Semua Bab ขย้ำรักมาเฟีย: Bab 61 - Bab 70

"พูดดีไม่เคยจะเกินห้านาที" ฮันนี่ยกมือขึ้นมาดันใบหน้าหล่อเหลา พยายามจะปีนลงจากแผงอกกว้าง ทว่าอีกคนกลับตวัดแขนขึ้นโอบรัด ไม่ยอมคืนอิสรภาพให้เธอแบบที่เธอต้องการ"ฉันพูดดีๆ ทำตัวหน้าไหว้หลังหลอกแบบแฟนเก่าเธอไม่เป็นหรอกนะ คนอย่างฉันจริงใจกว่ามันเยอะ" "พอเถอะ คุณจะไปเปรียบเทียบและพูดถึงเขาทำไมอีก" "แตะไม่ได้?" น้ำเสียงประชดประชันส่งผลให้คนฟังกรอกตาไปมา"กลับได้แล้วค่ะ ฉันไม่อยากให้แม่ตื่นมาเจอคุณ" "ถ้าสมมุติว่าแม่เธอตื่นขึ้นมาเจอฉัน เธอจะบอกแม่เธอว่าเรา...""เรื่องแบบนั้นไม่เกิดขึ้นอย่างแน่นอนค่ะ คุณถึงต้องรีบกลับไง" "จริงๆ ฉันไม่ชอบทำตัวลับๆ ล่อๆ เท่าไหร่ แม้วันนี้มันจะโคตรตื่นเต้นแค่ไหนก็ตาม" "สันดานของคนลักกินขโมยกิน คุณมองว่ามันตื่นเต้นงั้นเหรอคะ" "ฉันไม่ได้ไปลักกินขโมยกินของใครนะ แค่แอบมาหาของของฉัน ฉันมองว่ามันไม่ใช่เรื่องที่ผิดอะไรเลย" ฮันนี่ถอนลมหายใจออกมาหนักๆ ไม่รู้จะสรรหาคำพูดไหนมาคุยกับคนอย่างเขาดี"กลับไปได้แล้วค่ะ อย่าทำให้เรื่องมันยุ่งยาก" "ฉันจะยอมกลับแบบที่เธอบอกก็ได้นะ แล้วสรุปเรื่องของเราล่ะ" "มันดึกเกินกว่าที่ฉันจะต้องมาแหกตาคุยกับคุณนะ" "แค่ยืนยันว่าจะกลับมาเป

การที่ออสตินแสดงออกว่าซาเฟียร์สำคัญกับเขามากที่สุด เพราะเขารู้ว่าถ้าเป็นซาเฟียร์น้องสาวเพียงคนเดียวของซานย์ อาเธอร์จะไม่กล้าลงมือและทำอะไรสุ่มสี่สุ่มห้ากลับกันถ้าเป็นฮันนี่ที่ถูกเลือก มันอาจจะทำกับเธอเหมือนผักปลาเพื่อบีบเขาให้ยอมในสิ่งที่มันต้องการเร็วๆต่อให้วันนั้นเขาจะบอกต่อหน้าทุกคนว่าจะช่วยเพียงซาเฟียร์ แต่เบื้องหลังคือเขาสั่งให้ทุกคนเตรียมความพร้อมที่จะเข้าช่วยคนที่เหมือนจะถูกทิ้งเช่นกันทุกอย่างมันดันผิดแผนไปหมดเพียงเพราะซานย์โผล่เข้ามาก่อนเท่านั้นเองสุดท้ายเขาเลยกลายเป็นผู้ร้ายในสายตาเธอ!อาชาทำหน้าที่บริการเครื่องดื่มให้ผู้เป็นนายด้วยตัวเอง ไม่เปิดโอกาสให้หญิงสาวที่โคตรจะเต็มใจดูแลให้ได้เข้ามาทำหน้าที่ตรงนี้ยิ่งได้เห็นสายตาคมกริบมีเสน่ห์คู่นั้นหยุดมองอยู่ที่ใคร ความริษยาก็ยิ่งลุกโชน"...แก้วสุดท้ายนะคะ ฮันนี่ไม่ไหวแล้ว ถนัดชงให้คนอื่นดื่มมากกว่าค่ะ" เจ้าของร่างแบบบางเอ่ยขึ้น เผลอชักสีหน้าไม่พอใจออกมาเมื่อลูกค้าหนุ่มดีกรีนักธุรกิจวางมือลงบนสะโพกของเธอ"ได้ข่าวว่าน้องฮันนี่ยังเรียนอยู่ พี่อยากส่งเสียหนูจัง สนใจมาเป็นเด็กพี่ไหมครับ""ไม่ดีกว่าค่ะ ฮันนี่ชอบชีวิตอิสระ เรียนไปทำ

"อ๊าส์!" ฮันนี่ครางเสียงกระเส่า ในยามที่ถูกดันเข้ากับผนังเย็นเฉียบแล้วถูกลิ้นสากลากเลียไปตามผิวขาวเรื่อฝ่ามือใหญ่กอบกุมเนินเนื้ออวบอิ่มพร้อมกับบีบขย้ำอย่างแรง หนวดสั้นๆ ครูดตามผิวในยามที่ใบหน้าหล่อเหลาเลื่อนผ่าน หยุดนิ่งที่ประทุมถัน มาเฟียหนุ่มตวัดปลายลิ้นโลมเลียหยอกเย้าตามด้วยการเผยอปากครอบครอง ดูดดุนจุกสีหวานอย่างตะกละตะกลามแผล็บ~ แผล็บ~ "อื้ออ~ อ๊าส์! ติน~" ออสตินขบกัดกรามจนเป็นสันนูน ดวงตาคมกริบตวัดขึ้นมอง ในยามที่เห็นสีหน้าเหยเกเพราะความเสียวซ่านเขารีบผละริมฝีปากออก ตวัดวงแขนอุ้มร่างบางในท่าเจ้าสาวแล้วอุ้มกลับเข้าไปในห้องนอนทันทีคนตัวเล็กกระชากผ้าห่มผืนหน้าออกไปให้พ้นทาง ท่าทางรีบร้อนของเธอส่งผลให้เขาเค้นเสียงหัวเราะออกมาเบาๆ"คงอยากมากเลยสินะ" "ออสติน ได้โปรด" คนตัวโตจ้องดวงหน้าสะสวยและดวงตากลมใสแป๋วไม่วางตา สุดท้ายความอดทนก็ขาดผึ่ง มาเฟียหนุ่มก้าวขาตามขึ้นไปบนเตียงทันทีกายหนาแทรกเข้ามากลางหว่างขา กดความใหญ่โตถูไถทักทายจุดอ่อนไหวจนคนตัวเล็กกัดปาก มือบางลวงตาลูบไล้กล้ามเนื้อที่เป็นลอนสวยงามอย่างชอบใจ"ติน~" "เธออยากให้ฉันใส่มันเข้าไปใช่ไหม" "อื้ออ!" ฮันนี่พยักหน้ารับ มิหน

"ไปไกลๆ ฉันสิ นี่ คุณจะอุ้มฉันทำไม ติน" "อุ้มไปนอน" "ติน ไม่ต้อง ติน ออสติน!" มาเฟียหนุ่มระบายรอยยิ้มให้เปื้อนบนใบหน้า ชื่อเล่นของเขาที่มันออกมาจากปากของเธอให้ความรู้สึกแปลกในตอนแรกหากไม่สนิทสนมเขาคงไม่ยอมให้เรียกแบบใกล้ชิด ถือซะว่าฮันนี่เป็นข้อห้ามสำหรับเรื่องนี้ก็แล้วกัน"โอ๊ย! หนวดนายมันทิ่มฉัน" "ทิ่มไรอ่ะ" ดวงตาคมกริบกดมองต่ำ ตอนที่วางร่างแบบบางลงบนเตียงกว้าง เห็นชัดว่ารอยดูดแดงเป็นริ้วบนเนินอกอวบเล็ดลอดออกมาปรากฏแก่สายตา"อ๋อ ทิ่มนมนี่เอง" "ทลึ่ง ออกไปสิ" "ขออยู่แบบนี้สักห้านาทีดิ เอาเธอไปเกือบสิบยก ปวดเอวว่ะ""นะ นี่! สะ สิบรอบเลยเหรอ" ดวงตากลมสวยเบิกโพลงและกลอกกลิ้งไปมาอย่างตกใจ ขนตางอนยาวที่โอบล้อมหน่วยตาสวยพริ้วไหวให้ตายเถอะ หน้ายัยขาสั้นเหมือนตุ๊กตาบาร์บี้ที่เคลื่อนไหวได้ฉิบหายเลย"อืม เกือบสิบอ่ะ ใครบอกให้อ่อยวะ ไม่แทงยับอย่ามาเรียกฉันว่าออสติน" "มิน่าล่ะฉันถึงเจ็บระบมไปทั้งตัว ทั้งที่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับฉันแต่ก็ยังทำแบบนั้น คุณมันเห็นแก่ตัวชะมัดเลย""เบบี๋ เธอนี่ขี้ลืมว่ะ เธอขอร้องให้ฉันช่วยเธอนะเว้ย""ก็ขอให้ช่วยไง ก็ช่วยให้หายจากการโดนยานรกครอบงำไหมล่ะ" "เรื

"ถามอะไรอ่ะ" ใบหน้าหล่อเหลาโน้มเข้ามาใกล้ ในขณะที่ฮันนี่ใช้มือดันใบหน้าคมคายเป็นพัลวัน"โอ๊ย! ถอยเถอะ คุณจะเข้ามาใกล้อะไรฉันนักหนา""ก็ฉันชอบอะไรที่มันชัดเจนนี่นา สรุปคิดจะรักคนอื่นนอกจากแม่ปะ""ไม่รัก ถอยนะ""แก้มเธอแดงขึ้นวะ แล้วแน่ใจปะว่าปากและใจของเธอมันตรงกัน ไม่คิดเหรอว่าการอยู่ใกล้คนหล่อๆ แบบฉัน มันอาจจะทำให้เธอรู้สึกหวั่นไหวหัวใจเต้นแรงขึ้นมาสักวัน""โอ๊ย ลดความมั่นหน้าลงบ้างเถอะติน คิดว่าตัวเองหล่อมากเหรอ""ถ้าเธอมีลูก แล้วลูกของเธอหน้าตาเหมือนฉัน ใครต่อใครต้องบอกว่าเบ้าหน้าลูกเธอฟ้าประทานให้มาเกิดแน่นอน""เหอะ..." ฮันนี่เค้นเสียงหัวเราะออกมาแทบจะทันที"คุณนี่มันเหลือเกินจริงๆ เลย ไม่มีใครชมคุณคุณก็เล่นชมตัวเองแบบนี้เลยหรือไง""ก็แล้วคุยกับฉันไปยิ้มไปแบบนี้มันหมายความว่าไงล่ะ เอากระจกปะ?" คนถูกย้อนยกฝ่ามือขึ้นลูบแก้มของตัวเองทันที"ฉันไม่ได้ยิ้ม""เธอยิ้ม""ก็บอกว่าไม่ได้ยิ้มยังไงล่ะ""ถ้าไม่ได้ยิ้มก็ตั้งใจอ่อยล่ะวะ""กล่าวหากันชัดๆ เลย" ฮันนี่หันขวับ ตั้งใจจะหลบซ่อนใบหน้าที่เริ่มจะแดงก่ำขึ้นมาอีกครั้ง ไม่คิดว่าการทำแบบนั้นจะเป็นการเปิดทางให้อีกฝ่ายรั้งเธอเข้าไปกอดจากทางด้านห