All Chapters of กรงรักพันธะเถื่อน[นิยายชุดหนุ่มบ้านไร่]: Chapter 31 - Chapter 40

เขมจิราในชุดเดรสสีแดงสดเดินตามหลังผู้จัดการส่วนตัวมาเป็นคนที่สอง ในขณะที่ลลนาที่ใส่ชุดเดรสสีขาวมุกเดินคู่มากับ พีทพล ตบท้ายด้วยเกวลินกับลูกสาว และเผ่าเพชรกับลูกอีกสองคน งานแถลงข่าวครั้งนี้จัดขึ้นที่โรงแรมในเครือของครอบครัวเกวลิน ลลนาชวนพีทพลมาร่วมแถลงข่าวด้วย เพราะคิดว่าการมาปรากฏตัวของพีทพล น่าจะช่วยดึงความสนใจของนักข่าวได้ไม่มากก็น้อย เพราะใคร ๆ ก็รู้ว่ากว่าจะเจอตัวนายแบบดังกับอดีตนางเอกมือหนึ่งของประเทศไม่ใช่เรื่องง่าย ๆและก็เป็นอย่างที่คิด การมาของลลนากับเกวลิน สามารถดึงความสนใจของนักข่าวได้จริง ๆ เพราะโอกาสที่นางเอกมือหนึ่งกับ นางร้ายมือหนึ่งที่เคยฝากผลงานละครไว้ให้แฟน ๆ ได้ประทับใจ จะโคจรมาพบกันไม่ใช่จะหาได้ง่าย ๆ“สวัสดีค่ะ เมื่อทุกคนมากันพร้อมแล้ว ป้าก็จะเริ่มเลยนะคะ ก่อนอื่นป้าอยากขอบคุณ คุณพีทพลกับหนูเกวและน้องวันฟ้าใส ที่เสียสละเวลามาร่วมการแถลงข่าวของเราในครั้งนี้ และที่สำคัญ ป้าอยากแนะนำให้ทุกคนรู้จักกับพ่อเลี้ยงเผ่าเพชร สามีของหนูปอด้วยค่ะ พ่อเลี้ยงเผ่าเพชรคนนี้คือคนที่ดึงนางร้ายคิวทองไปจากมือป้า เดี๋ยวเราต้องเคลียร์กันหลังไมค์นะคะ”

เขมจิรามาส่งลลนากับเผ่าเพชรกลับเชียงราย หลังจากที่แถลงข่าววันนั้น ลลนากับพีทพลก็กลายมาเป็นคนที่วงการบันเทิงต้องการตัว การกลับมาของดาราดังทำให้ข่าวฉาวของนางแบบสาว กลายเป็นเรื่องที่คนไม่สนใจไปเลย เพราะนักข่าวหันมาเล่นข่าวดารา ทั้งสองเพื่อเอาใจแฟนคลับจะได้เพิ่มยอดวิวของช่องคงต้องยกความดีความชอบครั้งนี้ให้ลลนาที่มองเกมขาด การเอาครอบครัวตัวเองและครอบครัวเพื่อนมาสร้างกระแส เลยช่วยพลิกวิกฤตของนางแบบสาวให้เป็นโอกาส งานเริ่มวิ่งเข้าใส่เขมจิราเหมือนเดิม และก่อนที่เธอจะลาวงการก็อยากฝากผลงานให้แฟนคลับประทับใจอีกสักครั้ง“ขอบใจนะปอ ขอบคุณนะคะพี่เผ่าที่ช่วยขิมเอาไว้” เขมจิรา ยกมือไหว้เผ่าเพชรเพื่อเป็นการขอบคุณ“พี่ไม่ได้ทำอะไรเลย แค่อุ้มลูกไปนั่งยิ้มแค่นั้นเองครับ”“นั่นแหละค่ะ แค่พี่เผ่าไปนั่งอุ้มลูกกลางรายการ ก็ช่วยขิมไว้มากเลยค่ะ” เขมจิราตอบ เพราะเผ่าเพชรคงไม่เข้าใจคำว่าวงการมายา“อืม... ฉันกลับก่อนนะขิม แล้วอย่าลืมไปเที่ยวล่ะ”“ถ้ามีโอกาสจะไปหานะ”“ทำไมต้องรอโอกาสครับ ไร่แสงตะวันยินดีต้อนรับเสมอ คนแถวนั้นก็น่าจะรอต้อนรับด้วยเหมือนกัน” เผ่าเพชรหันมาตอบ และคำตอบของเขาก็พาดพิงไปถึงภาคิน“

ทันทีที่ได้ยินเสียงรถขับเข้ามาจอดหน้าบ้าน คนที่เดินไปเดินมาก็วิ่งออกมาดูด้วยความห่วงใย เป็นจังหวะเดียวกันกับที่สินธรและภาคินเหวี่ยงตัวลงจากหลังม้าพอดี “งานใหญ่มาแล้ว มึงคุยกับแม่เลี้ยงเอาเองนะ” สินธรโยนมาให้ภาคิน เรื่องนี้ภาคินเป็นคนผูก ถึงแม้เขาบอกว่าจะช่วยแก้ แต่ก็ไม่ใช่แก้กับภัทรทิรา กับคนนี้ถ้าพูดผิดชีวิตอาจเปลี่ยนได้“ครับ” ภาคินรับคำ เพราะรู้ว่างานนี้ตัวเองผิดเต็ม ๆ“เกิดอะไรขึ้นเหรอหมอก ใครมาคะพี่เข้ม” ภัทรทิราควบทีเดียวสองคำถาม สินธรในฐานะสามีจึงต้องตอบก่อน“พ่อเลี้ยงธงชัยน่ะวิว”“พ่อเลี้ยงธงชัย! มาทำไมคะ!” ภัทรทิราถามเสียงสูงเมื่อได้ยินชื่อที่สามีบอก“ขอโทษนะครับแม่เลี้ยง” ภาคินเอ่ยขอโทษ คำขอโทษของภาคิน ทำให้หัวคิ้วของหญิงสาวขมวดมุ่น“ขอโทษวิวทำไมคะ” ภัทรทิรายังงงไม่หายเมื่ออยู่ ๆ ภาคินก็เอ่ยขอโทษเธอ“เอ่อ... คือแบบนี้นะวิว ลูกน้องของเราไปสะดุดขาพ่อเลี้ยงธงชัยเข้า เขาเลยตามมาเอาเรื่องถึงที่นี่”“เรื่องอะไรคะ หมอก พี่เข้ม เล่าให้วิวฟังเดี๋ยวนี้เลยนะ”“เราไปนั่งคุยกันในบ้านดีกว่านะ เรื่องมันยาว” สินธรโอบเอวภรรยาเดินเข้าบ้าน ก่อนจะหันมาขยิบตาให้ภาคิน แต่ภาคินกลับ ส่ายหัว เร

‘บริการฝากหมายเลขโทร. กลับ’ชายหนุ่มวางสายแล้วกดโทร. ออกอีกครั้ง แต่เมื่อได้ยินข้อความแบบเดิมก็กดวาง เธออาจจะปิดเครื่องเพราะกำลังทำงาน ปิดเพราะกำลังพักผ่อน ติดธุระ และอีกหลาย ๆ เหตุผล หรือไม่เธอก็อาจจะยกเลิกเบอร์นี้ไปแล้วร่างสูงหงายหลังพิงพนักเก้าอี้ แล้วยกแก้วสาดเหล้าลงคอ อึกใหญ่ ก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมาอีกครั้ง แล้วกดโทร. ออกหาปิยะ‘สวัสดีพี่’“เป็นไงบ้าง” คำถามสั้น ๆ ของลูกพี่ ปิยะรู้ดีว่าไม่ได้ถามถึง สารทุกข์สุกดิบแบบทั่ว ๆ ไป แต่มันหมายถึงคนที่ภาคินฝากให้เขาดูแลต่างหาก‘ก็เหมือนเดิมนั่นแหละ นั่งรอพี่ทั้งวัน ข้าวก็กินน้อยลง แต่ดีหน่อยที่พักนี้เริ่มออกเดินเล่นบ้าง พี่จะคุยกับมันไหม’ ปิยะถาม เพราะนึกสงสารกระถิน อยากให้ภาคินคุยกับเธอบ้าง“ไม่ละ แค่โทร. มาถาม มึงก็อดทนหน่อยก็แล้วกัน” ภาคินปฏิเสธ ไม่อยากคุยกับเธอให้ความรู้สึกที่พยายามเก็บกดไว้มันปะทุขึ้นมาอีก‘ครับ พี่ไม่ต้องห่วงนะ ผมจะดูแลกระถินให้ดีที่สุด ทางโน้นเป็นไงบ้างพี่’“ไม่ต้องห่วง เสร็จเรื่องแล้วกูจะลงไปหา”‘ครับพี่’ปิยะรับคำก่อนจะกดวางสาย แล้วกลับไปทำงานที่ทำค้างไว้ ภาคินมักจะโทร. มาถามแบบนี้เสมอ แต่ก็คุยไม่นาน

กระถินตื่นขึ้นมาในตอนเช้ามืด หญิงสาวลุกเข้าห้องน้ำก่อนจะเดินเข้าครัวที่ต่อออกไปเป็นเพิงเล็ก ๆ อยู่หลังบ้าน ตากลมโตมองหม้อข้าวที่กำลังเดือดที่ถูกเสียบทิ้งไว้ ก่อนจะมองหาคนที่ลุกมา หุงข้าวตั้งแต่เช้ามืด เมื่อไม่เห็นเขาจึงเดินออกไปหน้าบ้านอากาศตอนเช้ามืดมีลมโบกเบา ๆ บวกกับหมอกที่ตกลงมา เป็นสายก็ทำให้คนที่ใส่เพียงเสื้อยืดกับกางเกงนอนขายาวต้องห่อตัวด้วยความหนาว นึกโมโหตัวเองที่ไม่หยิบเสื้อคลุมออกมาด้วยคนที่เธอตามหายืนอยู่ที่ริมรั้วมีตะกร้าใบเขื่องผูกเชือกห้อยไว้ ที่ข้างเอว มือหนายังสาละวนอยู่กับชะอมที่แตกยอดอ่อนงามไสว หญิงสาวยืนมองคนที่ใส่เสื้อเชิ้ตลายตารางหมากรุกกับกางเกงขายาว สีดำที่ฮัมเพลงเบา ๆ อย่างอารมณ์ดี ไม่น่าเชื่อว่าชาวสวนคนนี้ครั้งหนึ่งเคยมีชีวิตที่โลดโผน เพราะเป็นถึงมือขวาของมือปืนในตำนาน ใบหน้าสวยเปิดยิ้มเมื่อนึกถึงภาคิน ใช่... เธอให้ฉายาเขาว่าเป็นมือปืนในตำนาน เพราะเธอเห็นเขาจับปืนตั้งแต่เธออยู่อนุบาลเกือบเดือนแล้วที่ปิยะพาเธอมาอยู่ที่นี่ เขาดูแลเธออย่างดี ลุกขึ้นมาหุงหาอาหารตั้งแต่เช้ามืด ก่อนจะหายเข้าไร่ไปพักใหญ่ แล้วกลับมาตอนฟ้าสางพร้อมพืชผักผลไม