เสียงไก่ขันเจื้อยแจ้วที่ลอยมาตามลม ปลุกลลนาให้ตื่นขึ้นอีกวัน ร่างบางขยับอย่างเกียจคร้าน ก่อนจะวาดแขนออกไปหาคนที่นอนด้วยกันมาตลอดทั้งคืน กลับเจอแต่ความว่างเปล่า เผ่าเพชรลุกออกไปแล้ว เขามักจะตื่นก่อนเธอเสมอถึงแม้ตอนนี้เธอจะมีตำแหน่งเป็นถึงนายหญิงของไร่ แต่นั่นไม่ได้ทำให้ความรับผิดชอบของเธอลดลงเลย หญิงสาวยังคงทำหน้าที่ของเธออย่างสม่ำเสมอทุกวันตอนนี้ลลนาไม่ต้องลงไปทำงานในไร่ แต่เธอก็มีงานใหม่ที่ต้องรับผิดชอบ หญิงสาวลุกขึ้นเก็บที่นอนให้เรียบร้อย ทำธุระส่วนตัว ก่อนจะยกตะกร้าผ้าลงไปซัก แตงเคยห้ามเรื่องเสื้อผ้าของเธอ แต่ลลนาไม่ฟัง อะไรที่เธอพอจะทำได้ เธอก็ทำเองหมด ไม่อยากเป็นภาระของใคร เพราะถ้าถึงวันที่เธอต้องไป คนที่นี่จะได้คิดถึงเธอบ้าง“นายหญิง... วางตะกร้าไว้ตรงนั้นแหละ เดี๋ยวฉันซักเอง”แตงรีบบอกเมื่อเห็นเธอลงมาจากชั้นบน ลลนาได้แต่หันไป ยิ้มตอบ ก่อนจะเดินเลี่ยงออกไปยังส่วนซักล้างของบ้าน แค่เอาผ้าเข้าเครื่อง แค่นี้สบายมาก“ดื้อนะเราน่ะ” แตงยังตามมาดุ เมื่อนายหญิงกำลังแย่งงานของเธอทำ“มีอะไรกินบ้างจ๊ะ ตื่นมาก็หิวเลยเนี่ย” ลลนาประจบ แค่แตงทำของอร่อย ๆ ให้เธอกินทุกวันก็พอแล้ว ไม่อย่
Last Updated : 2025-07-21 Read more