All Chapters of ข้ามภพมาเป็นเมียหลวงยืนหนึ่ง: Chapter 91 - Chapter 100

“พระชายาเมตตากระหม่อมด้วย ปึก” พี่สาวเหลียนห้าเข้ามารายงานยังไม่ทันจบ หยางต้าซานก็ถลาเข้ามาคุกเข่าต่อหน้าตู้จินจินทันที“เจ้าลุกขึ้นมาก่อนเถิด มิเช่นนั้นก็ไม่ต้องพูดต่อ” ตู้จินจินจำต้องดักทางด้วยกลัวว่าหยางต้าซานจะโขกศีรษะคำนับเช่นที่คนในยุคนี้ชอบทำพี่สาวเหลียนห้ากำลังเข้าไปช่วยพยุงหยางต้าซาน แต่ชายชาติทหารเช่นเขากลับลุกขึ้นพรวดพราดจนนางตกใจ ก่อนจะถอยไปนำน้ำชามาเพิ่ม“เจ้าใจเย็นๆ ก่อน ข้ายังมิได้ทราบรายละเอียดอันใด กำลังจะขอให้แม่นางไป๋และหยางฮูหยินเล่าให้ฟังพอดี เจ้าเองก็น่าจะยังไม่ทราบเช่นกัน รอฟังไปพร้อมกันเถิด” ท่าทางหยางฮูหยินจะแอบให้คนกลับไปบอกสินะ ช่างเป็นเจ้าบ่าวที่ใจร้อนอะไรเช่นนี้ ครั้นจะบอกว่านางไปพบกับอาเหลียนและทราบรายละเอียดทั้งหมดแล้วก็เกรงว่าหยางฮูหยินจะไม่พอใจอาเหลียนเอาได้ น่าจะจ่ายหนักน่าดู อาเหลียนจึงยอมลงมาหาฤกษ์ให้ด้วยตนเอง“พ่ะย่ะค่ะพระชายา” หยางต้าซานรับคำก่อนจะถอยไปนั่งข้างหยางฮูหยิน“เรียกข้าว่าพี่สะใภ้รอง และเรียกอาเหลียนว่าพี่หญิงเหลียนเช่นที่เคยเรียกเถิดต้าซาน” ตู้จินจินให้ความสนิทสนมกับหยางต้าซานเช่นที่เคยร่วมสนทนากันในสมาคมชมเมฆา“ขอรับพี่สะใภ้รอง พี่หญ

นั่งคิดอะไรเพลินจรตาปรือจวนเจียนจะหลับ รถม้าก็มาหยุดลงหน้าเรือน ในขณะที่กำลังสะลืมสะลือองค์ชายรองก็อุ้มนางลงจากรถม้า เมื่อมาถึงห้องบรรทมเหตุไฉนจึงไม่คุ้นเลย จากประตูทางเข้าและการจัดวางคล้ายจะเป็นเรือนนอกที่พักของพระสวามี แต่เหตุใดจึงแดงพรืดไปด้วยโคมไฟและชุดเครื่องนอน“ที่ใดกันเพคะ” เมื่อหาคำตอบไม่ได้ ทั้งยังดื่มไปมากเกินควรจึงตัดสินใจถามเพื่อคลายความสงสัยเพราะหากคิดมากกว่านี้นางคงปวดหัวจนทนไม่ไหว ได้ยินเสียงเสี่ยวฉินนำน้ำแกงสร่างเมามาให้ก่อนจะตามมาด้วยเสียงกุกกักจากในห้องน้ำ“ดื่มน้ำแกงสร่างเมาก่อนเถิด ข้าอยากให้เจ้าเข้าหออย่างมีสติ” เสียงทุ้มดังขึ้นข้างหูทำเอาจินรู้สึกวาบหวิว แม้ว่าร่างนี้จะยังบริสุทธิ์ผุดผ่อง แต่วิญญาณหญิงวัยทำงานที่มีลูกสาวที่ย่างเข้าสู่วัยรุ่นจะไม่รู้ได้อย่างไรว่าสถานการณ์นี้คืออันใด“อาจิน เจ้าฟังพี่อยู่หรือไม่” เมื่ออยู่ด้วยกันสองคนราชาศัพท์ช่างน่ารำคาญ ต้าจินหลงจึงโยนมันทิ้งไป“หือ คุณว่าอะไรนะ” จินเลิกเปลือกตามองอย่างยากลำบาก น้ำแกงสร่างเมาถูกส่งมาตรงหน้า“อะเคร ดื่มๆ หมดแก้ววววววววว” จินแหกปากลั่นก่อนจะยกชามน้ำแกงยาขึ้นซดจนเลอะมุมปากแล้วยกแขนเสื้อขึ้นมาเช็ด ก

“กลุ่มเลขคี่ประชุมด่วน” เสียงเรียกประชุมดังขึ้นกลางสวนผลไม้ในชมเมฆา แต่กลับไร้วี่แววของกำลังพลกลุ่มเลขคี่ที่ควรจะมารวมตัวกันเพื่อรับฟังการประชุม องค์ชายรองและพระชายามองหน้ากัน ในสายตามีรอยยิ้มน้อยๆ จนเมื่อหยางต้าซานหยิบนกหวีดทองเหลืองออกมาเป่าเป็นจังหวะสั้นยาวสลับกันสามครั้งจึงเริ่มมีกำลังพลทยอยกันมารวมกลุ่มจนครบทุกนายภายในเวลาเพียงชั่วอึดใจ แสดงให้เห็นได้ชัดถึงระเบียบวินัยและความมั่นคงในจิตใจของกำลังพลที่มิเชื่อคำสั่งของผู้ใดโดยง่าย “ทุกคนพรางตัวได้ดีมาก เรื่องบทลงโทษจึงละเว้นให้ แต่อย่าลืมว่าในยามศึกการลงโทษคือชีวิต คืนนี้ฝ่ายเลขคี่เลือกเป็นฝ่ายบุก ดังนั้นภารกิจที่พวกเจ้าได้รับคือ บุกไปชิงธงสัญลักษณ์ของฝ่ายเลขคู่มาให้ได้ก่อนฟ้าสาง โดยที่ต้องรักษาธงสัญลักษณ์ของฝ่ายตนเองเอาไว้ให้ได้ด้วย โดยทั้งสองฝ่ายต้องสร้างหอธงขึ้นมาในส่วนใดก็ได้ของค่ายพัก และภารกิจจะเริ่มเมื่อตะวันตกดิน นี่คือพลุสีเหลือง พวกเจ้าติดตัวไว้คนละ 1 ดอก หากชิงธงมาได้แล้วให้จุดพลุขึ้นทันทีแล้วภารกิจจะเป็นอันเสร็จสิ้น ส่วนแผนการทั้งหมดให้พวกเจ้าหารือกันเอง ครูฝึกและพวกข้าจะคอยสังเกตการณ์ ห้ามมิให้ถึงแก่ชีวิตและห

หลังสรุปผลการชิงธง และรับประทานมื้อเช้าอันอุดมสมบูรณ์ที่พระชายาตู้สั่งมาจากภัตตาคารชิมเมฆา แม้กับข้าวจะมีเพียงต้มจืดซี่โครงหมูกับผักกาดดองไว้ซดให้คล่องคอ และผัดกะเพราหมูสับไข่ดาวที่เติมได้ไม่อั้นครานี้การพรางตัวเป็นไปอย่างง่ายดายเพราะองครักษ์เงานั้นมีการฝึกแปลงโฉมกันอยู่ก่อนแล้ว ตู้จินจินให้ช่างแต่งหน้าจากคณะละครของไป๋เหลียนฮวามาสอนเพิ่มเติมอีกนิดหน่อยก็เรียกได้ว่าไร้ที่ติ เป้สัมภาระถูกซุกซ่อนในหีบเสื้อผ้า อาหารแห้งปะปนกันทั้งจริงและหลอก อาหารทะเลตากแห้งและเกลือในปริมาณตามที่ได้รับอนุญาตถูกบรรจุไว้ในถังไม้ หรือแม้กระทั่งห่อกระดาษน้ำมันที่ตีตราว่าเป็นใบชา ด้านในกลับเป็นเกาเฟยคั่วบดในซองผ้ากับน้ำตาลอ้อยชนิดผงกองกำลังถูกแบ่งกลุ่มและพรางตัวเพื่อออกเดินทางแล้วแยกย้ายกันไปในรูปลักษณ์ต่างๆ โดยแบ่งกำลังออกเป็น 5 กลุ่ม ทำทีเป็นพ่อค้าบ้าง เป็นคณะละครที่กลับจากแคว้นต้าจินบ้าง ทุกกลุ่มเดินทางทั้งกลางวันกลางคืน เมื่อถึงเมืองชายแดนหลังออกเดินทาง 3 วัน จึงตั้งค่ายพักผ่อนให้เต็มที่ 2 วัน จากนั้นจึงเดินทางเข้าประชิดเป้าหมายคือค่ายโจรเผ่าปาสู่แผนการรบถูกวางและซักซ้อมกันไปแล้วในการฝึกพิเศษ ตู้จินจินถ

“ตั้งแต่วันที่ข้าฟื้นขึ้นมาก็พบว่ารอบๆ ตัวของข้าเปลี่ยนไป ข้าต้องใช้ชีวิตในร่างของใครอีกคนหนึ่ง ดีที่ได้รับการช่วยเหลือจากท่านเทพไฉ่ซิงเอี๊ยะที่ข้านับถือ และยังได้พบเจอสหายดีๆ ที่ช่วยฟื้นฟูสุขภาพกายและใจให้ข้าเช่นฮัวตั่วเอ๋อ และไป๋เหลียนฮวาที่ปรึกษาในการใช้ชีวิต รวมถึงหวงเฟิ่งและจินหลิงหลิง ทั้งสี่นางทำให้ข้าคิดถึงสหายสนิททั้งสี่ในภพเดิม และต้องไม่ลืมกล่าวถึงอาเม่ยที่ทำให้ข้าหายคิดถึงอุ๊งอิ๊งลูกสาวข้าที่มีวัยใกล้เคียงกับนาง ท่านตาบอกข้าว่าคำอธิฐานของข้าทำให้ข้าได้ย้อนกลับมาแก้ไขชะตาของตนเอง ข้าจึงมิได้เสียใจนักที่ตู้จินจินคนเดิมตายไปเพราะนางก็คือข้าและข้าก็คือนาง เพียงแต่นี่คงจะเรียกว่าว่า ‘อดีตชาติ’ คงมิได้ แต่มันน่าจะเรียกว่า มัลติเวิร์ส1 ที่มีตัวตนของเราอีกคนหนึ่ง ในโลกอีกใบหนึ่ง ซึ่งมีจุดกำเนิด แนวคิด วีถีชีวิต และจุดจบแต่งต่างกันไป และมิจำเป็นว่าต้องมีแค่หนึ่งหรือสองตัวตนเท่านั้น และแม้ว่าแต่ละตัวตนในแต่ละโลกจะต่างฝ่ายต่างดำรงชีวิตกันไปโดยไร้ซึ่งความเกี่ยวข้องซึ่งกันและกัน แต่หากมีการเปลี่ยนแปลงขึ้นในภพใดภพหนึ่งอาจส่งกระทบถึงภพอื่นๆ ไปด้วยได้เช่นกัน” หลังจากที่เล่าเรื่องราวโดยละเ