Semua Bab Her Billionaire Babymaker Is Her Ex-husband's Brother: Bab 81 - Bab 90

**Yeon Na** “I tried to contact him again and again, but he blocked me,” bakas pa rin ang lungkot sa boses ko. It had already been two weeks since I last tried to reach Sire, but I couldn’t contact him at all. Kahit anong paraan, wala. Even on every social media account he has, I was blocked. Napapaisip tuloy ako... naging masaya kaya siya nang malaman niyang buntis ako? Pero kung naging masaya siya, why would he block me? “Huwag mong masyadong i-stress ang sarili mo, Elise, baka makasama iyan sa kalagayan ng anak mo,” saad ni Dad sa akin habang marahan siyang naupo sa gilid ng kama, katabi ko. Ramdam ko ang bigat ng kanyang tinig, halatang nag-aalala siya sa akin. “Siguro, parte lamang ng kanyang pagmo-move on ang pag-block sa ’yo, lalo na’t kakamatay pa lamang ng kanyang mga magulang,” dagdag pa niya, pilit pinapagaan ang aking loob. “I will go to his parents’ wake. You can come with me,” aniya. Napatingin ako sa kanya, at kahit papaano ay nakaramdam ako ng kaunting pag-asa

Hindi ko alam kung ano ang una kong sasabihin sa kanya dahil tila nabuhusan ako ng malamig na tubig sa tingin niyang walang emosyon. Pero kahit ganoon, bakas pa rin sa mukha niya ang labis na kalungkutan—tumatagos iyon kahit nakasuot pa siya ng eyeglasses. I stepped back one step, dahil masyado na kaming magkalapit sa isa’t isa. Napapalunok ako ng laway bago nakapagsalita. “I am s-sorry,” halos pabulong kong paumanhin. Pero hindi siya umimik. Nanatili siyang malamig ang pakikitungo sa akin. “Nakikiramay ako,” dagdag ko pa. Pero wala pa rin siyang naging reaksiyon. He also stepped back one step at tila babalakin na akong talikuran. “Sire,” tawag ko sa pangalan niya. Saglit siyang napahinto, tila naghihintay sa susunod kong sasabihin. Pero nang hindi ako makapagsalita, nagpatuloy na siya sa paglakad palayo sa kinaroroonan ko. “Sire…” muling tawag ko. Halos patakbo akong lumapit sa kanya at hinawakan ang kanyang pulsuhan. Natigilan siya at napatitig sa kamay kong nakakapit sa kany

Ilang beses kong naramdaman na gumalaw ang kanyang Adam’s apple habang nakatitig siya muli sa mga labi ko. Inilapit niya ang kanyang mukha sa akin, balak akong halikan, pero bahagya kong iniwas ang mukha ko kaya hindi niya tuluyang naabot ang aking mga labi at sa buhok ko tuloy dumapo ang kanyang halik. Bakas sa mukha niya na parang hindi niya nagustuhan ang ginawa kong pag-iwas. Kaya naisipan kong alisin ang suot niyang eyeglasses, bahagyang kinagat ang aking labi, at ang sunod na ginawa ko ay ako mismo ang naglapit ng aking labi sa kanya. “Did you miss me?” tanong ko, habang pareho naming ramdam ang bawat hiningang nagtatama sa pagitan namin. Pareho kaming nawawala sa normal na paghinga... the anticipation, the emotions were all there before we finally kissed. The moment our lips touched, we immediately moved in sync, desperately sharing a passionate kiss. I wrapped my arm around his shoulder and welcomed every delicious kiss he gave. Napapaungol ako sa bibig niya habang nagbab

“Ok. I’ll give it another shot. So, who’s the guy you’re planning to refer me to?” nakangiti niyang tanong, parang hindi niya nga napansin si Gabriel. “Naroon siya sa loob,” sagot ko, hindi ko maitago ang ngiti ko. “Really? Is he your friend?” tanong niya ulit. “Seems like,” sagot ko, medyo nag-alinlangan. Hindi ko kasi alam kung friend na ba talaga kami ni Gabriel. Once a week siyang dumadalaw sa Santa Fe para kumustahin si Tiya Christma, pero dahil hindi naman ako madalas sa mansiyon, bihira kaming mag-usap. Still, I know he’s a good man. Iyong pinakamahaba naming usapan ay noong siya ang naging escort ko sa birthday celebration ni Dad. “Okay. Ipa...pakilala mo ba ako sa kanya?” medyo nag-aalangan tanong ni Natasha. “Yeah, of course. Gwapo iyon. Matangkad, mayaman, mabait, maputi, mabango,” masayang pagkakalarawan ko kay Gabriel, halos parang proud ako na siya ang naiisip ko para kay Natasha. “I think kapag kayo ang nagkatuluyan... you’ll become an adorable couple,” dagda

Magkasabay kaming naglakad ni Gabriel papasok ng building, pero noong parehong natanaw si Natasha kasama si Catherine, pareho rin silang papasakay ng elevator ay biglang napahinto si Gabriel. Mabilis ko siyang hinila kahit nagpupumiglas pa siya. Hindi ko siya hinayaang makalayo. Kailangan niyang masanay na harapin si Natasha dahil dito na siya madalas sa Pilipinas mananatili, at pakiramdam ko rito na rin siya magtatrabaho sa building na ito. Pagkaharap ng dalawang babae, kaagad silang napatingin sa amin kaya napaayos si Gabriel. Ang bilis niyang nag-shift ng expression, mula aligaga to acting cool. Aba, iba rin itong si lolo niyo; kunwari’y matapang pero halatang nanginginig sa loob-looban dahil sa alindog ng dati niyang asawa. “Hi, babe!” masiglang bati sa akin ni Catherine, sabay halik pa sa pisngi ko. Pilit lang akong napangiti. Samantalang si Natasha naman ay dire-diretsong tumingin at walang imik. Tahimik na tumabi si Gabriel sa kanya. Napapagitnaan namin ni Gabriel ang dalawa