Semua Bab ศึกยอดมังกรครองบัลลังก์ แผ่นดินนี้ข้าไม่เอา: Bab 331 - Bab 340

จวนฉู่อ๋องป้ายเดิมของจวนเผิงไหลจวิ้นอ๋องถูกเปลี่ยนเป็น ‘จวนฉู่อ๋อง’ สามคำเข้ามาแทนที่ ทำมาจากงานฝีมือการฝังทอง ซึ่งดูสง่างามและน่าเกรงขามอย่างยิ่ง เมื่อมองจากไกลๆ ก็ให้ความรู้สึกไม่อาจล่วงเกินฉู่หนิงกลับมาพร้อมกับกองกำลังคุ้มกัน และยังมองเห็นคนกลุ่มหนึ่งกำลังรออยู่ที่หน้าประตูจวนแต่ไกลผู้เป็นผู้นำสวมชุดกระโปรงสีม่วง ผมสีดำขลับยาวสลวยปล่อยสยายไปด้านหลัง เรือนร่างอันน่าภาคภูมิใจยิ่งโดดเด่น ภายใต้การหนุนเสริมของผ้าไหมที่แนบกระชับจนเผยส่วนเว้าโค้งได้อย่างชัดเจนเพียงปราดเดียว สายตาของฉู่หนิงก็ต้องหยุดอยู่ที่เรือนร่างนางเสิ่นหว่านอิ๋ง สตรีอัจฉริยะอันดับหนึ่งแห่งต้าฉู่มาต้อนรับด้วยตนเองฉู่หนิงพลันยิ้มที่มุมปาก ควบม้ามาถึงหน้าประตูจวนอย่างรวดเร็ว เขายังไม่ทันได้ลงจากม้า ทุกคนก็พร้อมใจกันตะโกนเสียงดัง“คำนับท่านอ๋อง!”ฉู่หนิงหัวเราะฮ่าๆ “ทุกคนไม่ต้องมากพิธี!”เขากล่าวพลางลงจากหลังม้า แล้วยื่นมือไปประคองเสิ่นหว่านอิ๋งที่กำลังคารวะมือของทั้งสองสัมผัสกัน ผู้หนึ่งผิวขาวผ่องดุจหิมะ สัมผัสเย็นยะเยือกดุจน้ำแข็ง ในขณะที่อีกผู้หนึ่งร้อนแรงดุจไฟทันทีที่สัมผัส ทั้งสองก็สะดุ้งเล็กน้อยฉ

ช่วงค่ำ ความมืดปกคลุมทั่วทั้งเมืองหลวง เมื่อความครึกครื้นในยามกลางวันหายไป บรรยากาศเงียบสงบเป็นพิเศษพระราชวังอันสว่างไสว ราวกับดวงตาอสูรยักษ์ที่กำลังส่องประกายระยิบระยับอยู่ตลอดเวลางานเลี้ยงฉลองชัยชนะในคืนนี้ยิ่งใหญ่อลังการ ขุนนางขั้นสี่ขึ้นไปในเมืองหลวงทุกคนต้องเข้าร่วมชั่วขณะ บริเวณประตูพระราชวังวุ่นวายมาก ผู้คนทยอยเดินทางมาด้วยเกี้ยวและม้าอย่างต่อเนื่องดีที่ทหารรักษาพระองค์มีประสบการณ์ในเรื่องนี้ จึงได้เตรียมการล่วงหน้าไว้แล้ว ผู้คนลงจากเกี้ยวและม้าศึกก็ตรงเข้าวังไปทันที ส่วนคนหามเกี้ยวและม้าศึกจะไปรออยู่ที่ด้านข้าง เพื่อป้องกันการจราจรติดขัดไม่นานนัก ขุนนางจำนวนมากก็มุ่งหน้าไปยังอุทยานหลวงเป็นกลุ่มๆและภายในอุทยานหลวง เหล่าองค์ชายและขุนนางก็ทยอยเดินทางมาถึง พวกเขาจับกลุ่มกับคนที่ตนเองรู้จักคุยกัน“การกลับมาพร้อมชัยชนะของฉู่อ๋องในครั้งนี้ เป็นภัยคุกคามใหญ่หลวงต่อองค์รัชทายาทเลยนะ”“ก็ใช่น่ะสิ วันนี้องค์รัชทายาทลงมือกับฉู่อ๋อง คิดว่าก็คงเพราะเรื่องนี้”“ไม่รู้ว่าฉู่อ๋องทำบุญด้วยอะไร ถึงได้โชคดีชนะศึกนี้ได้”“พูดก็พูดเถิด ศึกนี้หวุดหวิดจริงๆ เปลี่ยนเป็นผู้อื่น คงไม่มีใค

ภายในศาลา ฉู่หนิงกับองค์รัชทายาท คนหนึ่งนั่งฝั่งซ้าย คนหนึ่งนั่งฝั่งขวาของฮ่องเต้เสิ่นหว่านอิ๋งกับพระชายารัชทายาทก็ย่อมนั่งข้างผู้ชายของตนเองหนึ่งโต๊ะมีแปดที่นั่ง ตอนนี้นั่งไปห้าคนแล้ว องค์ชายที่เหลือจ้องที่นั่งที่เหลืออีกสามที่จนตาแดงฮ่องเต้ย่อมสังเกตเห็นเรื่องแค่นี้ ในสายพระเนตรจึงมีแววพินิจแลบผ่าน“ฉู่หนิง โต๊ะของพวกเรายังเหลือที่นั่งอีกสามที่ เจ้าคิดว่าควรให้ใครนั่งดี?”เมื่อครู่ช่วยฉู่หนิงคลี่คลายสถานการณ์ ควรเก็บดอกเบี้ยสักหน่อย ไม่อย่างนั้นเจ้าลูกทรพีพวกนั้นจะรู้สึกว่าเราลำเอียงแน่นอน ยังสามารถใช้โอกาสนี้หยั่งเชิงฉู่หนิง ดูว่าเขาอยากให้ใครมาร่วมโต๊ะเมื่อคำพูดนี้ออกมา สายตาของทุกคนไปรวมกันที่ตัวฉู่หนิงโดยเฉพาะองค์ชายทั้งหลาย แต่ละคนจ้องฉู่หนิงตาแดงก่ำ ราวกับว่าถ้าฉู่หนิงไม่ให้พวกเขาร่วมโต๊ะ ก็จะกลืนเขาลงท้องทั้งเป็นองค์รัชทายาทมองฉู่หนิงแวบหนึ่ง บนใบหน้าปรากฏแววเย้ยหยันสิ่งที่เสด็จพ่อถนัดที่สุดก็คือการสร้างความสมดุล เมื่อครู่จงใจช่วยฉู่หนิงคลี่คลายสถานการณ์ ตอนนี้ก็จะให้โจทย์ยากแก่ฉู่หนิงยังเหลือองค์ชายอีกสิบหกคน ดูซิว่าเจ้าจะเลือกอย่างไรไม่ว่าเขาให้ใครมาร่ว

อาหารเลิศรสที่ถูกยกมาจัดวางส่งกลิ่นหอมฟุ้งเตะจมูก บรรยากาศพลันผ่อนคลายลงไม่น้อยฮ่องเต้ต้องการให้บรรยากาศรื่นเริงขึ้น จึงบอกให้ทุกคนยกจอกดื่มอวยพรกันในช่วงนี้ชั่วครู่หนึ่ง ทุกคนต่างสลับจอกกันดื่ม ช่างครึกครื้นยิ่งนักแน่นอนว่า ในฐานะดาวเด่นของงาน ฉู่หนิงย่อมตกเป็นเป้าหมายในการรุมล้อมของทุกคน“ขอแสดงความยินดีกับชัยชนะครั้งใหญ่ของท่านฉู่อ๋อง!”“จอกนี้กระหม่อมขอมอบให้ฉู่อ๋อง!”“ช่างเป็นวีรบุรุษในวัยหนุ่มจริง ๆ ฉู่อ๋องยังหนุ่มแน่นแต่กลับมีผลงานเช่นนี้ ช่างน่าทึ่งยิ่งนัก”“ท่านอ๋อง กระหม่อมขอดื่มให้พระองค์หมดจอก ส่วนพระองค์ก็ตามสบายเลยพ่ะย่ะค่ะ!”ภายใต้การ “รุมล้อม” ของทุกคน แม้ฉู่หนิงจะเป็นคนคอแข็งแต่ก็ยังต้องดื่มจนใบหน้าแดงก่ำแล้วแม้สุราในยุคนี้จะไม่ได้ร้อนแรงอันใด แต่ดื่มมากไปก็เมามายได้เช่นกันเมื่อมีขุนนางหลายสิบคนผลัดกันมาดื่มอวยพร ต่อให้เป็นเทพสุรามาอยู่ตรงนี้ก็คงต้านทานไม่ไหวภาพนี้ทำให้เสิ่นหว่านอิ๋งที่อยู่ด้านข้างรู้สึกกังวลยิ่ง ใบหน้าอ่อนหวานปรากฏความร้อนใจเป็นครั้งแรกหากดื่มต่อไปเช่นนี้ ฉู่หนิงจะทนไหวได้อย่างไร!อีกทั้งเหล่าองค์ชายยังไม่ได้มาดื่มอวยพร หากบรรดาองค

วีรกรรมของเฝิงมู่หลานทำให้ทุกคนตกตะลึงขุนนางกว่าสิบคนที่มาดื่มอวยพร จอกสุราในมือล้วนถูกเฝิงมู่หลานรับไปดื่มรวดเดียวหมดแม้แต่ฮ่องเต้ก็ทรงตะลึงลานแม้จะเคยได้ยินกิตติศัพท์ของเฝิงมู่หลานอยู่บ้าง และรู้จักนิสัยของนางดี แต่การได้เห็นความห้าวหาญของเฝิงมู่หลานด้วยตาตนเองเป็นครั้งแรกเช่นนี้ ก็ยังทำให้อดตกตะลึงไม่ได้!แต่อย่างไร การเรียกคืนอำนาจทางทหารก็ไม่อาจล่าช้าเพราะเฝิงมู่หลานเมื่อไม่อาจกรอกสุราต่อไป ก็ต้องใช้วิธีที่แข็งกร้าวแทนโชคดีที่ฉู่หนิงก็ดื่มไปไม่น้อยแล้ว บางทีสติสัมปชัญญะอาจไม่แจ่มใสเท่าเดิมฮ่องเต้พลันทรงหัวเราะออกมาเสียงกังวาน “เราได้ยินมานานแล้วว่าบุตรสาวของใต้เท้าเฝิงเป็นวีรสตรี ครั้งนี้ไม่เพียงสร้างคุณูปการที่สนามรบแนวหน้า แม้แต่การดื่มสุราก็ช่างห้าวหาญยิ่งนัก!”“เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ฉู่หนิงก็ดื่มไปไม่น้อย นับว่าพอสมควรแล้ว”บรรดาขุนนางที่มาดื่มอวยพรได้ยินเช่นนั้นก็พากันโล่งอก พร้อมใจกันคำนับถอยออกจากศาลาเสิ่นหว่านอิ๋งถอนหายใจด้วยความโล่งใจ เพียงฮ่องเต้มีรับสั่ง เรื่องนี้ก็ถือว่าจบเพียงเท่านี้นางดึงมือเฝิงมู่หลานเบา ๆ ด้วยความเป็นห่วงเฝิงมู่หลานส่ายหน้าให้เส