Semua Bab กรงรักพันธะเถื่อน[นิยายชุดหนุ่มบ้านไร่]: Bab 1 - Bab 10

รถสปอร์ตสีแดงเพลิงคันหรูวิ่งฝุ่นตลบ เมื่อเจ้าของยัง เอาแต่ร้องไห้ไม่หยุด มือยังถือสายโทรศัพท์ค้างไว้ เมื่อเธอกำลังเล่าเรื่องราวที่เลวร้ายที่สุดในชีวิตให้เพื่อนรักฟัง ใครจะคิดว่าคนอย่าง เขมจิรา เอื้อภากร นางแบบอันดับหนึ่งของประเทศ และเป็นผู้หญิงที่ ถูกโหวตว่าสวยเซ็กซี่ที่สุดในประเทศ จะถูกแฟนที่คบหากันมาจนถึง ขั้นจะแต่งงานนอกใจเมื่อคืนหลังจากที่บินกลับมาจากภูเก็ต หญิงสาวก็ขับรถตรงไปที่คอนโดฯ หรูย่านริมน้ำของแฟนหนุ่ม เพื่อเซอร์ไพรส์วันครบรอบที่คบหากันมาเจ็ดปี แต่เธอกลับถูกแฟนหนุ่มเซอร์ไพรส์กลับ เพราะสิ่งที่เจอ ในคอนโดฯ ของเขา นอกจากเสื้อผ้าที่วางทิ้งไว้ระเกะระกะตั้งแต่ห้องรับแขกไปจนถึงห้องนอน เธอยังเห็นแฟนหนุ่มนอนกกกอดอยู่กับสาวบนเตียง ทันทีที่เห็นภาพบาดตา ส้นสูงของเธอก็ฝังลงบนใบหน้าแฟนหนุ่มทั้ง ๆ ที่เขายังหลับ เธอไม่เสียเวลามองด้วยซ้ำว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร ไม่รอฟังว่าแฟนหนุ่มจะอธิบายอะไร เพราะภาพที่เห็นมันคือคำตอบสำหรับทุกสิ่ง อาถรรพ์เลขเจ็ดที่ใครหลาย ๆ คนเตือน เล่นงานเธอเข้าแล้ว แต่สำหรับเขมจิรา เธอรู้ว่ามันไม่ใช่ เรื่องที่เกิดขึ้นมันเป็นเพราะความมักมากบวกกับความมักง่ายขอ

กรรณิการ์ยังนั่งทำบัญชีที่หอบกลับมาจากที่ทำงาน หลังจากที่เรียนจบมาจากมหาวิทยาลัยในกรุงเทพฯ เธอก็รีบกลับมาเชียงราย เพื่อนำความรู้ที่ได้มาตอบแทนผู้มีพระคุณ แต่ทุกอย่างไม่เป็นอย่างที่เธอหวัง คนที่ไร่สายธารไม่ต้อนรับเธอ นายหญิงให้อภัยก็จริง แต่ไม่ให้เธออยู่ร่วมแผ่นดินในไร่ หญิงสาวจึงหอบความรู้สึกที่บอบช้ำจากมา โชคดีที่ยังมีลุงใจดีคอยช่วยเหลือ ภาคินบอกกับเธอว่าเขาทิ้งเธอไม่ได้ ช่วยมาแล้วก็ต้องช่วยให้ถึงที่สุด ภาคินพาเธอไปส่งที่บ้าน พ่อกับแม่ และให้เงินเธอไว้อีกก้อนหนึ่งเพื่อให้เลี้ยงดูตัวเอง จนกระทั่งเธอมีงานทำ และออกมาเช่าบ้านอยู่ใกล้ ๆ กับที่ทำงาน นาน ๆ ทีภาคินจะแวะมาดูสักครั้ง บุญคุณของภาคินชาตินี้เธอก็ตอบแทนไม่หมด ถึงแม้เขาจะเคยยื่นข้อเสนอให้เธอชดใช้ด้วยร่างกาย แต่พอเอาเข้า จริง ๆ เขาก็ไม่ทำ คงเพราะเขาเห็นเธอมาตั้งแต่เด็กจึงทำไม่ลง และชีวิตเขายกให้คุณหมอกไปแล้ว การที่เข้มไม่ยุ่งกับเธอก็น่าจะเป็นเพราะ นายหญิง คนอย่างภาคินทำทุกอย่างเพื่อคนที่ตัวเองรักได้เสมอภาพสุดท้ายที่เธอพยายามจำมาจากไร่สายธารก็คือใบหน้า หล่อเหลาคมคายของคนที่เธอรัก ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน คุณหมอกก็

วันนี้ภาคินตื่นสาย เพราะเมื่อคืนกว่าจะได้นอนก็เกือบ ค่อนคืน บวกกับยาแก้ปวดที่กินเข้าไปเลยทำให้หลับยาว ใบหน้า หล่อเหลาสะบัดไปมา มือแกร่งยกขึ้นเสยผมที่ร่วงลงมาปรกหน้าผาก แล้วลูบลงไปบนแผลที่ศีรษะ ก่อนจะพลิกนาฬิกาข้อมือขึ้นดู สายป่านนี้เด็กกระถินคงไปทำงานแล้ว เมื่อคืนเขาเอารถมอเตอร์ไซค์เธอมา เลยไม่รู้ว่าเช้านี้เธอไปทำงานยังไง คงนั่งวินมอเตอร์ไซค์ไป คิดเมื่อ กดรีโมตเปิดโทรทัศน์ แล้วเดินเข้าห้องน้ำไป เมื่อคืนเขาเมาหนัก ก่อนจะประสบอุบัติเหตุ เขาไม่รู้ว่าคู่กรณีเป็นใครมาจากไหน ดูจากสภาพแล้วก็น่าจะเป็นคนมีอันจะกิน เพราะรถที่ขับราคาหลักล้าน เขาเอาเธอไปทิ้งไว้ให้กระถิน ไม่รู้ว่ายายบ้านั่นจะแผลงฤทธิ์ใส่กระถินหรือเปล่า แต่ก็ดีแล้วที่เอาไว้ตรงนั้น เพราะถ้าขืนให้เธออยู่กับเขา มีหวังเธอคงได้ลงไปอยู่ในหลุม และเขาก็ต้องย้ายบ้านไปอยู่ในคุกเช่นกัน“ผู้หญิงบ้า” ก่นด่าเมื่อนึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืน คนอะไรร้อง อยากตาย ๆ รู้อย่างนี้เขาไม่เสี่ยงชีวิตไปช่วยหรอก ปล่อยให้ไฟคลอกตายก็ดีแล้วร่างสูงเดินออกมาจากห้องน้ำ เป็นจังหวะเดียวกับที่ในโทรทัศน์รายงานข่าวอุบัติเหตุ ตาคมเข้มมองภาพที่อยู่ในจอ ก่อนจะ

ภาคินขับรถมารับกระถินที่ทำงาน จากที่ตั้งว่าจะเอารถไปคืนแล้วกลับเลย แต่กลายเป็นว่าเขาต้องมารับเธอตอนเลิกงานด้วย เพราะมัวแต่โอ้เอ้แวะนั่นนิดนี่หน่อยจนหมดวัน ภาคินไม่เคยกลัวถ้าจะ ไปไหนมาไหนกับกระถิน เพราะเรื่องนี้มันเป็นเรื่องส่วนตัวของเขา “แล้วเมื่อเช้าไปทำงานยังไง” หนุ่มใหญ่ตะโกนถามคนที่นั่งซ้อนท้ายแข่งกับเสียงรถมอเตอร์ไซค์เมื่อขับมาตามทาง “นั่งวินไปจ้ะ” กระถินเลือกที่จะโกหก เพราะไม่อยากให้ภาคิน เป็นห่วง“ว่าจะให้คนเอามาคืนแต่เช้า พอดีหลับเพลินไปหน่อย” ภาคินตอบกลับ ร่างสูงสะดุ้งเมื่อมือของคนที่นั่งซ้อนท้ายเปลี่ยนจากกำเสื้อเขาไว้หลวม ๆ มากอดรอบเอวเขาแทน เมื่อรถเข้าช่วงโค้งหักศอก เธอคงกลัวตกจึงเผลอกอดเอวเขา“ลุงจะกินข้าวก่อนไหม กระถินจะได้ซื้อกับข้าวเผื่อ” ถามเมื่อลงจากรถ เธอบอกให้ภาคินแวะตลาดนัดข้างทาง เพราะอยากได้ของสด และผลไม้ไปตุนไว้“ไม่ละ เดี๋ยวจะกลับเลย” ภาคินตอบกระถิน ตาคู่คมมองไปตามร้านค้า ก่อนจะเดินแยกไปเมื่อเจอของที่ถูกใจหนุ่มสาวต่างเดินหาของกินในตลาดนัด กระถินได้กับข้าวและผลไม้ ในขณะที่ภาคินได้แต่กับแกล้ม“คุณนางแบบไปไหนแล้วล่ะ” ภาคินถามเมื่อไม่เห็นคนที่เขาพามาฝา

ภาคินกลับบ้านในเวลาเกือบ ๆ ตีสอง ขากลับเขาแวะ บ้านเพื่อนที่เป็นทางผ่าน เลยคุยกันติดลม หนุ่มใหญ่เดินเข้าห้องนอน ล้มตัวลงบนที่นอน ทุกอย่างก็เหมือนเดิม... เมื่อหัวถึงหมอนก็หลับ เป็นตายเสียงรถที่ขับเข้ามาจอดหน้าบ้านปลุกให้คนหูไวตื่นอีกเช่นเคย สินธรก้าวลงจากเตียงนอน มือแกร่งแง้มผ้าม่าน มองดูคนที่เดินเป๋ เข้าไปในบ้าน ภาคินเมากลับมาอีกแล้ว... เขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ภาคินถึงได้เมากลับมาทุกวัน เห็นแบบนี้ก็อดห่วงไม่ได้ เพราะพักหลังภาคินมักจะออกไปไหนมาไหนคนเดียว เรื่องราวร้าย ๆ ผ่านไปแล้ว ก็จริง แต่เขาก็จัดว่าเป็นคนที่มีศัตรูเยอะ ภาคินเป็นมือขวาของเขา ก็น่าจะถูกหมายหัวเช่นกัน“หมอก... มีอะไรหรือเปล่า”เสียงงัวเงียที่ดังมาจากเตียงกว้างดึงสายตาของคนถ้ำมองให้หันกลับไป สินธรยิ้มอย่างนึกเอ็นดู ภรรยาเขาเป็นคนหูไว ขนาดเขาย่องเบา ๆ เธอก็ยังรู้สึกตัว“ไม่มีอะไรหรอก หมอกแค่มาดูเข้มน่ะ”บอกคนรักเมื่อเดินกลับมานั่งบนเตียง เขากับภรรยานอนกันแค่สองคน เพราะลูก ๆ ของเขาถูกย่านิ่มจับแยกออกไปตั้งแต่หย่านมแม่“พี่เข้มเพิ่งกลับเหรอ กี่ทุ่มแล้ว”“ตีสองจ้ะ”“ไปไหนของเขา หายไปตั้งแต่บ่าย หัวก็ม