Semua Bab เกิดใหม่อีกที เป็นพระชายาก็ไม่เลว: Bab 91 - Bab 100

“เมื่อครู่เจ้าตัวน้อยดิ้นจริงหรือ เหตุใดพอพี่สัมผัสจึงมิรู้สึกสิ่งใดแม้แต่น้อย” คิ้วหนาขมวดกันแน่น นำแก้มไปสัมผัสที่หน้าท้องของชายา เดิมทีเฟยเทียนกำลังนั่งอ่านฎีการ้องทุกข์อยู่ แต่จู่ๆ เจียวซินก็ร้องเสียงหลงออกมา เมื่อสอบถามชายาก็พบว่าเป็นเพราะเจ้าตัวน้อยดิ้น เฟยเทียนจึงรีบละทิ้งงานไปนั่งเอาหน้าแนบท้องเจียวซินอยู่เช่นนี้ แต่เจ้าตัวน้อยก็ชั่งกลั่นแกล้งบิดาเขาเหลือเกิน มิยอมดีดดิ้นให้บิดาสัมผัสสักนิด“คิกๆ เทียนเกอโดยเจ้าตัวน้อยกลั่นแกล้งเสียแล้วกระมัง”“โถ่! เจ้าตัวน้อยของบิดา อย่าได้กลั่นแกล้งบิดาเลย หากว่าเจ้ายอมดิ้น บิดาจะพาเจ้าไปเที่ยวเล่นดีหรือไม่ ออกนอกจวนไปเยี่ยมเสด็จปู่เสด็จย่าของเจ้าเป็นอย่างไร หืม” มือหนาลูบหน้าท้องของชายาพลางเอ่ยกับบุตรในท้องเสียงอ่อนเสียงหวาน“โอ๊ะ! คิกๆ เห็นทีเทียนเกอต้องเตรียมรถม้าเสียแล้ว” เจียวซินหัวเราะคิกคักขึ้นเมื่อรับรู้ถึงแรงถีบเบาๆ ด้านเฟยเทียนที่ได้สัมผัสครั้งแรกถึงกับตื้นตันจนมิอาจบรรยายออกมาเป็นคำพูดได้“เจ้าตัวน้อยของบิดารู้ความเสียจริง” ริมฝีปากหนาประทับลงบนหน้าท้องของเจียวซินครั้งแล้วครั้งเล่า“เทียนเกออยากได้บุตรชายหรือบุตรสาวหรือ”“พี่อยาก

“เอาหล่ะ สายข่าวจากแคว้นหลงแจ้งมาว่าทางแคว้นหลงต้องการจะส่งเทียบหมั้นมาหมั้นหมายเฟิ่งเออร์ให้องค์ชายหลงเจียงเฉียงในพิธีปักปิ่นของเฟิ่งเออร์ที่จะจัดขึ้นในสามเดือนข้างหน้า” สิ้นเสียงขององค์ฮ่องเต้ทุกคนถึงกับหน้าถอดสี คราก่อนจะให้องค์หญิงแคว้นหลงแต่งเข้ามา ครานี้จะมาหมั่นหมายให้เฟยเฟิ่งแต่งเข้าไปในแคว้นหลง พวกเขาต้องการจะทำสิ่งใดกันแน่!“เพคะ” เฟยเฟิ่งก้มหน้ารับคำ ทั้งที่ในใจอยากเอ่ยปฏิเสธเสียให้สิ้นแต่ก็มิอาจทำได้ ตากลมร้อนผ่าว คลอไปด้วยหยาดน้ำสีใส“เพคะ!? เจ้าตอบรับเช่นนี้หมายความว่าจะแต่งให้กับองค์ชายแคว้นหลงผู้นั้นหรือ” องค์รัชทายาทเฟยฉีเค้นถามน้องสาวของตนอีกครั้ง“ลูกแล้วแต่เสด็จพ่อจะตัดสินใจเพคะ ตัวลูกเกิดมาพร้อมกับยศถาบรรดาศักดิ์ มีเงินทองใช้จ่ายมิเคยขาด อยากได้สิ่งใด อยากทำสิ่งใดก็มีคนคอยปรนนิบัติ หากมีสิ่งใดที่ลูกจะสามารถตอบแทนคุณแผ่นดินและเสด็จพ่อได้ ลูกก็ยินดีเพคะ” เฟยเฟิ่งเงยหน้าขึ้นตอบ ทั้งที่หยาดน้ำสีใสยังคลออยู่ตากลมอยากแต่งแล้วอย่างไร มิอยากแต่งแล้วอย่างไร นางมิอาจเลือกเส้นทางของตนเองได้ อย่างไรก็ต้องแล้วแต่เสด็จพ่อและเสด็จพี่จะตัดสินใจอยู่ดี“ลูกมิยอมให้น้องแต่งเข้าไปใน

“อะแฮ่ม! มิต้อง ข้าจะให้ชายาของข้าปรนนิบัติ” เฟยเทียนเบือนหน้าหนีจากสตรีตรงหน้าที่กำลังก้มคำนับจนเผยให้เห็นเนินอกอันใหญ่โตของนาง“คงมิลำบากเจ้า ข้าปรนนิบัติสวามีข้าเอง” เจียวซินที่นั่งอยู่เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบ นางพวกนี้สมควรตายเสียจริง! ชายาเขาก็นั่งอยู่ข้างกายเช่นนี้ยังกล้ามาเสนอตัวปรนนิบัติสวามีผู้อื่นอีก“มิลำบากเลยเพคะ หม่อมฉันเต็มใจ พระชายากำลังตั้งครรภ์คงปรนนิบัติท่านอ๋องได้มิเต็มที่” สายตาคมของเจียวซินตวัดมองไปที่สวามีจนเฟยเทียนสะดุ้งโหยง“ชายาข้าปรนนิบัติข้าได้อย่างเต็มที่มิจำเป็นต้องให้เจ้ามาสอดเรื่องนี้ ออกไป!” ร่างหนารีบเข้ามาโอบกอดชายาแล้วเอ่ยไล่นางรำผู้นั้นทันที เขาจะมิยอมให้สิ่งใดมาทำให้เจียวซินอารมณ์เสียเป็นแน่ คราก่อนเขากลับจวนผิดเวลาไปสองชั่วยาม ร่างบางถึงขั้นตั้งโต๊ะไต่สวนเขาเสียยกใหญ่ ทั้งเขายังถูกไล่ให้ไปนอนที่อื่น และแน่นอนว่าท่านอ๋องผู้สูงศักดิ์อย่างเขาก็ต้อง…ขนหมอนขนผ้าห่มมานอนเฝ้าชายาอยู่หน้าประตูอย่างไรเล่า จะให้ไปนอนที่ใดได้!แต่พอเช้ามาซินซินของเขากลับรู้สึกผิดจนร้องห่มร้องไห้ อารมณ์ของหญิงตั้งครรภ์เปลี่ยนไปเปลี่ยนมารวดเร็วจนเฟยเทียนแทบตามไม่ทัน เพราะฉะ

“ตระเตรียมทุกอย่างไว้พร้อมแล้วใช่หรือไม่” เฟยเทียนเอ่ยถามห่าวซวนขณะที่ตนเองยังก้มหน้าอ่านรายงานสถานการณ์จากที่ต่างๆ อยู่ ยิ่งเข้าใกล้พิธี ปักปิ่นของเฟยเฟิ่งมากเท่าใดสถานการณ์ก็ยิ่งตึงเครียดขึ้น กองกำลังทั้งสองฝั่งเข้ามาประชิดเขตเมืองหลวงเป็นที่เรียบร้อยแล้ว แม้ว่าเฟยเทียนจะตัดกำลังของกบฏไปได้มิน้อยแต่หากว่ากองกำลังทางเหนือและกองกำลังทางตะวันออกเป็นกองกำลังเดียวกันทั้งหมดคงจะตั้งรับได้ยากลำบากขึ้น“ทุกอย่างถูกเตรียมการตามแผนการที่เราวางไว้แล้วพ่ะย่ะค่ะ”“เช่นนั้นก็ดี อย่าให้มีสิ่งใดผิดพลาดเป็นอันขาด พรุ่งนี้เพิ่มกำลังอารักษ์ขา เชื้อพระวงศ์ให้แน่นหนามากขึ้นกว่าเดิม และอย่าละเลยเชื้อพระวงศ์และคนสำคัญจากแคว้นอื่นด้วยเล่า”“กระหม่อมจะจัดเตรียมให้เรียบร้อยพ่ะย่ะค่ะ หากเกิดเหตุการณ์ชุลมุนขึ้นกระหม่อมจะสั่งการให้ทหารของเรานำทางพวกเขาไปที่รับรองทันทีพ่ะย่ะค่ะ”“ขอบใจเจ้ามาก หากเรื่องนี้จบสิ้นเมื่อใดข้าจะต้องตอบแทนพวกเจ้าเป็นแน่”“ขอบพระทัยพ่ะย่ะค่ะ” ห่าวซวนก้มคำนับต่อนายเหนือหัวแล้วจึงไปจัดการเรื่องการเพิ่มกำลังอารักขา เฟยเทียนนั่งอ่านรายงานต่อไม่นานก็กลับเข้าห้องนอน ร่างสูงเดินเข้าไปกกกอดร่าง

ในลานพิธีเต็มไปด้วยเชื้อพระวงศ์ ขุนนาง และแขกเหรื่อที่มาจากต่างแคว้นเพื่อเข้าร่วมพิธิปักปิ่นขององค์หญิงเฉินเฟยเฟิ่ง บางคนถึงขั้นตระเตรียมเทียบหมั้นมาหวังได้เกี่ยวดองเป็นราชบุตรเขยของราชวงศ์เฉิน มิเว้นแม้แต่ราชทูตจากแคว้นหลงที่นำแม่สื่อและเทียบหมั้นมาด้วย คงเพราะข่าวคราวที่องค์หญิง เฟยเฟิ่งรับของหมั้นจากรองแม่ทัพจางซีห่าวคงไปมิถึงแคว้นหลง จึงได้จัดเตรียมทั้งแม่สื่อและเทียบหมั่นมาเช่นนี้แขกเหรื่อในงานนั่งรออยู่ไม่นานเสียงป่าวประกาศการมาถึงขององค์หญิงเฟยเฟิ่งก็ดังขึ้น ร่างบางสวมใส่อาภรณ์สีขาวล้วนปักดิ้นเงินแซมทอง ดูสูงส่งและงดงามราวกับเทพเซียนจนผู้ที่อยู่ในลานพิธีมิอาจละสายตาจากร่างบางได้ เมื่อ ทุกอย่างตระเตรียมจนพร้อมจึงได้มีการเริ่มพิธีปักปิ่น ขั้นตอนยิบย่อยมากมายดำเนินขึ้น ใช้เวลาเกือบสองชั่วยามจึงจะเสร็จสิ้น หลังจากฮ่องเต้และฮองเฮาพระราชทานปิ่นปักผมที่งดงามและมีค่ามากจนมิอาจประเมินค่าได้ ปิ่นหยกมันแพะสลักลายนกยุงลำแพนประดับด้วยมุกสีนวลถูกปักไว้บนมวยผมขององค์หญิงเฟยเฟิ่งเป็นเครื่องบ่งบอกว่าองค์หญิงเฉินเฟยเฟิ่งได้เข้าสู่วัยสาวที่พร้อมจะตบแต่งมีครอบครัวแล้ว“ถวายบังคมฝ่าบาท กระหม่อมเป็