All Chapters of Chained by the Billionaire: Chapter 21 - Chapter 30

Seraphina's POV Parang wala ako sa sarili na hinatid ng isa sa security ni sir Cayden. Mag-isa akong nauwi sa kanyang penthouse dahil siya ay pumunta sa kinaroroonan ni Ma'am Camille. Baka naman hindi ganun kalala? Pero... paano kung severed nga talaga ang sugat niya, kung meron man? Kanina pa chat ng chat si Lizette sa akin at nirereplyan ko din na wala pa ding update. Pati siya ay kinakabahan na din. Napatingin ako sa nagmessage sa akin at si sir Allen. Kaagad kong tinignan ang kanyang reply. Minor bruises lang daw kaya wala kaming dapat na ipag-alala. Pero hindi a din mawala sa akin ang tinig kanina ng lalaking tumawag kay sir Cayden. ----------- Maaga akong gumising sa umaga at agad na nagluto. Napagtanto kong hindi umuwi si sir Cayden — wala siya sa sala, at tahimik ang buong unit. Kadalasan ay mas nauuna siyang gumigising. Dahil wala siya, nagluto na lang ako ng hotdog at bacon. Habang kumakain, kinuha ko ang aking cellphone at tinawagan si Elara. "Hello, ate? Kumu

Allen's POV Sumunod kami ni Sir Janus kay Sir Cayden upang ibalita sa kanya na nahanap na ang gumawa nito kay Ma'am Sera. Pero pagkarating ko sa tapat ng kwarto, naabutan ko silang tatlo—si Sir Cayden, ang tiyahin, at ang kapatid ni Ma'am Sera—ang mag tiyahin ay basang-basa ng luha, nanginginig hindi lang sa takot, kundi pati sa bahagyang pag-asa. "Ate ko, lumaban ka please!" sigaw ni Elara habang pilit na sumusugod sa loob ng ICU, ngunit pinipigilan siya ng kanilang tiya. Sa uri ng kanyang pananalita, batid kong may masamang nangyari kay Ma'am Seraphina. Naghintay kami ng halos kinse minutos at biglang bumukas ang pinto. Lumabas si sir Dylan at attending physician ni Ma'am Sera. Pawisan siya, ngunit matatag ang tindig. “Stable na siya,” ani sir Dylan, dahan-dahan pero diretso. “Bumalik na ang vitals. Naka-ventilator pa rin, pero out of critical risk. Hindi pa siya gising… pero ligtas na siya.” Napahagulhol si Elara. Bumagsak sa sahig ang katawan niyang tila nanghina sa big

Warning: This chapter contains mildly sexual themes and suggestive content. While it does not depict explicit sexual acts, it includes moments of physical tension and emotional intimacy that may not be suitable for younger or sensitive readers. Reader discretion is advised. Sa Gitna ng Init at Takot Seraphina’s POV Mainit. Mabigat. Parang may bumabalot sa dibdib ko habang pilit kong idinidilat ang mga mata. Maliwanag ang paligid, pero nanlalabo ang paningin ko. Ilang segundo ang lumipas bago ko maramdaman ang malamig na hangin sa ilong ko at ang bigat ng sarili kong katawan. Saan ako? Ang kisame… hindi ito sa bahay. Hindi ito sa club. Amoy gamot. Malinis. Maputi. May tunog ng monitor. Ospital. Napakuyom ang mga daliri ko. Mabigat. Mahina. Pero gumagalaw. Sa gilid ng paningin ko, agad kong nasilayan ang isang lalaking nakaupo—nakayuko, mahigpit ang hawak sa kamay ko. Sir Cayden. Hindi siya gumalaw agad, pero ramdam ko ang higpit ng pagkakahawak niya. Parang ayaw niyang bitiwan

Seraphina's POV Maaga akong nagising upang magluto. Nadatnan ko pa si Ivy sa salas na nakatulog pa din at halatang hindi comfortable sa kanyang higaan. Minatamisang baboy ang aking iniluluto. Habang nagluluto ako ay muli kong tinignan ang oras ng meeting ni sir Cayden. "Morning" napatingin ako kay sir Cayden na nakabihis na at lumapit sa kinaroroonan ko at mabilis akong hinapit palapit sa kanya at hinalikan sa labi ng mabilis. Namumula akong binitawan niya at nakangiting naupo sa table. Piinagtimplahan ko siya ng kape at binigyan ng toasted bread. "Wala ba akong kape?" malumanay na tanong ni Ivy na kakagising lang at naupo sa tabi ni sir Cayden. "Magtimpla ka ng sarili mo" malamig na wika ni sir Cayden. Bakas naman sa mukha niya ang pagkakapahiya. "Pasensya na" bakas sa kanyang tinig ang sakit. Naiiling akong pinagtimplahan saka binigyan din siya. Maya-maya pa ay luto na ang minatamis na baboy kaya kaagad ko iyong sinerve. Nakatingin lang sa akin si Ivy na pinagseserv

Seraphina's POV Buong araw na hindi ko kinibo si sir Cayden. Sumasagot lang ako kapag may tinatanong siya. At kung may kailangan akong sabihin, saka ko lang siya kinakausap. Nawala bigla ang tiwala ko sa kanya. Ang dating konting kapanatagan na nararamdaman ko ay napalitan ng kaba at takot. Ngayon, alam ko na—kaya niya akong kontrolin gamit lang ang isang salita. Kay sir Allen lang at sa mga taga-Finance Department ako malayang nakakapagsalita. Kahit paano, sila ang nagsisilbing distraction para hindi ko maisip ang halos naganap sa pagitan namin ni sir Cayden. -------- Gumaan kahit paano ang loob ko nang hindi ko siya nakasabay pauwi. May partnership meeting daw siya, at siya lang ang kailangan. Ayaw raw ng kasosyo niya ng may kasama—na labis kong ipinagpasalamat. Dahil mag-isa lang ako, kaunti lang ang niluto ko. Pero habang abala ako sa kusina, biglang bumukas ang pintuan. Dumating si sir Cayden… kasama si Ivy. Blanko ang mukha niya, gaya ng dati. “Oh, hindi kami kakain ni Cay