Semua Bab เหมยฮวาฤดูหนาว: Bab 121 - Bab 130

ณ จวนสกุลเยว่ของใต้เท้าเยว่หลิน อัครเสนาบดีแห่งแคว้นต้าเฉิน ยามนี้ไร้เสียงหัวเราะมีความสุขเหมือนเช่นเคย บรรยากาศภายในทั้งหนักอึ้งและกดดัน จนบ่าวไพร่ต่างตกอยู่ในความหวาดหวั่นในห้องหนังสือใหญ่ของจวน เยว่หลินนั่งหน้าขรึมอยู่บนเก้าอี้ตัวโปรด ตรงหน้าของเขามีชายร่างผอมสูงยืนอยู่อย่างนอบน้อม ดวงตาลึกทำให้ใ

“นายท่าน เหมยหงขอร้องเจ้าค่ะ โปรดช่วยบิดาเหมยหงด้วย เห็นแก่ที่ผู้น้อยปรนนิบัตินายท่านมาตลอดเวลาที่เข้าจวนนี้ด้วยเถิดนะเจ้าคะ” เยว่หลินมองสตรีที่คุกเข่าเบื้องหน้า ใช่ว่าตนไม่โปรดปรานอีกฝ่ายแล้ว ทว่าพี่ชายและตระกูลนางเป็นเบี้ยที่ต้องรับผิดแทนเขา มันถูกกำหนดไว้เช่นนั้น“เหมยเอ๋อร์ ใช่ว่าข้าไม่อยากช่วย

ผ่านไปหลายวัน นับจากที่เข้าวังคราวก่อน จ้าวเหมยฮวาก็ได้ฟังข่าวราชโองการตัดสินโทษของสกุลลู่ ลู่เจียงสือถูกสั่งตัดศีรษะ ทว่าขณะที่พิจารณาโทษกลัวความผิดจึงปลิดชีพตนเองในคุกเสียก่อนหญิงสาวพลันหัวเราะน้อยๆ กลัวความผิดจนฆ่าตัวตายหรือกลัวเปิดปากจึงถูกสังหารกันแน่ คนของสกุลลู่รวมถึงบิดาของเขาต้องโทษหนัก ตา

ร่างกำยำของแม่ทัพแทบทะยานขึ้นเรือนดอกเหมย จิ้งเหลียนกับจิงหยูที่กำลังทำหน้าที่ตัวเองอยู่หันมามองแล้วสะดุ้งน้อยๆ เมื่อเห็นอีกฝ่ายพุ่งเข้ามาราวกับสายลม“จิ้งเหยียน จิงหยู ลูกข้าเล่า” ท่านแม่ทัพเอ่ยถามเมื่อกวาดตามองแล้วไม่พบคนที่ต้องการ ก่อนจะถลาไปยังห้องนอนบุตรีโดยไม่รอคำตอบ จิงหยูเห็นดังนั้นก็ร้องบอ

จินม่อสะดุ้ง ในใจคิดคร่ำครวญ... อีกแล้ว หญิงผู้นี้จะสร้างเรื่องให้เขาอีกแล้ว“ได้ยินมาว่าหอธารวสันต์มีนายโลมผู้งดงามอันดับหนึ่งนามว่าอี้เยี่ยนนี่นา ทำไมเขาถึงไม่มาปรนนิบัติข้า หรือว่าดูถูกกันถึงได้ทำเช่นนี้”เสียงโวยอ้อแอ้บ่งบอกถึงความเมาของเจ้าตัวโพล่งขึ้นมา หลายคนมองหน้ากันท่าทางหนักใจ“คะ...คุณชา