าเธอจะเห็นแก่คนใช้ถึงขนาดแก้ตัวแทน”“คุณป้าก็ดูเอาเองสิคะว่าการกระทำของคุณแดเมียนน่ะน่าสงสัยอย่า

ประตูห้องคาซานดราถูกเปิดออกช้าๆ พี่สาวของเขาเป็นสิ่งเดียวที่ผูกพันทั้งคู่เอาไว้ด้วยกัน ในเวลาที่เขาซึมเศร้าและคิดถึงคนรักอย่างนี้ คาซานดราคงเป็นคนเดียวที่จะทำให้ชายหนุ่มรู้สึกดีขึ้นหญิงสาวนอนนิ่งอยู่บนเตียงนอน ใบหน้างดงามที่มีความละม้ายเขาอยู่หลายส่วนกำลังหลับตาพริ้มเหมือนไม่รู้เลยว่าสาวใช้ผู้คอยดูแลเธออยู่ได้จากไปแล้วอเล็กซานเดอร์ดึงเก้าอี้วิกตอเรียสีขาวมาวางข้างๆ เตียง นั่งกุมมือผู้เป็นพี่และลูบคลำอย่างแผ่วเบา สัมผัสนั้นปลุกให้คาซานดราลืมตาขึ้น และหันมามอง“คาซานดรา... ผมรู้แล้ว... ผมรู้แล้วว่าวันที่สูญเสียคนที่รักไป วันที่พี่ถูกโจนาธานทำร้าย พี่จะรู้สึกยังไง... ผมเข้าใจแล้วว่าทำไมพี่ถึงยอมปิดกั้นตัวเอง ไม่รับรู้ทุกสิ่งอย่างนี้... เพราะมันเจ็บปวดใช่ไหม เพราะมันทรมานกับการต้องทนอยู่ตามลำพัง ไม่มีคนที่เราจะพูดคุยและพร่ำพรอดต่อกันอีก...”“ผมรักรมิตา พี่รู้หรือเปล่า... ผมรักเธอมาก แต่กว่าจะรู้ตัว เธอก็จากไปแล้ว ไปโดยที่ผมยังไม่เคยพูดกับเธอว่ารักเสียด้วยซ้ำ...”เขายิ้มเศร้าๆ มองดวงตาสีน้ำตาลตรงหน้านิ่ง“ผมยังไม่รู้เลยว่าจะตามเธอพบไหม...” ใบหน้าคมเข้มหัวเราะออกมาอย่างหดหู่ “อย่าว่าแต่พบ

แดเมียนพาตัวอีวานเจลีนและคลอรีสขึ้น ฮอล์เกอร์ 900 XP ขนาดเก้าที่นั่ง เครื่องบินส่วนตัวของอเล็กซานเดอร์ ออกจากสนามบินขนาดเล็กใกล้คามารี เพื่อไปส่งคนทั้งสองที่มาซิโดเนีย ก่อนจะเดินทางต่อไปยังเอเธนส์ สืบหาข่าวคราวของรมิตา รวมทั้งหาทางจัดการกับนักสืบเจ้าปัญหาชายหนุ่มนั่งคิดทบทวนถึงถ้อยคำของอีวานเจลีนซึ่งหลุดปากพูดกับคลอรีสที่คลินิกในไธรา วันที่รมิตาจมน้ำ‘...แค่พฤติกรรมที่หล่อนไปหว่านเสน่ห์ใส่พวกกุ๊ยเมื่อกี้นี้ คุณป้าก็เห็นอยู่กับตา ไม่รู้ว่าสมัยหล่อนทำงานโรงแรมอยู่จะจับเศรษฐีมากี่คนต่อกี่คนแล้ว’สมัยหล่อนทำงานอยู่โรงแรมอย่างนั้นน่ะหรือ...อีวานเจลีนรู้เรื่องที่รมิตาเคยทำงานเป็นแม่บ้านในโรงแรมได้อย่างไร ในเมื่อไม่เคยมีใครพูดถึงที่มาของหญิงสาวแม้แต่ครั้งเดียว...หรือจะบอกว่า ‘พูดไม่ได้’ ต่างหาก เพราะมันเป็นเรื่องของการล้างแค้นและเรื่องความเข้าใจผิดที่แสนน่าละอายของอเล็กซานเดอร์แดเมียนใช้งานนักสืบคนเดิมมาตลอดเวลาหลายปี ส่วนมากแล้วเขาจะใช้เพื่อสืบเรื่องเครดิตของผู้ร่วมลงทุน ซึ่งผู้ที่แนะนำให้เขารู้จักกับนักสืบคนดังกล่าว ก็คือ อากาปิโอโอ เฮเลนิคัส ผู้เป็นพ่อของอีวานเจลีน เนื่องจากเขาเองก็อย

เช้าวันรุ่งขึ้น ทันทีที่มองเห็นแสงสีทองปรากฏขึ้นที่ขอบฟ้า อเล็กซานเดอร์ในสภาพขอบตาเขียวช้ำจากการนั่งมองเข็มนาฬิกาบนข้อมือตัวเองก็รีบลุกขึ้นจากเตียง หยิบโทรศัพท์มือถือที่ยับเยินขึ้นมาทดลองกด พบว่ามันยังทำงานได้ดี เขาจึงรีบส่งข้อความไปยังเครื่องของนางพยาบาลพิเศษในเวลาอย่างนี้ แม้ซีบิลจะไม่มีประโยชน์อะไรมากนัก แต่ขอเพียงเธอสามารถหายใจได้ ก็คงพออยู่เป็นเพื่อนคาซานดราได้เช่นกันแม้จะเป็นห่วงพี่สาวไม่น้อยกว่ารมิตา ทว่าหญิงสาวฟื้นสติโดยสมบูรณ์แล้ว ทั้งยังพูดจาสื่อสารได้ พอจะเคลื่อนไหวช่วยเหลือตัวเองได้ ชายหนุ่มก็มั่นใจว่าเธอจะดูแลตัวเองได้จนกระทั่งเขาพาตัวภรรยาและลูกกลับคืนมา อีกทั้งเขายังมีทางออกในเรื่องคาซานดราอีกอย่าง ซึ่งยังไม่รู้ว่าจะเป็นไปได้หรือไม่ แต่ก็จำเป็นต้องลอง“สวัสดีครับ... ป้าคลอรีส” อเล็กซานเดอร์ตัดสินใจโทรไปหาพี่สาวของบิดา“อเล็กซ์เหรอ... นี่มันกี่โมงกี่ยามกัน ทำไมโทรมาหาป้าแต่เช้า...” คลอรีสงัวเงียพูดหลังจากได้ยินเสียงของหลานชายดังลอดหูโทรศัพท์สีทอง รูปทรงคลาสสิก ที่วางอยู่บนโต๊ะวางโคมไฟข้างเตียงนอนในห้อง แม้จะยังขุ่นเคืองเขาไม่หาย แต่อย่างไรสายสัมพันธ์ระหว่างป้าและหลานก็