Lahat ng Kabanata ng รอยรักพันธะร้าย[นิยายชุดรักไม่ตั้งใจ]: Kabanata 131 - Kabanata 133

ร่างเปล่าเปลือยบนเตียงกว้างขยับไปมา เมื่อแสงแดดจากหน้าต่างบานสูงส่องเข้าตา ห่อตัวหนีความหนาวเหน็บจากไอเย็นของเครื่องปรับอากาศ ที่เป่าลงมา กระทบผิวเนื้อ “อื้อ...” ทันทีที่ขยับตัวความเจ็บปวดก็เข้าเล่นงาน ปวดหัวคือความรู้สึกแรกที่รับรู้ ก่อนจะต้องงอตัวเมื่อปวดหน่วงบริเวณหน้าท้องอย่างแรง “เกิดอะไรขึ้น” ตากลมโตกะพริบถี่ ๆ เมื่อปรับม่านตาให้เข้ากับแสงสว่างที่สาดเข้าในห้อง สมองไล่เลียงเรื่องราว เมื่อคืนเธอมางานเลี้ยงวันเกิดเพื่อนสนิท เธอดื่มจนเมามาย หลังจากนั้นพริสาก็พาเธอมานอนพักในห้องนี้ แล้วเกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้น ภาพในหัวมืดสนิทมีเพียงสัมผัสที่หยาบคาย และความเจ็บปวดที่ฝังลึกอยู่ในจิตใต้สำนึก เธอถูกข่มขืน เมื่อคิดมาถึงตรงนี้น้ำตาก็พากันไหลลงมาเป็นสาย ใครกันที่ทำร้ายเธอ ลูกน้องของพ่อกระจายอยู่ทั่วผับเพื่อเฝ้าระวัง แล้วเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ยังไง “พริสา...” เสียงที่เปล่งออกมาแทบไม่พ้นริมฝีปาก เมื่อความเจ็บปวดตีตื้นขึ้นมา คนที่เข้าถึงตัวเธอได้คือกลุ่มเพื่อนสนิท และคนคนนั้นก็คือพริสา หลังจากร้องไห้จนพอใจ รินลดาก็หอบร่างกายที่บอบช้ำออกมาจากห้องนั้น ไม่ว

“น้องฟังผมก่อน ผมไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับคุณหงส์ คุณกำลังเข้าใจผมผิด ผมไม่ได้ทำร้ายเธอ ภาพพวกนั้นไม่เกี่ยวกับผมเลยสักนิด ผมรักคุณและไม่ยอมให้มีงานแต่งเกิดขึ้น แต่ผมก็ไม่คิดเล่นสกปรกกับผู้หญิง ผมสารภาพเรื่องของเรากับนายใหญ่ ให้นายใหญ่ยกเลิกงานแต่งงานให้ ผมไม่ต้องแต่งงานเพราะนายใหญ่ช่วยเหลือ ภาพพวกนั้นไม่เกี่ยวกับผมจริง ๆ นะครับ ผมไม่เลวขนาดนั้นคุณก็รู้” กิรณาคิดตามคำพูดของเขา ราเชนทร์ไม่ใช่คนเลวร้าย ถ้าเขาเป็นแบบนั้นจริง ๆ อิงวราคงไม่ได้เป็นพี่สะใภ้ของเธอ เขาเป็นคนใจคอโหดเหี้ยมก็จริง แต่ไม่ใช่คนเลว “ทุกอย่างมันเกิดขึ้นพร้อมกัน จนฉันไม่รู้แล้วว่าเรื่องไหนคือเรื่องจริง นายพาฉันไปหาพี่ภูเถอะ ฉันอยากเจอพี่ภู” พี่ชายคือที่พึ่งทางใจของเธอ ทุกครั้งที่มีปัญหา เธอจะคิดถึงภูดิศก่อนเสมอ เพราะตั้งแต่เล็กจนโตชีวิตเธอก็มีแค่พี่ชายคนเดียวเท่านั้น “ฟังผมก่อนนะครับ” “ฉันไม่อยากคุยกับนายอีก เราจบกันแค่นี้เถอะนะ” อีกไม่นานเธอก็จะเรียนจบ และเมื่อวันนั้นมาถึงเธอคงไปใช้ชีวิตอย่างสงบที่ไหนสักที่ ไม่ขอยุ่งเกี่ยวกับเขาอีกต่อไป “ไม่ผมไม่จบ ผมรักคุณ”