Semua Bab So Cool ขอรักคูล ๆ มาเปิดประตูหัวใจ: Bab 1 - Bab 10

“จูน!”​ยัยหุ่นบึ้มที่มีปากยิ่งกว่าหมาแม่ลูกอ่อนเพิ่งจะหันหลังให้ผมแล้วก็เดินจากไป หลังจากที่เมื่อกี้เธอเดินถือขวดไวน์แดงราคาแพงหลักหมื่นมาวางกระแทกใส่หน้าผม แถมยังฝากคำพูดที่พูดด้วยเสียงเซ็กซี่ของเธอให้ผมจำไม่ลืม“รบกวนนายช่วยเก็บเงินที่เลี้ยงไวน์ฉันไว้จ่ายค่าโสเภนีเถอะ”“เฮ้ยใจเย็นไอ้ซันจะเสียงดังทำเหี้ยไรวะ”“มึงไม่ได้ยินที่ยัยนั่นบอกกูเหรอ ผู้หญิงอะไรวะปากโคตรดี” ผมตวาดใส่ไอ้ไบรท์เพื่อนของผมเอง เพื่อนสนิทเวลาล่าเหยื่อนะครับไม่ใช่เพื่อนรักเพื่อนตาย“ก็มึงไปทำวีรกรรมอะไรกับน้องเขาไว้ล่ะไอ้ห่า”“เหอะ! อย่าให้ถึงทีกูนะรับรองจะเอาให้ครางจนสลบคาเตียง” ผมได้แต่กระดกเหล้าเข้าปากแล้วก็มองตามผู้หญิงคนนั้นไป ยัยหุ่นบึ้มที่มีสะโพกสวยฉิบหาย เห็นแล้วอยากจับมา...“แต่น้องจูนแม่งโคตรแซบเลยว่ะ เห็นกี่ครั้งหัวใจกูก็พองโต” ไอ้ไบรท์ทำหน้าเคลิ้ม แต่ไม่รู้ว่าหัวใจมันพองโตอย่างที่ปากมันว่าหรืออวัยวะส่วนไหนในร่างกายที่พองโตกันแน่“แล้วไงเจอปากยัยนั่นแล้วมึงยังพองโตอยู่ไหม”“เขาด่ามึงคนเดียวไม่ได้ด่ากูว่ะไอ้ซัน” มันทำหน้าเย้ยใส่ผมเพื่อให้ผมรู้สึกเสียหน้า ซึ่งผมก็เสียหน้าจริง ๆ นั่นล่ะเพราะไม่เคยโดนผู้หญิง

เรียนจบแล้วตกงานมันเคว้งคว้างแบบนี้นี่เองจูนเอ้ย เฮ้อ!ฉันลากร่างกายกับใบสมัครไปสมัครงานตามบริษัทต่าง ๆ มากมายสุดท้ายก็ได้รับแค่คำพูดว่าจะติดต่อกลับ คือถ้าไม่เอาเด็กจบใหม่ช่วยใส่ดอกจันทร์สีแดงในเงื่อนไขเลยได้ไหม ไม่ใช่พอยื่นใบสมัครเเล้วเห็นประวัติการทำงานว่างเปล่าก็ทำหน้ายี้ใส่ อยากตะโกนใส่หน้าว่าไม่รับก็อย่าให้ความหวังสิวะโคตรเปลืองค่าถ่ายเอกสารเลย!ยัยเจ้ฝ่ายบุคคลบริษัทนี้ก็อีกคน เห็นคนสวย ๆ มาสมัครหน่อยไม่ได้ต้องทำหน้าเชิดใส่เหมือนตัวเองเป็นเมียเจ้าของบริษัท“เดี๋ยวติดต่อกลับ” ฮะ? ไม่รับไม่ว่าแต่วางเอกสารฉันลงที่กล่องเอกสารกรัง ๆ ที่มันเขียนข้างกล่องว่า “กล่องใส่เอกสารรีไซเคิล” แถมยังลุกขึ้นเดินออกจากโต๊ะแล้วถึงได้พูดประโยคเมื่อกี้ออกมาแบบนี้มันไม่ต่ำตมไปเหรอ พูดไม่มองหน้าอีกก่อนมึงจะได้เชิดหน้าใส่คนมาสมัครงานแบบนี้มึงก็เคยผ่านจุดนี้เหมือนกันรึเปล่าเจ้“ถ้าไม่รับขอเอกสารคืนด้วยค่ะ เปลือง” ต่ำตมมาก็ต่ำตมกลับเลยค่ะจูน ทำตัวแบบนี้ใส่คนอย่างฉันฉันก็ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องปั้นหน้าให้เหมือนกัน ทั้งเอกสารทั้งรูปถ่ายเงินกูทั้งนั้นค่ะ ขอคืนดีกว่าให้อีเจ้คนนี้เอาไปขยำทิ้งลงถังขยะ“ไร้มารยาท

​“ลักษณ์ต้องขอโทษด้วยนะคะที่ทำกิริยาแย่ ๆ ใส่ ถ้าลักษณ์รู้ว่าเป็นแฟนท่านประ...”“เธอไม่ใช่แฟนผม!”ยังไม่ทันที่เจ้ลักษณ์จะได้พูดจบประโยคเลยด้วยซ้ำเขาก็พูดแทรกขึ้นมาเสียงดุดันยิ่งกว่าเดิมอีก แถมหน้าก็โหดขึ้นเป็นเท่าตัว แค่ชวนสวิงกิ้งไม่ได้ก็รีบปฏิเสธคนอื่นทันควันเลยนะยะว่าฉันไม่ใช่แฟน แต่จูนไม่ได้โกรธนะคะอย่าเข้าใจผิด ดีแล้วที่เขารีบปฏิเสธ“คือ...ฮื่อ ๆ”“หยุดดราม่าซะคุณลักษณ์แล้วก็ฟัง ต่อให้เป็นเธอเป็นแฟนผมหรือไม่ได้เป็น จะคนรู้จักหรือไม่รู้จักของผมก็ตามคุณไม่มีสิทธิ์มาทำแบบนี้กับใครทั้งนั้น คุณคือฝ่ายบุคคลหน้าที่ของคุณคืออะไรคุณจำไม่ได้เหรอ!” เออหนักกว่าเดิมอีก เชื่อไหมคะว่าความรู้สึกของฉันตอนนี้คือยิ่งเขาพูดทุกคนตรงนี้ก็ยิ่งตัวหดลง ๆ เรื่อย ๆ“คุณซันคะลักษณ์ขอโอกาสได้ไหมคะ” ยัยเจ้พนมมือมองอีตาซันทั้งน้ำตา เอาจริงเจ้แกสวยนะคะน้องจูนก็ยังแอบคิดว่าเลยเป็นเด็กประธานบริษัทรึเปล่าถึงได้กล้าทำเกินหน้าที่แบบนั้น“พิจารณาตัวเองซะว่าสมควรจะทำยังไงอย่าให้ผมต้องเป็นฝ่ายเอ่ยปาก”“ฮื่อ ๆ” สิ้นเสียงสุดคมกริมและดุดันของประธานขาโหดเจ้ลักษณ์ขาโจ๋ฝ่ายบุคคลก็ร้องไห้หนักยิ่งกว่าเดิม ร้องเหมือนโดนผัวทิ้งเ

...ฉัน...โดนวางยาปลุกเซ็กส์!และตอนนี้ฉันก็กำลังขังตัวเองในห้องน้ำของบาร์ในโรงแรม ฉันขังตัวเองแล้วก็พยายามกดโทรหาคนที่บอกฉันว่าให้เอาเบอร์เขาไว้เผื่อมีเรื่องฉุกเฉิน แต่โทรมาเกือบจะสิบสายแล้วเขาก็ไม่รับ รอสายจนสัญญาณตัดแต่บางครั้งสายมันก็โดนตัดไปตั้งแต่โทรติดเหมือนมีคนตั้งใจตัดสายทิ้งฉันไม่รู้จะโทรหาใครแล้ว ฉันไม่รู้จักใครที่นี่เลยสักคนนอกจากเขา ฉันไม่กล้าไว้ใจใครทั้งนั้นแม้แต่ผู้หญิงที่มาดื่มในคืนนี้เพราะฉันดื่มแค่น้ำส้มมันยังมียาปลุกเซ็กส์ผสมมาด้วยไอ้เจสัน! มันแน่ ๆ ที่วางยาฉันไอ้ชั่ว! โคตรซวยเลยจริง ๆ แค่ดื่มน้ำส้มนั่งฟังเพลงและคุยเรื่อยเปื่อยยังโดนวางยา ดีนะที่ฉันเริ่มรู้สึกว่าร่างกายมีอะไรที่ผิดปกติก็เลยขอเข้าห้องน้ำ มันก็แสดงท่าทางเป็นสุภาพบุรุษเดินมาส่ง แต่ไม่หรอกมันหวังจะลากฉันไปต่อหลังจากออกจากห้องน้ำแน่นอนฉันเลยขังตัวเองในนี้เพราะเวลาแค่แป๊บเดียวร่างกายฉันก็เกิดอารมณ์ขึ้นมา แล้วที่ซวยยิ่งไปกว่านั้นคือตอนนี้ฉันเริ่มจะควบคุมความต้องการของตัวเองไม่ได้แล้ว“รับสักที...ขอร้อง~” ระหว่างที่จดจ่ออยู่กับโทรศัพท์เหงื่อตามร่างกายมันก็เริ่มซึม ฉันเริ่มร้อน ร้อนจนทรมาน แล้วก็กลัวว่าฉัน

ตื๊ดดดด ตื๊ดดด“ครับเอแคร์”“เจอแล้ว อื้ม ไม่สบายนิดหน่อยก็เลยอยู่ดูแล”“ใช่เพิ่งตื่นนี่แหละ”“โอเคเดี๋ยวเจอกันนะ ยังอยู่ที่นี่ต่อใช่ไหม”“แคร์...รอก่อนนะ”ติ๊ด!“อืม~”วางสายจากใครก็ไม่รู้ด้วยน้ำเสียงอ้อนวอนแล้วก็หันกลับมากอดฉันเอาไว้อีกครั้ง น้ำเสียงแบบนี้เมียแน่นอน เฮ้อ! จูนเอ้ยจะตื่นมาด่าโวยวายอะไรก็ไม่ได้สินะในเมื่อเมื่อคืนเขาพยายามช่วยแล้วแต่มึงไม่ยอมให้เขาทำแค่นั้นเองอ่อนแอก็แพ้ไปนะจูน แล้วก็จำไว้ว่าทีหลังอย่าปากพล่อยไปสาบานอะไรแบบนั้น ทุกอย่างลุล่วงเสร็จสมดั่งคำที่ได้สาบานปากประกาศิตจริง ๆ เกิดเหตุร้ายเขามาช่วย ช่วยเสร็จไม่ลากเข้าวงสวิงกิ้งซะด้วยสุดท้ายจูนเลยได้มีผัวชื่อ ซัน!แถมท่าทางจะเป็นผัวชั่วคราวผัวคืนเดียวซะด้วยเพราะเสียงเมื่อกี้จูนฟันธงได้เลยว่าตัวจริง แต่สงสัยเพลียเพราะเมื่อคืนเราทั้งคู่หนักหน่วงกันมากเขาก็เลยเลือกที่จะนอนต่อ ฉันเองก็เพิ่งตื่นตอนได้ยินเสียงโทรศัพท์เหมือนกัน ตื่นแล้วไม่มีแม้แต่แรงจะขยับ มันระบมไปทั้งตัวจุ๊บ!เขาขยับตัวเข้ามาใกล้ยิ่งกว่าเดิมแล้วก็กอดฉันแน่น ไอ้อะไรที่อยู่ใต้ผ้าห่มก็กำลังบด ๆ บี้ ๆ ไปมากับขาฉัน แต่ไม่แล้วค่ะ ไม่มีอารมณ์อะไรแล้วนอกจากเส