Semua Bab เมียไร้ตัวตนของมาร์ติน: Bab 11 - Bab 20

เวลาล่วงเลยมาจนถึงตอนเย็น ซึ่งตอนนี้เนยหวานแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแล้วด้วยชุดเจ้าสาวที่สุดเซ็กซี่ที่ในวันนั้นเธอได้ลองใส่กับเจ๊อ้อย " โห....ยัยเนยแกรู้ตัวไหมว่าแกเซ็กซี่มากเลยนะ พอแกอยู่ในชุดเจ้าสาวแล้วดูโตขึ้นมากเลยอ่ะ ฉันชักจะอยากใส่ชุดเจ้าสาวบ้างแล้วสิ " เป็นแพมที่เอ่ยออกมาอย่างอิจฉาเพื่อนนิดๆ ดูเพื่อนเธอคนนี้สิ ทั้งสวยทั้งดูสง่า แตกต่างจากที่เป็นหญิงสาวที่แสนเรียบร้อยของเพื่อนๆ " แกก็พูดเวอร์ไป "เนยหวานตอบกลับเพื่อนทั้งที่ความเป็นจริงเธอก็แอบตกตะลึงอยู่ไม่น้อย เพราะช่างแต่งหน้าเนรมิตให้เธอสวยมากจริงๆ " ยัยแพมไม่ได้พูดเวอร์ไปหรอก วันนี้แกเป็นเจ้าสาวที่สวยและเซ็กซี่มากจริงๆ พวกฉันยังอิจฉาแกเลยเนี่ย ว่าแต่ชุดเซ็กซี่ขนาดนี้เจ้าบ่าวแกไม่ว่าหรอ ฉันรับรองได้เลยว่าแกลงไปทุกคนต้องมองแกเป็นตาเป็นมันแน่ " บรีสถามอย่างสงสัย ถึงแม้ว่าเธอจะเคยเจอลุคเจ้าสาวที่ดูเซ็กซี่แบบนี้มาไม่น้อย แต่ก็ไม่คิดว่าเพื่อนของเธอจะมาแนวนี้คิดว่าจะมาแนวหวานซะมากกว่า " นั่นแหละคือสิ่งที่ฉันต้องการ ความจริงชุดที่ฉันต้องใส่เป็นอีกชุดนึง แต่ว่าฉันชอบชุดนี้มันขัดใจเขาดีฉันก็เลยแอบให้เจ้าของร้านเอาชุดนี้มาส่ง " เนยห

" คุณจะทำอะไรคะ " ร่างบอบบางเอ่ยออกมาอย่างตกใจ เมื่อเขาเดินเข้ามาใกล้มากขึ้น จนตอนนี้แผ่นหลังของเธอแนบไปกับอกล่ำๆของเขาไปแล้ว พร้อมกับมือหนาของเขาที่กอดเอวของเธอไว้แน่น " ก็เธอยั่วฉันเองไม่ใช่หรอ ฉันอยากแล้วเธอต้องรับผิดชอบ " เขาพูดพร้อมกับก้มลงไปจูบบนหัวไหล่ของเธอ พร้อมกับหันหน้าให้หันมาหาเขา ทำให้ตอนนี้ใบหน้าของทั้งคู่อยู่ไกล้กันแค่คืบ ถึงแม้ว่าเขาจะตัวสูงแล้วเธอจะตัวเล็ก แต่เขาก็ก้มหน้าลงมาหาเธอพร้อมกับใช้มือหนาเชยคางของเธอให้เงยขึ้นไปรับกับจมูกโด่งของเขาที่ก้มลงมาคลอเคลียกับจมูกรั้นน้อยๆของเธอ " เนยไม่ได้ยั่วสักหน่อย คุณคิดไปเองต่างหาก " เธอยังคงปฏิเสธเขาเพราะเธอไม่ได้ตั้งใจจะยั่วเขาเลยจริงๆ " เรียกฉันว่าพี่มาร์ตินเหมือนที่เคยเรียกทำไมต้องเรียกฉันว่าคุณมันห่างเหินไม่รู้หรือไง " ไม่รู้อะไรดลใจให้เขาพูดไปแบบนั้น ทั้งที่เขาควรจะดีใจที่เธอไม่ทำตัวสนิทสนมกับเขา ในตอนนี้กลับอยากให้เธอเรียกเขาว่าพี่อีกครั้งเหมือนที่เธอเคยเรียกก่อนหน้านี้ " ค่ะ พี่มาร์ตินปล่อยเนยก่อนนะคะ เนยจะไปอาบน้ำ " เธอดิ้นขรุกขรักอยู่ในอ้อมกอดของเขาแต่เมื่อเธอยิ่งดิ้นบางสิ่งบางอย่างที่แนบชิดไปกับเรือนร่างของ

ในเช้าวันใหม่บรรยากาศภายในห้องสวีทที่ถูกจัดเอาไว้เป็นห้องหอสำหรับคู่บ่าวสาวข้าวใหม่ปลามัน ตอนนี้มาร์ตินได้ตื่นขึ้นมาแล้วพร้อมกับนอนมองหน้าของเธออยู่แบบนั้น เขาจัดท่าทางให้เธออยู่ในอ้อมกอดของเขาตั้งแต่เมื่อคืน เธอก็นอนหลับแบบไม่ไหวติง คงจะเพราะเหนื่อยล้ามาทั้งวัน พร้อมกับทบทวนกับตัวเองว่าควรจะเอายังไงต่อไปดี แต่ความคิดทางฝ่ายอาธรรมก็เอาชนะไปจนได้ เพราะแผนการที่เขากำลังจะทำเขายังคิดจะทำมันต่อ แม้ว่าเธอจะเป็นเมียของเขาโดยสมบูรณ์แล้วทั้งทางนิตินัยและพฤตินัย แต่ทุกอย่างก็ไม่ได้เกิดขึ้นมาด้วยความรัก ต่อจากนี้เขาจะทำให้เธอเจ็บทุกทางและขออย่าจากเขาไปเอง และแน่นอนการที่เธอเข้ามาหาเขาเป็นเพราะผลประโยชน์เพราะฉะนั้นช่วงเวลาหลังจากที่หย่ากันเธอจะไม่ได้อะไรจากเขาไปเลย ร่างบอบบางลืมตาตื่นขึ้นมาก็พบกับเขาที่นอนมองเธออยู่ก่อนแล้ว " ตื่นแล้วหรอ ลุกขึ้นไปอาบน้ำอาบท่าซะสิเราจะต้องออกจากที่นี่กันแล้ว ฉันจะพาเธอไปอยู่ที่บ้านหลังนึงที่ฉันซื้อเอาไว้ " ร่างบอบบางคิดตามด้วยความงุนงง เมื่อคืนเขายังพูดกับเธอดีๆอยู่เลย แต่พอมาเช้านี้กลับทำเสียงแข็งพร้อมกับพูดอะไรก็ไม่รู้ " พี่มาร์ตินหมายความว่ายังไงคะ เราไม่ไ

เวลาผ่านไปค่อนคืน ร่างบอบบางที่นอนไม่หลับเพราะรู้สึกปวดแสบปวดร้อนที่ท้องไปหมดแล้ว เธอนอนปวดอยู่อย่างนี้ตั้งแต่หลังจากที่กินข้าวเสร็จแล้ว พอขึ้นมาข้างบนเธอก็ปวดท้องจนไม่เป็นอันทำอะไร ปกติเธอก็จะไม่ปวดมากขนาดนี้สงสัยคงเพราะไม่มีอะไรตกถึงท้องตั้งแต่เช้าแล้วตอนเย็นดันมากินเผ็ดมากๆอีก ร่างกายก็เลยเริ่มไม่ไหว " หิวชะมัดเมื่อไหร่จะเช้านะ " ร่างบอบบางเริ่มกำลังบ่นพึมพำกับตัวเองหลังจากที่คิดว่าจะอดทนจนถึงตอนเช้า ถึงจะไปทำข้าวต้มกินสักชาม แต่ดูเวลาตอนนี้ห้าทุ่มกว่าๆทุกคนคงจะเข้านอนกันหมดแล้วมั๊ง แล้วเธอก็ทนความหิวไม่ไหวอีกต่อไปจึงลงมาข้างล่าง พอเธอเปิดประตูห้องนอนก็มองซ้ายมองขวาปรากฏว่าห้องนอนของสามีหมาดๆของเธอนั้นปิดสนิท เขาอาจจะกำลังจู๋จี๋กับแฟนข้างในก็ได้ แต่ใครจะสนกันล่ะตอนนี้เธอสนใจแค่ท้องน้อยๆของเธอต้องอิ่มเท่านั้น คิดได้ดังนั้นก็รีบดิ่งลงไปที่ห้องครัวพร้อมกับเปิดตู้เย็นดูของสดตรงหน้าว่ามีอะไรพอจะทำกินได้บ้าง พอเห็นผักต่างๆยังคงเหลือจึงรีบเอามาทำผัดผักรวมมิตรใช้เวลาไม่ถึงสิบนาทีเธอก็ทำทุกอย่างจนเสร็จได้ผัดผักรวมมิตรพร้อมกับไข่เจียวหอมๆ เธอรีบตักข้าวแล้วนั่งกินในครัวนั่นเลย โดยไม่ได้สนใจ

" อื้อ....อ๊ะ " ท่อนเนื้อลำใหญ่ถูกกระแทกเข้ามาโดยร่างสูงทีเดียวจนมิดลำหลังจาดจบคำพูดของเขา เขาไม่แม้แต่แช่แก่นกายเอาไว้ด้วยซ้ำ จับเธอกระแทกอย่างรุนแรงเพราะอารมณ์สวาทของเขาตอนนี้อดทนรอกับอะไรไม่ไหวอีกแล้ว ปัก ปัก ปัก ปัก ปัก ปัก! " อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ เบาหน่อยค่ะเนยจุกไปหมดแล้ว " ร่างบอบบางที่ส่งมือเรียวเล็กทั้งสองข้างดันไว้กับเอวหนา สัมผัสของมือเรียวเล็กที่อยู่ตรงบริเวณซิกแพคของเขา ทำเอาร่างสูงสั่นสะท้านด้วยความเสียวซ่าน ไม่คิดว่าเพียงแค่มือน้อยๆของเธอสัมผัสมันกลับทำให้อารมณ์ของเขาพุ่งพล่านอย่างห้ามไม่ได้ " อ่าาส์ ดีชะมัด ของเธอตอดพี่แน่นจนพี่แทบจะไม่ไหวแล้ว " เขายังคงตอกอัดท่อนเนื้อเข้าไปโดยไม่มีทีท่าว่าจะเหนื่อย ส่วนร่างบอบบางเองก็ทำได้แค่ผลักหน้าท้องของเขาเอาไว้เพื่อไม่ให้เขาโจนจ้วงเข้ามาลึกจนเกินไป เพราะแค่นี้เธอก็จุกจนพูดไม่ออกแล้ว ตั่บ ตั่บ ตั่บ ตั่บ ตั่บ!เสียงท่อนเนื้อกระทบกับร่องรักของร่างบอบบาง เรียกเสียงครางต่ำๆจากมาร์ตินได้ไม่น้อย เขาจับขาเธอยกออกจากการพาดไว้บนไหล่กว้าง แล้วเปลี่ยนให้เธอนอนตะแคงข้างพร้อมกับจับขาข้างหนึ่งของเธอยกขึ้นพาดไว้กับลำแขนแกร่งพร้อมกับตัวเขาที่เข้าไ