All Chapters of ซาตานผลาญรัก: Chapter 21 - Chapter 30

“สินีจ๋า... ผมอยากกอดคุณนานกว่านี้นะ แต่...”โอลิเวอร์คลายอ้อมแขนออก ทำหน้านิ่วเมื่อบางอย่างกำลังปั่นป่วนในท้องเขา ดับความวาบหวามใจจนสิ้น“แต่อะไรคะ”วาสินีเอียงคอมองคนพูดอย่างไม่เข้าใจ เขาทำหน้าราวกับแบกโลกไว้ทั้งใบ เมื่อกี้ยังดีๆ อยู่แท้ๆ“แต่ตอนนี้ ผมอยากเข้าห้องน้ำจังเลยครับ”ใบหน้าหล่อเหลาเริ่มเปลี่ยนสี เมื่อถูกข้าศึกบุกโดยไม่รู้เวล่ำเวลา นี่คงเป็นบททดสอบแรกของคู่วิวาห์ใช่ไหม คนเรารักกันที่ตัวและหัวใจ แต่จะรักทุกสิ่งของอีกฝ่ายได้ทั้งหมดหรือเปล่า โดยเฉพาะสิ่งปฏิกูลที่กำลังจะถูกปลดปล่อยออกมา โอลิเวอร์ลากแขนวาสินีที่กำลังหัวเราะขบขันเข้าไปในห้องนอน ตรงดิ่งไปยังห้องน้ำด้านในโซ่มีความยาวเพียงหนึ่งเมตรไม่พอจะทำให้อีกคนยืนรอนอกประตูได้ แต่จะทำเขินอายก็ใช่ที่ข้าศึกจ่อหน้าประตูเมืองแล้ว และประตูเมืองกำลังจะแตกในไม่ช้านี้“ผมขอโทษนะสินี แล้วผมจะชดใช้ให้ในคราวของคุณบ้าง”โอลิเวอร์กล่าวขอโทษเสียงสั่นพร่า ขณะพาตัวเองไปยังโถสุขภัณฑ์ เขาทำหน้าเจื่อนเล็กน้อยเมื่อเห็ฯเธอเบือนหน้าหนีตอนเขาถอดกางเกง พยายามทำใจว่ามันคือเรื่องธรรมชาติวาสินีเบือนหน้าหลบสายตาตัวเองไม่ให้หันไปมองชายหนุ่ม ใบหน้างามแดงจั

2“มานอนเตียงฉันได้ยังไง ผมก็เปียกหมอนฉันแฉะหมดแล้ว” เธอเดินมายืนข้างเตียงหอบหายใจแรงด้วยความเหนื่อย ผสมกับความตื่นตกใจโจนาธานปรายตามองใบหน้าแดงๆ ของคนเหนื่อยจัดอย่างขบขัน แม่คุณช่างกลัวเสียภาพพจน์เสียจริง กลัวว่าผู้ใหญ่ฝ่ายชายจะไม่ชอบใจหากเห็นเธออยู่กับผู้ชายคนอื่นในห้องสองต่อสอง ถึงกับลากเขามาหลบ“ก็ไปเอาไดร์มาเป่าผมให้ผมสิ” เขาไม่ยอมลุก นอนเอกเขนกไม่ทุกข์ร้อนสักนิดมิเชลเดินกระแทกเท้าตึงๆ ไปยังโต๊ะเครื่องแป้งหยิบไดร์เป่าผมที่วางอยู่มาเสียบปลั๊กตรงหัวเตียง “ลุกขึ้นนั่งสิคะ ฉันจะเป่าผมให้” เธอบอกเขาเสียงขุ่น จำยอมเป็นนางแจ๋วรับใช้เขาอย่างจำยอมร่างหนายอมลุกขึ้นอย่างว่าง่าย ดวงตาคู่คมหลับพริ้มลงเมื่อลมร้อนๆ เป่าผมเขา พร้อมกับนิ้วเรียวค่อยๆ สางผมให้ความชื้นระเหยออกไป บางคราปลายนิ้วก็นวดคลึงหนังศีรษะไปมาชวนให้รู้สึกผ่อนคลายจนชายหนุ่มหลุดเสียงครางอืออาออกมา และดูเหมือนว่าเสียงนี้ทำให้คนบริการพอใจจนเพิ่มแรงนวดให้เขาสบายศีรษะมากขึ้นจากแรกๆ ที่ทำไปเพราะถูกบังคับ แต่พอทำไปเรื่อยๆ มิเชลกลับเพลินกับการเป่าผมให้ชายหนุ่ม เกิดมาไม่เคยสัมผัสเส้นผมของผู้ชายคนไหนแบบใกล้ชิดอย่างนี้มาก่อน ผมดกหนาหย

“มานอนเตียงฉันได้ยังไง ผมก็เปียกหมอนฉันแฉะหมดแล้ว” เธอเดินมายืนข้างเตียงหอบหายใจแรงด้วยความเหนื่อย ผสมกับความตื่นตกใจโจนาธานปรายตามองใบหน้าแดงๆ ของคนเหนื่อยจัดอย่างขบขัน แม่คุณช่างกลัวเสียภาพพจน์เสียจริง กลัวว่าผู้ใหญ่ฝ่ายชายจะไม่ชอบใจหากเห็นเธออยู่กับผู้ชายคนอื่นในห้องสองต่อสอง ถึงกับลากเขามาหลบ“ก็ไปเอาไดร์มาเป่าผมให้ผมสิ” เขาไม่ยอมลุก นอนเอกเขนกไม่ทุกข์ร้อนสักนิดมิเชลเดินกระแทกเท้าตึงๆ ไปยังโต๊ะเครื่องแป้งหยิบไดร์เป่าผมที่วางอยู่มาเสียบปลั๊กตรงหัวเตียง “ลุกขึ้นนั่งสิคะ ฉันจะเป่าผมให้” เธอบอกเขาเสียงขุ่น จำยอมเป็นนางแจ๋วรับใช้เขาอย่างจำยอมร่างหนายอมลุกขึ้นอย่างว่าง่าย ดวงตาคู่คมหลับพริ้มลงเมื่อลมร้อนๆ เป่าผมเขา พร้อมกับนิ้วเรียวค่อยๆ สางผมให้ความชื้นระเหยออกไป บางคราปลายนิ้วก็นวดคลึงหนังศีรษะไปมาชวนให้รู้สึกผ่อนคลายจนชายหนุ่มหลุดเสียงครางอืออาออกมา และดูเหมือนว่าเสียงนี้ทำให้คนบริการพอใจจนเพิ่มแรงนวดให้เขาสบายศีรษะมากขึ้นจากแรกๆ ที่ทำไปเพราะถูกบังคับ แต่พอทำไปเรื่อยๆ มิเชลกลับเพลินกับการเป่าผมให้ชายหนุ่ม เกิดมาไม่เคยสัมผัสเส้นผมของผู้ชายคนไหนแบบใกล้ชิดอย่างนี้มาก่อน ผมดกหนาหยัก

โอลิเวอร์ตามติดเป็นฝาแฝดอินจันจากการถูกล็อกไว้ด้วยกัน เขาถูกสั่งห้ามไม่ให้ช่วยหญิงสาวเพราะยิ่งช่วยก็ยิ่งช้าจากการไม่เคยเข้าครัวมาก่อน ยิ่งเป็นครัวโบราณมีเตาอั้งโล่กับถ่านดำๆ แบบนี้ เขายิ่งไม่เคยเห็น ชายหนุ่มยอมทำตัวว่าง่ายช่วยเป็นกำลังใจอยู่ข้างแม่ครัวหัวป่า สิตาภาที่เขาเคยรู้จักเธอทำอาหารเก่งจนคุณอโณมามารดาของเขายังเอ่ยชม ทุกวันศุกร์ครอบครัวเมดิสันจะนัดรวมพลกินข้าวร่วมกัน สิตาภาเคยทำอาหารให้เขาและครอบครัวรับประทานอยู่หลายครั้ง ชายหนุ่มจำรสมือของเธอได้ เมื่อวานหลังจากอยู่รับประทานอาหารพร้อมลูกชาย โอลิเวอร์พบว่ารสชาติอาหารฝีมือของสิตาภายังคงอร่อยเหมือนเดิม ไม่แปลกใจที่เจ้าลูกชายของเขาอ้วนกลมสมบูรณ์ดี เพราะคนเป็นแม่ขยันทำอาหารอร่อยๆ เลี้ยงดู“เดี๋ยวสินีจะผัดผักและทำน้ำพริกเพิ่ม คุณทานเผ็ดไม่เก่งทานแค่ผัดผักกับไข่ต้มน่าจะไหวนะคะ” วาสินีหันมาถาม หลังจากยกหม้อข้าวออกจากเตา“ผมทานอะไรก็ได้ที่คุณทำให้” โอลิเวอร์พูดเอาใจ เขายิ้มเมื่อเห็นหน้ามอมๆ ของแม่ครัว “ที่นี่น่าจะมีเตาแก๊สหรือไฟฟ้าใช้ คุณจะได้ไม่ลำบาก ผมช่วยอะไรคุณไม่ได้เลย”“แค่อยู่นิ่งๆ ไม่รบกวนก็พอค่ะ เรื่องทำอาหารเดี๋ยวสินีจัดการเอง”

วาสินีหันหลังให้แล้วอาบน้ำแบบระแวดระวังตัวไม่ไว้ใจคนมือไวใจหื่น ที่คอยจ้องตาเป็นมันอยู่ไม่ห่าง น้ำเย็นๆ ช่วยทำให้สดชื่นไม่น้อยเสียดายไม่ได้มีสบู่มาฟอกผิวกายให้หอมกรุ่น หญิงสาวจึงได้แต่อาบน้ำแบบตามมีตามเกิดไปก่อน ชุดที่สวมก็รุ่มร่ามจะขัดจะถูอะไรก็ทำได้ลำบากครั้นจะถอดออกก็ทำไม่ได้ เมื่อถูกมัดติดกันแบบนี้จำต้องอดทนไปก่อน พอล้างหน้าตาขัดเนื้อขัดตัวจนพอใจก็ค่อยหันมามองชายหนุ่ม พบว่าเขาถอดเสื้อผ้าออกพาดไว้ที่ก้อนหิน เนื้อตัวเปล่าเปลือยโชว์หุ่นล่ำบึกผิวขาวกระจ่างอยู่ใต้สายน้ำเย็นฉ่ำ ใจเจ้ากรรมเต้นตึกตักเมื่อสายตาสอดรู้ดันไปเผลอจ้องมองเรือนกายกำยำสมชายอย่างเผลอไผล จดจ้องกิริยาสบายอารมณ์ของอีกฝ่ายแทบไม่กะพริบตา โอลิเวอร์นั่งเอนกายพิงโขดหินหลับตาพริ้มปล่อยให้สายน้ำไหลโอบล้อมร่างกาย น้ำก็ใสเหลือเกินมองทะลุไปจนเห็นอะไรๆ ใต้ผืนน้ำ ดวงตาเบิกกว้างเมื่อมองต่ำลงไปตามแผงอกหนาอย่างห้ามสายตาตัวเองไม่ทัน อะไรบางอย่างไร้อาภรณ์ปกปิดกำลังส่ายไหวตามแรงกระเพื่อมของสายน้ำเบื้องล่าง ริมฝีปากอิ่มเผยอน้อยๆ ลืมตัวว่าไม่ควรจ้องมองเขาแบบนั้น แต่ก็หลบสายตาไม่ทันเมื่อเจ้าของร่างลืมตาขึ้นมา “ผมอนุญาตให้คุณมองผมใกล้ๆ ไ