All Chapters of ศึกยอดมังกรครองบัลลังก์ แผ่นดินนี้ข้าไม่เอา: Chapter 291 - Chapter 300

350 Chapters

บทที่ 291

“ท่านอ๋อง หน่วยขนย้ายเสบียงของพวกเราถูกกองทัพจ้าวโจมตีตรงนอกเมืองสามสิบลี้ ขอท่านอ๋องโปรดส่งกองทัพไปช่วยเหลือด้วยพ่ะย่ะค่ะ!”ภายในจวนเจ้าเมือง หวังอู่ที่ใบหน้ามอมแมมรีบเข้ามารายงานฉู่หนิงได้ยินดังนั้นก็โมโห “บังอาจ ถึงขนาดกล้ามาชิงเสบียงของทัพเรา พวกเขามีคนเท่าใด?”“ประมาณหนึ่งหมื่นทัพอาชาพ่ะย่ะค่ะ!”“ฮึ จำนวนแค่หนึ่งหมื่นคน ยังกล้าบุกมาชิงเสบียง จ้าวอวี่ เจ้ารีบนำทัพอาชาขาวบุกไปเดี๋ยวนี้!”“ข้าน้อยรับบัญชา!” จ้าวอวี่ประสานมือทำความเคารพ หันหลังจากไปทันทีทว่าขณะนั้นเอง เฉินอันเข้ามารายงาน “ท่านอ๋อง แย่แล้ว นอกเมืองมีเสียงกลองศึกดังขึ้น กองทัพศัตรูโจมตีเมืองจากทั้งสามด้านพ่ะย่ะค่ะ!”ฉู่หนิงขมวดคิ้ว “ดูท่าอีกฝ่ายคงเตรียมการมาแล้ว ถ่ายทอดคำสั่งลงไป ทั้งกองทัพเตรียมออกรบ อีกอย่าง แจ้งหร่านหมิงกับคุณหนูเฝิง ให้พวกเขาไปประจำการที่ทิศตะวันตกและทิศตะวันออกของเมือง ส่วนข้าจะไปประจำการตรงทิศเหนือด้วยตัวเอง!”เรื่องราวเร่งรีบ หลังสั่งการเสร็จฉู่หนิงรีบพาองครักษ์รุดหน้าไปทิศเหนือของเมืองขณะนี้ ตรงประตูเมืองทั้งสามแห่ง กองทัพจ้าวยิ่งใหญ่เกรียงไกร มาเพื่อโจมตีเมืองมู่หรงจู๋ในฐานะผู้บัญ
Read more

บทที่ 292

แน่นอน กองทัพจ้าวในฐานะเป็นฝ่ายบุกเมืองย่อมสูญเสียมากกว่า!“ท่านผู้บัญชาการ กองทัพของพวกเราสูญเสียเกินหนึ่งหมื่นคนแล้ว!” ทหารคนหนึ่งรายงานด้วยใบหน้าโกรธแค้นมู่หรงจู๋สีหน้าเหี้ยมเกรียม “ฝ่ายศัตรูสูญเสียเท่าใด?”“เรื่องนี้...ประมาณสองพันคนขอรับ”“สัดส่วนความเสียหายหนึ่งต่อห้า เป็นเรื่องปกติสำหรับเมืองระดับติ้งเซียง!”มู่หรงจู๋แค่นหัวเราะกล่าว “ขณะนี้กำลังเสริมน่าจะตกหลุมพรางของฝ่ายเราแล้ว เมื่อข่าวส่งกลับมา กองทัพฉู่ต้องแตกพ่าย ถึงตอนนั้น กองทัพเราค่อยบุกเข้าเมือง ส่งข่าวลงไปให้พี่น้องข้างหลัง บุกโจมตีต่อไปอีกสองชั่วยาม เมืองนี้ต้องแตก!”“ขอรับ!” ทหารขานรับ รีบไปถ่ายทอดคำสั่งทันทีสำหรับศึกนี้ มู่หรงจู๋มีความมั่นใจอย่างมาก!แต่สิ่งที่มู่หรงจู๋ไม่รู้คือ แผนการที่ตั้งใจดำเนินการอย่างดิบดีตกสู่หลุมพรางของฉู่หนิงนานแล้ว!ขณะนี้ ทิศใต้นอกเมืองจ้าวอวี่นำทัพอาชาขาวขี่ม้าทะยานไปอย่างบ้าคลั่งทหารจ้าวที่ซ่อนตัวอยู่ที่ลับสังเกตเห็นพวกเขาแล้ว ทุกคนดีใจมาก ต่างยกคันธนูขึ้นมา ขอเพียงให้ทัพอาชาเข้ามาในวงล้อมกับดัก พวกเขาจะถูกโจมตีจนถึงแก่ชีวิตทว่าในขณะนั้นเอง จ้าวอวี่ที่เป็นผู้นำกลับแก
Read more

บทที่ 293

“ท่านแม่ทัพ การป้องกันของทัพศัตรูร้ายกาจเกินไป ธนูของพวกเราไม่สามารถทะลวงโล่ของพวกเขาได้!”กองทัพจ้าวที่บุกมาชิงเสบียงโจมตีติดต่อกันสามชั่วยามแล้ว แต่ยังไม่สามารถทำลายการป้องกันได้ซีเหมินเป้าที่รับผิดชอบศึกนี้สีหน้าเหี้ยมเกรียมมาก“พวกเขามีแค่ไม่กี่พันคนเท่านั้น ทัพอาชาฝ่ายเราไม่สามารถบุกเข้าไป ตอนนี้แม้แต่พลธนูก็ไม่สามารถแสดงศักยภาพ!”ซีเหมินเป้าประหลาดใจมาก เหตุใดอีกฝ่ายถึงเก่งกาจเพียงนี้พึงทราบว่าพวกเขาคือทัพอาชา สู้กับทหารราบก็เหมือนเล่นขายของ แต่หลังจากบุกเข้าไปหลายครั้ง อย่างไรพวกเขาก็ไม่สามารถทำลายการป้องกันของอีกฝ่ายได้หลังจากหรี่ตา ซีเหมินเป้ามองดูด้านหลัง “ทหารฝ่ายเรายังไม่มาอีกหรือ?”เวลาผ่านไปสามชั่วยาม ฟ้าใกล้สางแล้ว ว่ากันตามหลักกำลังทหารที่ซุ่มโจมตีน่าจะฆ่ากำลังเสริมของต้าฉู่หมดแล้ว แล้วมาเสริมทัพที่นี่ถึงจะถูกแต่ตอนนี้ผ่านไปนานขนาดนี้แล้วยังไม่เห็นใครเลยสักคน จู่ๆ ในใจซีเหมินเป้าเกิดความรู้สึกที่ไม่ดีอย่างหนึ่งทหารองครักษ์ข้างกันส่ายหน้า “ทางโน้นมีเสียงฆ่ากันดังขึ้น แต่คนที่เราส่งไปสืบข่าวไม่มีใครกลับมาเลยขอรับ”ซีเหมินเป้าตกใจ “เหตุใดจึงเป็นเช่นนั้น?”เ
Read more

บทที่ 294

“ท่านแม่ทัพ แย่แล้ว การปะทะซึ่งหน้าพวกเราก็ต้านทานไม่ไหวแล้วขอรับ!” ทหารม้าคนหนึ่งรายงานด้วยหน้าตามอมแมมซีเหมินเป้าหันมองสนามรบตรงหน้า พบว่าหน่วยมีดยาวบุกเข้ามาในกระบวนทัพแล้ว พลหน้าไม้ของทัพศัตรูเดินหน้าอย่างต่อเนื่อง สังหารจนทหารใต้บัญชาเขาแตกพ่ายถอยหนี“สมควรตาย!”ซีเหมินเป้าตัดสินใจเด็ดขาด “ถ่ายทอดคำสั่งให้แม่ทัพโจวกับแม่ทัพหลี่ ให้พวกเขานำทัพตัวเองสกัดอยู่ด้านหลัง ส่วนคนที่เหลือรีบล่าถอยตามข้า!”ตอนนี้หมดหนทางแล้ว ทำได้เพียงล่าถอย ส่วนเสบียงเหล่านั้น แทบจะไม่ต้องหวังแล้วเมื่อมีคำสั่ง กองทัพจ้าวรีบรวมกระบวนทัพ ทิ้งทหารไว้สี่พันคนแยกกันต้านทานการโจมตีของกวนอวิ๋นและจ้าวอวี่ ส่วนคนที่เหลือถอยร่นอย่างบ้าคลั่งในเมื่อสู้ไม่ได้ คงทำได้เพียงถอยร่น!กวนอวิ๋นที่กำลังนำทหารบุกเข้ามาสังเกตเห็นความเคลื่อนไหวของอีกฝ่าย จึงแค่นหัวเราะ “ท่านอ๋องสั่งให้ข้านำคนปะปนเข้ามาในขบวนขนย้ายเสบียงแต่แรก เพื่อสังหารพวกเจ้าทั้งหมด!คิดหนีหรือ? ฮึ ถามข้าหรือยัง?ทหาร รีบส่งข่าวให้แม่ทัพจ้าว ให้เขานำคนไล่ติดตาม ส่วนทหารที่คอยสกัดอยู่ด้านหลังปล่อยให้เป็นหน้าที่ข้ากับพลหน้าไม้”ที่แท้ ฉู่หนิงเดาได้แต่
Read more

บทที่ 295

ท้องฟ้าเริ่มสว่าง บนท้องฟ้าปรากฏเมฆสีแดง วินาทีนี้การมองเห็นชัดเจนขึ้นนอกเมืองติ้งเซียง ท่ามกลางกระบวนทัพจ้าว มู่หรงจู๋มองกำแพงเมืองอย่างเย็นชาจากการโจมตีตลอดทั้งคืน ทั้งสองฝ่ายล้วนเสียหาย แม้กองทัพจ้าวจะสูญเสียมากกว่า แต่ขอเพียงยึดเมืองติ้งเซียงได้ การเสียสละนี้ถือว่าคุ้มค่าในฐานะผู้บัญชาการคนใหม่ ศึกแรกจำเป็นต้องชนะ เพื่อสร้างชื่อเสียงในกองทัพ ไม่อย่างนั้นต่อไปจะปกครองกองทัพได้อย่างไร!หากเป็นยามปกติ อยากยึดเมืองติ้งเซียงต้องใช้ทัพสามแสนนายบุกโจมตีอย่างดุเดือดสิบวันหรือครึ่งเดือน แต่ตอนนี้ไม่เหมือนกัน ขอเพียงศึกนอกเมืองราบรื่น ไม่เกินสามวัน เมืองติ้งเซียงจะตกอยู่ในมือเขาฉู่หนิง คอยดูเถอะ ในไม่ช้าข้าจะให้เจ้าชดใช้อย่างสาสม!วินาทีนี้ บนใบหน้ามู่หรงจู๋เผยความกระหยิ่มศึกนี้ เตรียมการอย่างครบถ้วนรอบด้านแล้ว ต่อให้ฉู่หนิงมีกำลังพลหนึ่งแสนนายก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ส่วนบนกำแพงเมือง ฉู่หนิงในยามนี้มองดูการโจมตีนอกเมืองอย่างใจเย็น ไม่กังวลสักนิดว่าเมืองจะถูกอีกฝ่ายยึดไปแต่ขณะนี้หลิวโส่วเริ่นกลับรีบเข้ามารายงาน “ท่านอ๋อง แย่แล้ว ชาวบ้านในเมืองหวาดกลัวอย่างมาก พวกเขาอยากออกไปทางประตูเ
Read more

บทที่ 296

“ถูกต้อง กองทัพศัตรูบุกมาถึงแล้ว พวกเราจะออกจากเมือง!”“ถูกต้อง ในเมื่อท่านอ๋องมาแล้ว ท่านรีบออกคำสั่งเถอะ!”“พวกเราจะออกไป พวกเราอยากมีชีวิตรอด พวกเราไม่อยากตายอยู่ที่นี่!”ภายใต้การยุยงอย่างจงใจ อารมณ์ของชาวบ้านภายในเมืองเริ่มโมโห พวกเขาตะโกนไปด้วยพร้อมกับเบียดเข้าไปทางประตูเมืองฉู่หนิงได้ยินดังนั้นจึงหรี่ตาลง มีความเยือกเย็นแวบผ่าน “พวกเจ้าอยากออกไป ข้าจะไม่ขัดขวาง แต่เมื่อออกจากประตูเมืองไปแล้ว ความเป็นตายของพวกเจ้าไม่เกี่ยวกับข้า!อีกอย่าง คนที่ออกจากเมืองติ้งเซียง ทรัพย์สินและที่นาของพวกเจ้าจะตกเป็นของทางการ เรื่องนี้พวกเจ้าคงไม่มีความเห็นนะ?”เมื่อได้ยินดังนั้น ทุกคนในที่แห่งนี้เงียบสงบทันใดออกไปใครจะกล้ารับประกันว่าข้างนอกไม่มีกองทัพจ้าว?หากข้างนอกมีกองทัพจ้าว แล้วเผิงไหลจวิ้นอ๋องไม่ยอมปกป้อง กลับปิดประตูเมือง งั้นพวกเขาคงต้องตายอยู่ข้างนอกอีกอย่างเมื่อใดที่ออกจากเมืองเท่ากับยอมสละทรัพย์สินและที่นาภายในเมือง นี่เป็นรากเหง้าชีวิตของพวกเขา หากเสียไป ภายหน้าอยากกลับมาอีกคงเป็นไปไม่ได้แล้วชั่วขณะนั้น ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นต่างลังเลทว่าในตอนนั้นเอง มีคนตะโกนเสียงดัง “
Read more

บทที่ 297

เมื่อสิ้นคำสั่งฉู่หนิง หลิวโส่วเริ่นรีบกระจายชาวบ้าน ขณะเดียวกันก็เปิดประตูเมืองกองทัพฉู่ที่ปลอมตัวเป็นชาวบ้านพุ่งออกมาจากในเมือง!กองทัพจ้าวที่ซุ่มอยู่นอกเมืองแต่แรกเห็นดังนั้นจึงรีบบุกเข้ามาพวกเขาล้วนเป็นทัพอาชา เมื่อเข้าใกล้พลันตวาดใส่พวกชาวบ้านตรงประตูเมือง กระทั่งยิงธนูให้พวกเขากระจายตัวพวกชาวบ้านรีบหลบไปซ้ายขวาสองข้างทาง ทำให้กองทัพจ้าวบุกเข้ามาในเมืองอย่างง่ายดายทว่ากองทัพฉู่บนกำแพงเมืองไม่นิ่งดูดาย พวกเขายิงธนูฆ่ากองทัพจ้าวไปพลาง จัดกำลังต่อต้านในเมืองไปด้วยชั่วขณะนั้น เสียงร้องโหยหวนตรงนั้นดังไม่ขาดสาย กลิ่นคาวเลือดฉุนจมูกคละคลุ้งไปทั่วประตูเมืองกองทัพจ้าวบุกมาที่ประตูเมืองไม่ขาดสาย หมายจะบุกยึดทิศใต้ของเมืองในคราวเดียวทว่ากองทัพฉู่เองก็ไม่ยอมแพ้ ต้านทานไม่หยุดภายใต้บัญชาการของฉู่หนิง ขณะนั้น ทั้งสองฝ่ายกำลังยื้อยุดกันยามนี้ฟ้าสว่างโร่แล้ว!ภายใจกระบวนทัพจ้าว ทหารม้าคนหนึ่งขี่ม้ามารายงาน “เรียนท่านผู้บัญชาการ ทัพฝ่ายเราบุกเข้าทิศใต้ของเมืองได้แล้ว แต่ทัพศัตรูสู้สุดกำลัง ทั้งสองฝ่ายกำลังยื้อยุดกันอยู่ที่ประตูเมืองขอรับ!”มู่หรงจู๋แค่นหัวเราะ “ดูท่าสายลับที่ข
Read more

บทที่ 298

เพราะปรากฏขึ้นอย่างกะทันหัน กองทัพจ้าวจึงไม่ได้เตรียมการแม้แต่น้อย ถูกโจมตีโดยไม่ทันตั้งตัว กว่าจะตั้งสติได้ ก็มีคนล้มตายไปหลายพันคนแล้ว!ภาพนี้ทำให้ใจเฮ่อเหลียนหมิงเยว่ตะลึงติดกับแล้ว!ตัวเขาติดกับแล้ว!ท่านผู้บัญชาการก็ติดกับแล้ว!เสบียงนั่นก็คือเหยื่อล่อสินะ!กองกำลังที่ปรากฏตัวกะทันหันต้องเป็นหน่วยขนย้ายเสบียงแน่นอน!แต่หน่วยขนย้ายเสบียงมาแล้ว กลับไม่เห็นคนของฝ่ายตัวเองที่ไปชิงเสบียง ต้องถูกอีกฝ่ายสังหารไปแล้วแน่นอนตอนนี้ตัวเขามีกองทัพห้าหมื่นนาย ทหารแนวหน้าบุกเข้าเมืองไปแล้ว ปีกซ้ายขวาสองด้านถูกลอบโจมตียังวุ่นวายอยู่ ด้านหลังก็ถูกลอบโจมตี เรียกได้ว่าจะเข้าหรือถอยก็ไม่ได้หากปล่อยให้สถานการณ์เป็นเช่นนี้ต่อไป เขาต้องตายอยู่ที่นี่แน่นอน กระทั่งกองทัพห้าหมื่นนายก็ยากจะพากลับไป!“ทหาร รีบไปส่งข่าว ขอให้ท่านผู้บัญชาการส่งกำลังเสริมมาช่วยเหลือ!”เฮ่อเหลียนหมิงเยว่ไม่กล้าลังเล จึงรีบส่งคนไปขอความช่วยเหลือทันทีแม้กองทัพศัตรูจะมาจากสี่ด้าน แต่อย่างไรพวกเขาก็มีถึงห้าหมื่นคน ขอเพียงยืนหยัดจนกำลังเสริมมาถึง ยังมีความหวังที่จะบุกเข้าเมืองหากตอนนี้พ่ายแพ้ ทั้งกองทัพจะสูญสิ้น!
Read more

บทที่ 299

“รายงาน ท่านอ๋อง กองกำลังชั้นยอดของฝ่ายศัตรูกำลังเร่งมาจากกองบัญชาการพ่ะย่ะค่ะ!”บนกำแพงเมืองทิศใต้ ทหารสอดแนมเข้ามารายงานฉู่หนิงสองมือไพล่หลังมองดูสถานการณ์นอกเมือง ใบหน้าเผยความหนักใจ“ดูท่ามู่หรงจู๋อยากตัดสินแพ้ชนะกับข้าแล้ว!”เมื่อหรี่ตาลง ฉู่หนิงเอ่ยถามเสียงเข้ม “สถานการณ์ของประตูเมืองอีกสามแห่งเป็นเช่นไร?”ทหารสอดแนมรีบตอบ “เรียนท่านอ๋อง กองทัพศัตรูส่งกำลังพลไปที่ประตูเมืองแต่ละแห่งห้าหมื่นคน กำลังโจมตีเมืองอย่างบ้าคลั่งพ่ะย่ะค่ะ”เมื่อกล่าวจบ ทหารคนหนึ่งเข้ามารายงาน “เรียนท่านอ๋อง ทิศตะวันออกรายงานฉุกเฉิน!”ต่อจากนั้น มีทหารอีกสองคนขึ้นมารายงานบนกำแพงเมือง “ท่านอ๋องทิศตะวันตกรายงานฉุกเฉิน!”“ท่านอ๋อง ทิศเหนือรายงานฉุกเฉิน!”สีหน้าฉู่หนิงย่ำแย่เล็กน้อยครั้งนี้เดิมพันค่อนข้างใหญ่!ทั้งกองทัพมีหนึ่งแสนสองหมื่นคน ทิศเหนือของเมืองใช้คนไปห้าหมื่น ที่เหลืออีกเจ็ดหมื่นแยกเป็นสามส่วนตามประตูเมืองสามแห่งประตูเมืองแต่ละแห่งอย่างมากก็แค่สองหมื่นกว่าคน ต้องต่อกรกับกองทัพศัตรูห้าหมื่นคน มีแรงกดดันอย่างมากหนำซ้ำอีกฝ่ายโจมตีตั้งแต่เมื่อคืนจนถึงตอนนี้ ไม่หยุดพักแม้แต่น้อย ทำให้ท
Read more

บทที่ 300

ระหว่างครุ่นคิด มีเสียงม้าศึกดังมาแต่ไกล“กำลังเสริมของพวกเรามาถึงแล้ว!”“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า รอให้กำลังเสริมของพวกเรามาถึง ฝ่ายเราจะทำลายกองทัพศัตรูทั้งหมด”“กองทัพฉู่ที่สมควรตาย พวกเจ้าจงตายซะ!”“ท่านแม่ทัพ รีบออกคำสั่งเถอะ พวกเขาจะร่วมมือกับกำลังเสริมฆ่ากองทัพฉู่ให้หมด!”ทหารจ้าวโกรธแค้นมาก แต่ละคนแทบจะอยากฝ่าออกไปทันทีเฮ่อเหลียนหมิงเยว่มองดูทัพอาชาที่มุ่งหน้ามา สีหน้าย่ำแย่เล็กน้อยตะปูที่กองทัพฉู่นำมาโรย จะเป็นอุปสรรคใหญ่ต่อการบุกของทัพอาชา น่าเสียดายที่ตอนนี้เขาไม่มีวิธีส่งข่าว ได้แต่ทนดูทัพอาชาฝ่ายตัวเองบุกเข้ามาเป็นไปตามคาด เมื่อทัพอาชาบุกเข้ามา ในไม่ช้าพวกเขาก็เจอกับตะปูทันใดนั้น ม้าศึกร้องโหยหวน วิ่งพล่านอย่างบ้าคลั่ง ทำให้กระบวนทัพอาชาวุ่นวาย แนวโน้มการบุกโจมตีในทีแรกก็ถูกขัดขวางแม่ทัพที่เป็นผู้นำตงฟางขวางคือชายฉกรรจ์ร่างสูงใหญ่กำยำ เมื่อเห็นภาพนี้โมโหทันใด “ม้าศึกที่บาดเจ็บรีบถอยไปด้านข้าง ส่งคนไปเก็บกวาดตะปูบนพื้น นอกจากนี้ส่งคนไปตรวจดูจุดอื่นว่ามีตะปูอีกหรือไม่ เก็บกวาดออกไปให้หมด!”กองกำลังชั้นยอดทั้งสามหมื่นคนล้วนเป็นทัพอาชา หากบนพื้นมีตะปู พวกเขาผ่านไปไม่ได้ ว
Read more
PREV
1
...
2829303132
...
35
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status