Semua Bab My Ninong’s Secret Desire: Bab 71 - Bab 80

Napansin ni Gavin ang katahimikan ni Elira, hindi siya mapakali kaya inayos niya ng upo si Elira sa tabi niya at tinignan ng may pagtataka.“Hey, tell me what’s wrong. Kanina ko pa napapansin na tahimik ka. May nangyari ba?” sunod-sunod na sabi ni Gavin. Tumingin si Elira sa kanya, hindi nito kayang sabihin ang iniisip at kinabahala niya kaya umiling na lamang siya. “Nothing…can you please hug me?” mahinang tanong niya. Bahagyang nanlaki ang mga mata ni Gavin, nagtataka sa inaasta ng dalaga. Pero hindi na siya nagdalawang isip, niyakap niya nang mahigpit si Elira sa mga bisig niya. Gumalaw ang ulo ni Elira, at naramdaman ni Gavin ang malambot na labi nito sa leeg niya. Napapikit nang marahan si Gavin. “Hey…” tawag niya. Pero hindi sumagot si Elira, dahan-dahan nitong hinalikan ang leeg ni Gavin dahilan para makaramdam ng init sa katawan si Gavin. Hinawakan niya ang buhok ni Elira. “Baby, what are you doing—hmmm,” ungol niya nang maramdaman niya ang hapdi sa halik ni Elira. Humi

Tahimik ang buong bahay nang dumating si Elira. Wala ni isang tunog maliban sa mahinang hum ng refrigerator at ang tila pagaspas ng kurtina sa sala na hinahaplos ng hanging galing sa bintana. Inilapag niya sa console table ang bag at susi, saka marahang tumingin sa paligid. Wala ang ina, gaya ng sinabi ni Klarise sa text. Pero kahit wala ito, ramdam pa rin ni Elira ang bigat ng presensiya ni Josephine, parang bawat sulok ng bahay ay nakamasid, nakikinig.“Insan!” sigaw ni Klarise mula sa sala, halos mapatalon sa tuwa nang makita si Elira. Nakatakbo ito palapit, nakangiti, ngunit sa likod ng ngiti ay may halatang kaba. “Akala ko kung saan ka na napunta! Tinawagan ka ni Tita kagabi, pero hindi mo sinasagot.”Ngumiti si Elira, pilit. “Na-lowbat ako kagabi. Sorry, ha.” Hindi niya kayang sabihin ang totoo, na sa penthouse siya natulog, sa tabi ni Gavin.Umupo silang dalawa sa sofa. Tahimik sandali, pareho nilang pinagmamasdan ang TV na mahina ang volume, palabas ay walang kwentang telesery

Namula ang pisngi ni Elira, hapdi ang naramdaman niya sa gilid ng mukha. Hindi niya alam kung alin ang mas masakit, ang sampal o ang mga salitang binitawan ng ina. Tahimik siyang nakatitig kay Josephine, ngunit wala nang lakas ang kanyang bibig upang sumagot pa. Ang dating ina na palaging niyayakap siya tuwing may problema, ngayo’y tila isang estranghero sa harap niya.“Umalis ka sa harapan ko,” malamig na sabi ni Josephine, hindi na tumingin sa anak. “Bago pa ako muling may masabing pagsisisihan ko.”Hindi na nagsalita si Elira. Tahimik na lang siyang tumalikod at mabilis na tumakbo palabas ng bahay, halos mabuwal pa sa pag-apak sa hagdan. Tumakbo lang siya, kahit hindi niya alam kung saan pupunta.Ang mga luha niya ay hindi niya na napigilan. Naging malabo na ang daan sa harap niya, pero hindi siya tumigil. Ang bawat hakbang ay may kasamang kirot, hindi lang sa pisngi, kundi sa puso.“Bakit, Ma…” mahina niyang bulong habang naglalakad sa gilid ng kalsada. “Bakit parang kasalanan kon

Paglapit ni Gavin at nginitian siya nito, unti-unting lumambot ang hangin sa pagitan nilang dalawa. Hindi naging mabilis ang paglapit, hindi rin naging marahas. Sa halip, parang dahan-dahan silang hinila ng pagkakataon papunta sa isa’t isa, na para bang matagal nilang inantay ang sandaling iyon. Naging mas banayad ang mga halik, naging mas marahan ang bawat haplos. Hanggang sa tuluyan nang lumabo ang paligid kay Elira, at ang tanging malinaw ay ang init ng mga bisig ni Gavin na nakayakap sa kanya, na tila ba sinasalo ang bigat na matagal na niyang pasan.At sa katahimikan ng sumunod na sandali, naglaho ang bigat ng umaga. Humupa ang mabilis na tibok ng puso, napalitan ng tahimik na komportableng paghinga nilang dalawa. Nang bumalik ang ulirat ni Elira, magkatabi na silang nakahiga sa malambot na couch, nakatalukbong sa isang kumot, at nakasandal si Gavin sa armrest habang nakahiga ang ulo niya sa dibdib nito. Parang walang ibang mundo, silang dalawa lang, at isang tahimik na hapon na

Nang bumukas ang pintuan ng bahay, agad na bumaling si Josephine, tumayo na tila kanina pa nag-aantay dahil sa sabik at lungkot nitong mukha. At sa oras na nakita niya si Elira napaluha siya. Mabigat parin ang pakiramdam niya pero hindi na tulad kahapon na umalis si Elira, ngayon ay para bang may nabawasan na kaunting bigat. “M-ma…” mahinang sabi ni Elira, nagsimula narin manubig ang gilid sa kanyang mga mata. Sakto naman ay lumabas si Klarise mula sa kusina, may dala itong baso ng tubig na ibibigay kay Josephine, at akmang ibibigay na nito nang bigla siyang nilapitan ni Elira at kinuha ang baso na hawak ni Klarise. Tumango siya kay Klarise na tila senyas na siya nalang ang magbibigay ng tubig sa ina. Pumayag naman si Klarise at nagpaalam na lalabas muna ng bahay. Paglabas niya, nagulat siya nang makita si Gavin. Tumayo naman ng tuwid si Gavin nang maramdaman na may lumabas mula sa bahay, ang akala niya ay si Elira iyon pero nang makita niya si Klarise ay tinignan niya lang ito nan