Semua Bab เหมยฮวาฤดูหนาว: Bab 191 - Bab 200

นำพาตัวเองมาพัวพันชิดใกล้อีกฝ่ายไม่บอกจุดประสงค์ รอให้คนที่นางเฝ้าตามติดนึกสงสัยจนต้องเฝ้าจับตามอง สุดท้ายพอเป้าหมายรู้ตัวจากที่ไม่เคยสนใจ ในสายตาก็จะมีนางแทรกซึมไปถึงใจเสียแล้วมันช่าง... น้ำเน่าชะมัด“คิดอะไรอยู่ หือ?”อวี้เหลียนเคาะหน้าผากอีกฝ่ายเบาๆ ทำให้จ้าวเหมยฮวาได้สติขึ้น นางเพียงอมยิ้มน้อยๆ

เมื่อมองให้ดี ก็เห็นสตรีสาวนางหนึ่งสวมอาภรณ์สีแดงฉูดฉาดทว่างดงามยิ่ง เป็นชวีจินหยาองค์หญิงแห่งต้าอี้นั่นเอง ที่จงใจเดินมาหยิบกำไลจากมือคนงานตัดหน้าจ้าวเหมยฮวาไป ผู้ที่ก้าวตามด้านหลังสตรีต่างแดนมามีอีกสองคน คือนางกำนัลคนสนิทของนางนั่นเอง หนึ่งในสองขานรับอย่างอ่อนหวาน แววตาจ้องมองมาที่จ้าวเหมยฮวาแฝงแ

เมื่อพาบุตรีเข้ามาด้านในจวนแล้ว ท่านแม่ทัพก็วิ่งถลาไปยังห้องครัวเพื่อแสดงฝีมือทำอาหารอันแสนภูมิใจของตนเองทันที จ้าวเหมยฮวานั่งมองกับข้าวแปดอย่างกับน้ำแกงหนึ่งอย่างบนโต๊ะอึ้งๆ เมื่อได้ลิ้มลองอาหารทุกจานแล้ว ในใจก็ยกนิ้วให้บิดาอย่างเลื่อมใส บิดาของนางกลายเป็นพ่อบ้านตัวอย่างเต็มตัวแล้วสินะ อิ่มหมีพีม

อ๋องหนุ่มกล่าวพลางอมยิ้ม ดวงตาหงส์มีแววท้าทายอย่างเห็นได้ชัด จ้าวเหมยฮวามองท่าทางเป็นปรปักษ์ของทั้งคู่ ในใจลอบยินดีที่บริเวณนี้ไม่มีผู้อื่นอยู่ด้วย ไม่เช่นนั้นคำพูดเหล่านี้คงได้เป็นข่าวลือให้ผู้คนเอาไปคุยกันสนุกปากเป็นแน่อวี้เหลียนหันมาส่งสัญญาณให้อี้หลิงที่ยืนรอห่างออกไป เจ้าตัวรีบก้าวเข้ามาทันที

สายตาทุกคู่จ้องมองปิ่นทองรูปหงส์บนถาดที่รองด้วยผ้าไหมสีแดงสดไม่วางตา จ้าวเหมยฮวาดูพลางยิ้มน้อยๆ ในเมื่อเป็นของที่ฮองเฮาอุตส่าห์ประทานมา นางก็แค่รับไว้เท่านั้นเอง จะคิดสิ่งใดให้มากความ หญิงสาวยกมือห้ามบุรุษสองคนด้านข้างไม่ให้เอ่ยคำใด นางไม่ใช่สตรีในห้องหอยุคนี้ รับปิ่นมาแล้วจำต้องตบแต่งเข้าเป็นชายาร