All Chapters of พ่ายรักเมียสวมรอย[นิยายชุดหนุ่มบ้านไร่]: Chapter 71 - Chapter 80

เผ่าเพชรตื่นมาในตอนเช้ามืดเหมือนทุกวัน ถึงแม้จะ เมาหนักสักแค่ไหน แต่ก็ไม่เป็นอุปสรรคต่อการตื่นนอนของเขา เมื่อคืนเขาดื่มหนักไปหน่อย เพราะเดินผ่านไปทางไหนก็ต้องได้เหล้าเข้าคอ คนงานต่างก็แสดงความยินดีกับเขา ทุกคนมีความสุขที่เห็นเขามีความสุข แขนแกร่งวาดออกไปหาคนที่เคยนอนกอดทุกเช้า ก่อนจะ ต้องขมวดคิ้วเมื่อสัมผัสแต่ความว่างเปล่าของที่นอนที่เย็นเฉียบ“ลุกไปไหนแต่เช้า” ชายหนุ่มพึมพำกับตัวเอง เมื่อหาคนตัวเล็ก ไม่เจอ ลลนาคงลุกออกไปช่วยคนงานเก็บกวาดทำความสะอาดอีก ตามเคย“จะอยู่เฉย ๆ สักวันจะได้ไหม ซนเป็นลิงเลย”บ่นให้คนตัวเล็กด้วยความเอ็นดู ก่อนจะลุกขึ้นมาจัดการทำธุระส่วนตัว ต่อให้เมาหนักขนาดไหนเผ่าเพชรก็ไม่เคยทำให้ตัวเองเสียงานร่างสูงเดินลงมาข้างล่าง พร้อมกับมองหาคนตัวเล็กไปทั่ว “นายหญิงออกไปข้างนอกแล้วเหรอ” ถามหาลลนา เมื่อแตงยกกาแฟมาให้“นายหญิงยังไม่ลงมาเลยค่ะนาย” แตงตอบกลับ เพราะตั้งแต่ที่เธอมาเรือนใหญ่ก็ยังไม่เห็นหน้าลลนาเลยเผ่าเพชรไม่ติดใจอะไร เพราะบางทีหญิงสาวอาจจะออกไปตอนที่แตงไม่เห็น ลลนาซนขนาดไหน เรื่องนี้เขารู้ดีร่างสูงใหญ่เดินออกมาดูลานหน้าทางเข้าไร่ที่เมื่อคืนใช้เป็นสถา

เผ่าเพชรกับอาคมพาคนงานบางส่วนมาที่ไร่พ่อเลี้ยง ธงชัย ทันทีที่มาถึงเขาก็โยนของขวัญปีใหม่ของสินธรส่งมาให้พ่อเลี้ยงธงชัยดู พ่อเลี้ยงที่ยังงงกับการมาเยือนของหนุ่มรุ่นน้อง เดินวนดูคนที่ถูกมัดรวมกัน ก่อนจะเข้าใจอะไรบางอย่าง“เชิญในบ้านก่อนครับคุณเผ่า ผมว่าเรามีเรื่องต้องคุยกันยาว”พ่อเลี้ยงธงชัยเอ่ยเชิญอย่างมีมารยาท“คงไม่สะดวก สั้น ๆ เลยนะครับ พวกมันใช่คนของพ่อเลี้ยง หรือเปล่า” เผ่าเพชรไม่อ้อมค้อม บอกถึงจุดประสงค์การมาของเขาทันที“ครับ พวกมันเป็นคนของผม ว่าแต่มันไปกวนใจอะไรพ่อเลี้ยงหรือครับ” พ่อเลี้ยงธงชัยยอมรับว่าคนพวกนี้เป็นคนงานของเขาจริง ๆ แต่พวกมันก็ไม่มีประโยชน์อะไร เป็นพวกปลายแถวไม่มีสมอง“พ่อเลี้ยงครับ ช่วยพวกเราด้วย พวกเราแค่ทำตามคำสั่งคุณแพรเท่านั้นเองครับ คุณแพรสั่งให้พวกเราทำแบบนั้นครับ”“ลูกสาวกูมาเกี่ยวอะไร! ไปตามคุณแพรมา”ชื่อของลูกสาวที่คนพวกนั้นเอามาอ้าง ทำให้พ่อเลี้ยงธงชัยมองหน้าเผ่าเพชรพร้อมกับเดาว่าต้องมีเรื่องเกิดขึ้นที่ไร่แสงตะวันแน่นอน นวลแพรหลงรักเผ่าเพชรมานาน ข้อนี้เขารู้ดี แต่ไม่คิดว่าลูกสาวเขาจะกล้าทำเรื่องอะไรที่มันร้ายแรง“เกิดอะไรขึ้นหรือครับ” พ่อเลี้ยงธง

เมื่อห่วงเพื่อนจนทนไม่ไหว พีทพลก็ตัดสินใจขับรถมาที่ ไร่ของเผ่าเพชร อาศัยจากคำบอกเล่าของลลนา จึงคลำทางมาจนถึง ไร่แสงตะวัน ร่างสูงใหญ่ที่ยืนขวางอยู่หน้าบ้าน น่ากลัวจนพีทพล แทบจะหันหัวรถกลับ เมื่อเผ่าเพชรแนะนำตัวเอง“ผมพีทพลครับ เป็นเพื่อนกับลลนา” พีทพลแนะนำตัวเช่นกัน เผ่าเพชรมองผู้ชายที่มาเยือนตั้งแต่หัวจรดเท้าถึงมันจะแนะนำตัวว่าเป็นเพื่อนกับลลนา แต่เขากลับรู้สึกหน่วงในหัวใจชอบกลหลังจากเชิญแขกขึ้นมาบนบ้าน เผ่าเพชรก็นั่งจ้องหน้าพีทพล ตาไม่กะพริบ ไอ้หมอนี่หรือเปล่าที่เป็นสาเหตุให้ลลนาหนีเขาไป“มีอะไรครับ ถึงได้มาถึงไร่ของผม” เผ่าเพชรถามพีทพลที่กำลังกวาดตามองไปทั่วสะดุ้งสุดตัว เมื่ออยู่ ๆ เจ้าของบ้านก็ถามขึ้น เขากำลังสงสัยว่าเผ่าเพชรกำลังเตรียมกำลังพลไปรบ ที่ไหน เพราะตั้งแต่เข้ามาในไร่ พีทพลก็เห็นชายฉกรรจ์จับกลุ่มกันเป็นจำนวนมาก“คืออย่างนี้นะครับ ตั้งแต่เมื่อคืนผมติดต่อลลนาไม่ได้เลย”พีทพลบอกถึงสาเหตุที่ทำให้เขามาที่นี่“แล้วคุณพีทพลมีเหตุผลอะไรที่ต้องติดต่อเมียผมกลางค่ำกลางคืนด้วยล่ะครับ”คำว่าเมียที่เผ่าเพชรเน้นชัด ๆ ให้พีทพลได้ยิน ทำให้ชายหนุ่มตกใจจนไปไม่เป็น ลลนาไม่เคย

ทันทีที่เป็นอิสระ ร่างบางก็รีบวิ่งไปหาเผ่าเพชร ทั้งสองกอดกันแน่นด้วยความห่วงใย ในหัวใจมีความรู้สึกที่หลากหลาย แต่ที่ชัดเจนที่สุดคือความห่วงใยที่ทั้งสองมีให้กัน เผ่าเพชรโมโหตัวเองที่ช่วยอะไรเธอไม่ได้ ลลนาก็โทษตัวเองที่เป็นสาเหตุให้ทุกคนต้องเดือดร้อน“คุณเผ่าเจ็บตรงไหนคะ ฉันขอโทษนะคะ”ลลนาพูดพร้อมกับปล่อยก้อนสะอื้น มือบางลูบไปบนหน้า ชายหนุ่ม ก่อนจะไปหยุดที่มุมปากที่แตกยับ“เจ็บตรงไหนบ้าง มันทำอะไรปอหรือเปล่า” เผ่าเพชรถาม มือแกร่งลูบไปตามหัวตามหลังคนตัวเล็กอย่างปลอบประโลม“คุณหมอกไม่ได้ทำอะไรฉันหรอกค่ะ คนของเขาช่วยฉันมาจากเดนมนุษย์พวกนั้น ฉันขอโทษนะคะ ขอโทษ” ลลนาพูด ก่อนจะซุกหน้าเข้าหาอกแกร่ง“ไอ้วิน มึงช่วยเอาเพื่อนมึงออกไปจากไร่กูที กูเหม็นความรัก”สินธรขัดขึ้น เมื่อเห็นเผ่าเพชรกับลลนาแสดงความรักต่อกัน“มึงเลิกทำตัวแบบนี้เสียทีเถอะหมอก สนุกเหรอวะที่ถูกใคร ต่อใครมองว่าเป็นคนเลว” ธาวินทร์ถามกลับ“เรื่องของกู พวกมึงรีบออกไปซะ ก่อนที่จะไม่ได้ออกไป” สินธรตวาดลั่น เขาไม่อยากฟังว่าธาวินทร์จะพูดอะไร“พี่วิวอยู่บนห้องค่ะ” ลลนากระซิบบอกกับเผ่าเพชร“อืม... พี่รู้แล้ว วิวเป็นเมียไอ้หมอก”

ฟ้าหลังฝนมักสวยเสมอ คำนี้คงใช้ได้จริง เพราะตั้งแต่ ผ่านเรื่องราวร้าย ๆ ในวันนั้นลลนาก็มีความสุขทุกวัน ทุกคนที่นี่รักเธอ โดยเฉพาะเผ่าเพชร คำว่ารักคงไม่พอสำหรับเขา เพราะเขาแสดงออกว่าหลงเธอเสียมากมาย ลลนายังไม่ได้เข้าพิธีแต่งงาน แต่เผ่าเพชรก็จัดพิธีผูกแขนตามประเพณี พาเธอไปจดทะเบียนสมรส และประกาศให้คนที่นี่รู้ว่าเธอคือเมียของเขาพ่อแม่เธอไม่ได้มาที่นี่อย่างที่บอกไว้ เพราะเผ่าเพชรเป็นฝ่ายติดต่อไปว่าไม่ต้องการลันลดา เขารักลลนาแค่คนเดียวเท่านั้นและแล้ววันที่ลลนากลัวที่สุดก็มาถึง เมื่อพ่อแม่ติดต่อมาว่าจะมาเยี่ยมเธอที่นี่ ถึงแม้เรื่องของลันลดาจะจบไปแล้ว แต่ลลนาก็ยังไม่อยากเผชิญหน้ากับท่านทั้งสอง เผ่าเพชรสัมผัสได้ว่าลลนามีความกังวล ถึงแม้เขาจะพยายามปลอบใจไม่ให้เธอคิดมาก แต่เธอก็ยังกังวลอยู่ดี“ปอ... พี่อยู่นี่ อย่ากังวลไปเลยนะ ยังไงพี่ก็ไม่ปล่อยให้ท่านตีปอหรอกน่า” เผ่าเพชรพูดติดตลก เมื่อเห็นคนตัวเล็กคิ้วผูกโบตั้งแต่ ทราบข่าว“ปอทราบค่ะ ว่าพี่เผ่าจะอยู่กับปอ แต่ปอกลัวว่า...”“เรื่องมันจะไม่เป็นแบบนี้เลย ถ้าพ่อแม่ปอไม่ทำกับเราแบบนี้ตั้งแต่แรก พี่ติดต่อไปแล้วว่าพี่รักปอ และเรากำลังจะแต่งงานก