Lahat ng Kabanata ng รอยรักพันธะร้าย[นิยายชุดรักไม่ตั้งใจ]: Kabanata 81 - Kabanata 90

"ไอ้ใหญ่มันบอกว่ายังไง" ภูดิศถามเมื่อใหญ่โทรมารายงาน เรื่องที่เขาสั่งให้ไปเฝ้าราเชนทร์เอาไว้ นิรุตกระหยิ่มในใจก่อนจะก้าวมาข้างหน้า แล้วรายงานเรื่องนี้ให้เจ้านายทราบ "พี่ใหญ่บอกว่าคุณเชนทร์ขลุกอยู่ในห้องทั้งวัน จนป่านนี้ยังไม่ลงมาเลยครับ" พูดจบก็สังเกตอาการเจ้านายไปด้วย สะใจเมื่อเห็นมือที่จับแก้วเหล้าบีบเข้าหากันจนเส้นเลือดปูดโปน "ให้คนไปลากมันมา!" คำรามลั่นก่อนจะสาดเหล้าลงรวดเดียวหมดแก้ว ถึงแม้จะรู้ว่าคำรายงานของนิรุตเชื่อถือไม่ได้ เพราะสองคนนี้ไม่ลงรอยกัน แต่ก็โมโหจนหน้ามืด เมื่อถูกหยาม "แล้วผู้หญิงล่ะครับ" "อย่าแตะแม้แต่ปลายเล็บ" คำสั่งของเจ้านายทำให้นิรุตขบกรามเข้าหากัน เมื่อไม่เป็นอย่างที่เขาคิด สองคนนั่นเป็นชู้กันแต่ทำไมเจ้านายถึงไม่สั่งเก็บ ถ้าลองว่าสั่งไม่ให้แตะผู้หญิงก็แสดงว่าไอ้ราเชนทร์ยังมีโอกาสรอด "ครับ" รับคำพร้อมกับทำความเคารพก่อนจะเดินออกไป "ให้คนตามไอ้รุตไป อย่าให้มันแตะไอ้เชนทร์กับผู้หญิงของกู ลากไอ้เชนทร์มาที่นี่ กูจะยิงกระบาลมันเอง!"พูดจบก็สาดเหล้าลงคออีกอึกใหญ่ โมโหที่ยังตัดใจฆ่าร

เสียงเอะอะโวยวาย บวกกับแรงยุบตัวของที่นอน ทำให้คนที่หลับเพราะฤทธิ์ยารู้สึกตัว "คุณอิง! ตื่นสิครับ!" ราเชนทร์ตะโกนลั่นเมื่อเห็นมือของนิรุตวุ่นวายอยู่แถวๆกระดุมเสื้อของหญิงสาว ภาวนาให้เธอตื่นขึ้นจะได้ช่วยเหลือตัวเองได้บ้าง "ไอ้สัส! แน่จริงก็มาทำกูนี่ อย่ารังแกคนไม่มีทางสู้สิวะ" ใหญ่ตะโกนเพราะโมโหจนเก็บเอาไว้ไม่ไหว "ฮ่าๆๆ สุภาพบุรุษกันจริงๆ รออีกแป๊บนะเดี๋ยวกูจะแสดงให้ดู!" นิรุตพูดพร้อมกับบีบมือลงที่คางของอิงวราเต็มแรง ทันทีที่มือหยาบกร้านสัมผัสลงบนใบหน้า หญิงสาวก็สะดุ้งสุดตัว "คุณอิง!หนีไป" แม้จะรู้ว่าต่อให้มีปีกอิงวราก็หนีไม่พ้น แต่ก็ยังดีกว่าอยู่เฉยๆให้คนพวกนั้นย่ำยี ตากลมโตหันไปมองตามเสียง อาการมึนงงที่เกิดจากยานอนหลับ ทำให้สมองของเธอทำงานช้าลง "มีสติแบบนี้โคตรดีเลยว่ะ เวลาเอาจะได้มัน ฮ่าๆๆๆ" ไม่เพียงแค่นิรุตที่หัวเราะ ลูกน้องของมันก็พากันหัวเราะไปด้วย มองอิงวราอย่างหิวกระหาย ใบหน้าสวยสะบัดไปมาเพื่อไล่ความมึนงง ตากลมโตเบิกขึ้นเมื่อเห็นคนกลุ่มใหญ่ล้อมอยู่ข้างเตียง ขยับตัวลุกขึ้นนั่ง กวาดตามองไปทั่ว แล้วไปหยุดอยู่ที่ใบหน้าที

ภูดิศเช็ดคราบเลือดออกจากมือ มองคนที่ยืนก้มหน้าด้วยสายตาที่ยากจะคาดเดา มือหนาลวงลงกระเป๋ากางเกงแล้วหยิบบางอย่างส่งให้พายุ "ไปจัดการคนที่มีรายชื่อตามนี้ให้หมด อย่าให้เสนอหน้าเข้ามาที่บ่อนอีก" "ครับนาย" พายุรับคำแล้วเดินออกไป เท่ากับว่าตอนนี้ทั้งห้องเหลือแค่เขา ราเชนทร์ ใหญ่ แค่สามคนเท่านั้น "ไงรู้สึกยังไงบ้างที่รอดมาได้" ถามคนที่ยืนก้มหน้า เมื่อเดินมาเทเครื่องดื่มแล้วดื่มรวดเดียวหมดแก้ว "ขอโทษครับนาย" ราเชนทร์เอ่ยคำขอโทษอีกครั้ง เพราะรู้ว่าเรื่องนี้เขาผิดเต็มๆ เขาพาเธอไปแต่กลับปกป้องเธอไม่ได้ "จุดจบของคนทรยศคืออะไร มึงยังจำได้ไหม" ถามด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น ก่อนจะหยิบวัตถุสีเงินวาววับขึ้นมาเล่นกับเสียงไฟ "ทราบครับนาย" ราเชนทร์รับคำก่อนจะกลืนน้ำลายลงคอ เมื่อแสงสะท้อนของมีดสั้นที่ภูดิศควงเล่นในมือ สะท้อนมาเข้าตา เขาไม่เคยกลัวตายและพร้อมจะเผชิญกับมันเสมอ "นายครับ คุณเชนทร์ไม่เคยแตะต้องคุณหนูนะครับ ที่คุณหนูเข้าใจผิดก็เพราะคืนนั้น เธอฟื้นแล้วได้ยินชื่อคุณราเชนทร์จากผม เธอเลยคิดว่าผู้ชายคนนั้นคือคุณเชนทร์"ให

เสียงหัวเราะอย่างสนุกสนานของผู้หญิงที่ดังมาเข้าหู ทำให้อิงวราใจชื้นว่าอย่างน้อยๆที่นี่ก็ไม่ได้มีแค่เธอ ฟังจากเสียงหัวเราะและเสียงพูดคุยที่แทรกเข้ามา เดาได้ว่าน่าจะมีมากกว่า 3 คน ผู้ชายชุดดำที่พาเธอมาคุยอะไรบางอย่าง กับคนที่แต่งกายคล้ายกันตรงทางเข้า ก่อนที่ผู้ชายคนนั้นจะพยักหน้าเป็นเชิงอนุญาต "เชิญด้านในครับคุณหนู" คนที่พามาผายมือให้เธอเดินตามคนที่เฝ้าประตูเข้าไปด้านใน เสียงหัวเราะพูดคุยของผู้หญิงดังใกล้เข้ามาทุกขณะ อิงวราเดินลากเท้าไปตามทาง ผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงบริเวณนั้นต่างก็ตกใจเมื่อเห็นเธอ "คุณเชนทร์ส่งเธอมาที่นี่ครับ" ผู้ชายชุดดำรายงานให้พายุทราบ เมื่อพาเธอมาถึงสระว่ายน้ำขนาดใหญ่ พายุมองหญิงสาวก่อนจะพยักหน้าให้ผู้ชายคนนั้นออกไป ไม่เข้าใจว่าราเชนทร์กำลังเล่นอะไร แต่เธอก็เข้ามาถึงนี่แล้ว "เชิญครับ" พายุผายมือให้หญิงสาวเดินเข้าไปด้านใน แม้จะไม่สบายใจที่เธอเข้ามา แต่ก็ต้องปล่อยเลยตามเลยภาพที่อยู่ตรงหน้าทำให้อิงวราตกใจแทบสิ้นสติ เสียงที่ได้ยินคือเสียงของหญิงสาวกลุ่มใหญ่ ที่กำลังเล่นน้ำกันอย่างสนุกสนาน คนที่เธอเกลียดที่สุดยืนเปลือยอกอยู่บริเวณขอบสระ

ภูดิศวางคนในอ้อมแขนลงบนเตียง เดินเข้าห้องน้ำแล้วกลับมาพร้อมกะละมังน้ำและผ้าขนหนูผืนเล็กในมือ ตาคมเข้มมองไปยังร่างเปลือยที่หมดสติ บิดผ้าพอหมาดๆแล้วเช็ดลงบนใบหน้าของเธอ เรื่อยไปตามลำตัวและแขนขา ก่อนจะวกกลับมาหาหน้าอกอวบอิ่มที่มีคราบเลือดของเขาเปื้อนเต็มไปหมด มือหนาลากผ้าขนหนูผ่านเต้าอวบที่ตั้งชูชัน กลืนน้ำลายลงคอเมื่อเห็นมันหดเกร็งบทที่ปลายนิ้วสัมผัสกับส่วนยอด ผ้าขนหนูในมือถูกปาไปอีกทาง เมื่อคนบนเตียงรู้สึกตัว "กรี๊ดดด!" อิงวรากรีดร้องเมื่อเห็นหน้าเขาอยู่ห่างจากหน้าเธอไม่ถึงคืบ ใช้สองมือยันอกแกร่งเอาไว้ เลือดสีสดไหลออกมาจากบาดแผลที่เธอกรีดเป็นทางยาว ภูดิศขบกรามมองใบหน้าสวยที่ส่ายไปมา มือหนายึดคางเธอไว้ออกแรงบีบ ก่อนจะประกบปากลงไป โดยไม่สนใจกำปั้นที่ทุบลงมาบนแผลเขาเลยสักนิด น้ำตาไหลลงมาเป็นสายเมื่อถูกรังแกซ้ำๆ ส่ายหน้าหนีบทที่ลิ้นร้อนสอดแทรกเข้ามาในโพรงปาก กลิ่นบุหรี่ผสมแอลกอฮอล์ทำให้คลื่นไส้จนแทบอาเจียน ภูดิศชะงักไปนิดเมื่อคนใต้ร่างจิกเล็บลงบนแผล มือหนารวบมือบางไปกดไว้เหนือศีรษะ รำคาญที่มันยังกวนใจไม่เลิก ปากร้อนบดขยี้ลงบนปากอิ่มอย่างแรง ทำโทษที่เธอทำให้เขาหงุดหงิด มือข้าง