All Chapters of เหมยฮวาฤดูหนาว: Chapter 211 - Chapter 220

วังหลวง“ซีเอ๋อร์ ทำไมเจ้าถึงได้ดื้อดึงกับเรานักนะ”สุรเสียงทุ้มแฝงแววระอาใจ พระพักตร์คมเผยความอ่อนล้าให้เห็นชัดเจน ทว่าสตรีร่างบางตรงหน้าก็ยังสงบนิ่งได้เหมือนเดิม นางเงยหน้าขึ้นสบพระเนตรของผู้ที่ได้ชื่อว่าพระสวามีอย่างสำรวมใช่แล้ว สตรีนางนี้คือพระสนมหลิวซูเฟยนั่นเอง...ใบหน้างดงามแม้จะล่วงเลยเข้าว

ด้านในตำหนักเจียวจูนางกำนัลคนสนิทของเยว่ฮองเฮาประคองห่อชาส่งมอบให้แก่อีกฝ่ายอย่างนอบน้อม“ชาใหม่ที่เพิ่งเก็บของปีนี้ ฮองเฮาทรงให้หม่อมฉันนำมาให้องค์หญิงลองลิ้มรสดูเพคะ”“ชวีจินหยาในอาภรณ์สีส้มสดใสนั่งอยู่บนเตียงอย่างสง่า นางรับห่อชามาถือไว้ ก่อนเอ่ยออกมาพร้อมรอยยิ้ม“ต้องฝากนางกำนัลเจียวจูขอบพระทัย

จ้าวเหมยฮวามองความโกรธปนความเสียใจของเขาพลางหลับตา ใช่ว่าไม่รู้สึกกับสิ่งที่อีกฝ่ายเพียรทำให้ แต่ความหวาดระแวงเบื้องลึกในจิตใจทำให้นางมิอาจฝากชีวิตไว้กับเขาได้จริงๆอดีตที่เลวร้ายนั่นนางยังคงไม่อาจก้าวข้ามผ่านมันได้สินะ คิ้วใบหลิวพลันขมวดคิ้วแน่น ริมฝีปากบางเอ่ยขึ้นแผ่วเบา “บางทีเราอาจจะคิดอะไรกันง

จ้าวเหมยฮวารับคำอีกฝ่ายอย่างจนใจ อวี้เหลียนรับเงินเดือนจากตำแหน่งอ๋องปีละเท่าไรนะ ถึงได้ฟุ่มเฟือยขนาดนี้ เสด็จลุงให้บุตรชายพกคลังหลวงของต้าเฉินไว้กับตัวหรือไรกันเมื่อจัดการทุกอย่างเสร็จสรรพ จ้าวเหมยฮวาจึงนั่งรถม้ากลับจวน ระหว่างทางนางเห็นร้านขายของกินและแผงลอยเล็กๆ มากมาย มือบางแง้มม่านมองจากในรถด้

ระหว่างที่กำลังยืนคิดอยู่นั้น รถม้าก็วิ่งมาจวนจะถึงตัวเสียแล้ว ดวงตาสีดำพลันเบิกกว้าง นางต้องถูกรถม้าของคนชั่วพวกนี้ชนจนตายแน่ๆ เจ้าตัวรีบยกสองมือขึ้นปิดศีรษะตามสัญชาตญาณ ปากส่งเสียงร้องกรี้ดอย่างตกอกตกใจ “ระวัง!” ร่างสูงโปร่งของบุรุษในอาภรณ์สีอ่อนร่อนลงมาจากฟ้าด้วยความไว เขาตวัดรัดเงาร่างสีส้มขอ