All Chapters of เกมรักอุบายลวง : ประธานเฮ่อเลิกหึงคุณนายได้แล้ว: Chapter 71 - Chapter 80

ตอนที่เจียงหร่านตื่นขึ้นมา ก็พบว่าตัวเองอยู่ในอ้อมแขนของเฮ่อเฉินโจวเมื่อคืนเขาอุ้มเธอกลับเข้ามาในห้องแล้วก็วางเธอลงเพื่อไปคุยโทรศัพท์ หลังจากเธออาบน้ำเสร็จแล้วก็ขึ้นเตียงนอน โดยที่ผล็อยหลับไปแบบไม่รู้ตัว ขนาดเฮ่อเฉินโจวกลับมาแล้วเธอก็ยังไม่รู้สึกตัว แล้วเธอยังมานอนอยู่ข้างๆ เขาอีกเธอกับเขาเป็นแค่สามีภรรยาในนาม แต่สภาพตอนนี้กลับดูเหมือนเป็นสามีภรรยากันจริงๆ “คุณนายเฮ่อชอบกอดจริงๆ ด้วยสินะ” เสียงของเฮ่อเฉินโจวทำให้เจียงหร่านสะดุ้งเธอรีบเด้งตัวออกจากอ้อมแขนของเขาทันที แต่พอขยับตัวถึงได้รู้ว่ามือของเธอกำลังโอบเอวเขาอยู่ ดังนั้น ดังนั้น...อาจเป็นเพราะไม่มีพ่อแม่มาตั้งแต่เด็ก เธอจึงขาดความรู้สึกปลอดภัยอย่างมาก เวลานอนจะติดการกอดตุ๊กตา แม้จะอายุเท่านี้แล้วบนเตียงของเธอก็ยังมีตุ๊กตาหมีตัวใหญ่อยู่ และต้องกอดถึงจะนอนหลับสนิทเมื่อคืนเธอคงเห็นเขาเป็นตุ๊กตาหมีเรื่องนี้เธอพูดออกไปไม่ได้แน่ๆ เธอไม่อยากชวนเขาทะเลาะตั้งแต่เช้าตรู่ “เฮ่อเฉินโจวต่อไปถ้าฉันนอนบนเตียง คุณก็ไปนอนที่โซฟา ไม่งั้นให้ฉันนอนโซฟาก็ได้”เธอพูดพลางลุกจากเตียง พอเท้าแตะพื้นก็นึกอะไรขึ้นมาได้ เธอหยิบมือถือขึ้นมาดูเวลาแ

“แค่ฉันออกไปข้างนอกแป๊ปเดียว วิญญาณก็โดนคนสูบออกไปแล้วเหรอ?”ตอนที่เฮ่อเฉินโจวกลับมาเจียงหร่านกำลังนั่งเหม่อลอยอยู่ ถึงขนาดที่เขาเข้ามาเธอก็ยังไม่เงยหน้ามองเขาเลยถึงแม้เขาจะไม่ได้อยู่ในบ้านด้วย แต่กลับรู้เรื่องที่เกิดขึ้นภายในบ้านอย่างชัดเจน เขารู้ว่าเฮ่อจื่ออวี๋แวะมาที่นี่เจียงหร่านมองไปที่เขา นึกถึงข้อความที่ตัวเองส่งผิด แล้วก็นึกถึงเรื่องที่เฮ่อเฉินโจวกลายมาเป็นเพื่อนในแชทของเธอโดยที่เธอไม่รู้ตัว ดูเหมือนว่าทุกอย่างจะมีคำตอบแล้วที่แท้เฮ่อเฉินโจวก็รู้เรื่องที่เธอเป็นเพื่อนในแชทกับเฮ่อจื่ออวี๋มาตั้งนานแล้ว ถึงได้พูดจาเหน็บแนมพูดจากระทบกระเทียบพี่ชายของเขาก่อนหน้านี้เธอยังเคยสงสัยว่าความสัมพันธ์ของสองพี่น้องไม่ดีเพราะหลวนหลีหรือภรรยาของเฮ่อจื่ออวี๋ ไม่นึกเลยว่าตัวเองต่างหากที่เป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งหมดแต่เรื่องแบบนี้เธอจะพูดออกไปตรงๆ ไม่ได้ ไม่อย่างนั้นถ้าสามคนเจอกันอีกคงอึดอัดแย่เลย“จะไปเมื่อไหร่คะ?” เจียงหร่านไม่ตอบคำถามของเขาวันนี้เฮ่อเฉินโจวสวมเสื้อเชิ้ตผ้าไหมสีดำ ปกเสื้อที่เปิดออกเล็กน้อยยิ่งทำให้ดูเป็นคนอิสระเสรีมากกว่าปกติ เขาหรี่ตาลงเล็กน้อย “นึกว่าเธอไม่อยากไปแ

“แค่กๆ...เดี๋ยวสิอาโจว ฉัน ฉันน่ะ...”ลู่เซียวรู้สึกว่าต่อให้มีปากงอกขึ้นมาเต็มตัวก็ยังแก้ตัวไม่ถูกเฮ่อเฉินโจววางแก้วในมือลงบนโต๊ะ หยิบเสื้อนอกที่อยู่ข้างๆ ขึ้นมาแล้วลุกเดินออกไป ลู่เซียวบีบคอตัวเองเพื่อกดอาการไอไว้ “นายจะไปไหนน่ะ?”“ไปหาเมีย!” เป็นสามคำที่พูดออกมาได้อย่างเป็นธรรมชาติไม่อายปาก“เดี๋ยวก่อน สองสามมาวันนี้ฉันได้ยินข่าวลือเกี่ยวกับภรรยานายมาไม่น้อยเลยนะ” ลู่เซียวหยุดฝีเท้าของเฮ่อเฉินโจวได้สำเร็จเขาหันกลับมามองด้วยสายตาค่อนข้างเย็นชา ลู่เซียวรู้สึกเพียงว่าต้นคอเย็นวาบ เขานี่ขยันหาเรื่องใส่ตัวจริงๆ จะยกเรื่องนี้ขึ้นมาทำไมกันนะ แต่เมื่อพูดออกไปแล้วก็ได้แต่พูดความจริงต่อไป “มีคนไม่น้อยเลยที่จ่ายเงินเพื่อสืบข้อมูลภรรยาของนาย”คนดังกับข่าวฉาวมันเป็นของคู่กันอยู่แล้ว แม้ว่าเจียงหร่านจะไม่ใช่ดารา แต่เพราะการแต่งงานกับเฮ่อเฉินโจวทำให้เธอกลายเป็นหงส์ในพริบตา จึงกลายเป็นจุดสนใจของผู้คนโดยปริยาย มีทั้งคนที่ริษยา อิจฉาและคนที่อยากจะหาเรื่องเธอให้เสียหายเฮ่อเฉินโจวขมวดคิ้วเล็กน้อย ลู่เซียวคิดว่ายังไงก็ไม่กลัวตายอยู่แล้วจึงย้ำว่า “เดิมทีชีวิตของเธอสงบสุขดีมาก แต่ตอนนี้ทุกอย่างม

อากาศยามเช้าตรู่เย็นยะเยือก แต่ต้นคอของเจียงหร่านกลับอบอุ่นเป็นลมหายใจของเขา และการพิงอิงแอบของเขา...ใครจะไปคิดว่าเฮ่อเฉินโจวผู้สูงส่งจะมีมุมที่ขี้อ้อนเหมือนเด็กน้อยแบบนี้ด้วยหัวใจของเจียงหร่านสั่นไหวเล็กน้อย ในชั่วพริบตานั้น บอกไม่ถูกว่าเป็นความรู้สึกแบบไหน แค่คิดว่าคงทำใจผลักเขาออกไปไม่ได้เธอกำลังหันหน้าไปทางทิศตะวันออกพอดี แสงสีแดงของรุ่งอรุณนั้นสดใสขึ้นเรื่อยๆ สีสดราวกับ...เลือดทันใดนั้น มีบางอย่างแวบเข้ามาในสายตาของเจียงหร่าน มือที่ขยุ้มเสื้อของเขาอยู่หดกลับเล็กน้อย"เฮ่อเฉินโจว" เจียงหร่านเรียกเขา"อืม" เสียงของเขาต่ำมาก ราวกับกำลังจะหลับไปจริงๆ"คุณไม่ต้องเอาใจฉันขนาดนี้ ฉันก็จะช่วยให้หลวนหลีฟื้นขึ้นมาอย่างเต็มที่" น้ำเสียงของเธอตึงเครียด ตั้งแต่ตอนที่เธอเรียกชื่อเขาเจียงหร่านพูดจบ แขนที่โอบรอบตัวเธอก็กระชับแน่นขึ้น "หืม?"สิ่งที่เธอพูด เขาไม่มีทางฟังไม่เข้าใจ "เฮ่อเฉินโจว คุณแต่งงานกับฉันก็เพื่อหลวนหลี ถึงแม้ตอนนี้ฉันจะไม่แน่ใจว่าคุณทำไปเพื่อแก้แค้นหรือเอาคืน หรือว่าอยากให้ฉันช่วยฟื้นฟูเธออย่างเต็มใจ แต่ฉันอยากจะบอกคุณว่าคุณไม่จำเป็นต้องแสดงละครรักลึกซึ้งพวกนี้"

“คุณนายเฮ่อคิดว่ายังไงล่ะครับ?”เฮ่อเฉินโจวเปิดประตูห้องฝั่งตรงข้ามของเธอ ทำให้เจียงหร่านถึงกับพูดไม่ออกไปชั่วขณะตอนที่เธอซื้อห้องนี้ ห้องฝั่งตรงข้ามมีคนเข้าอยู่แล้ว ตอนนั้นพนักงานขายยังบอกว่าเจ้าของเข้าอยู่มาปีกว่าแล้ว หรือว่าเธอเข้าใจเฮ่อเฉินโจวผิดไปมันแปลกประหลาดเกินไปแล้ว!เขาคงไม่สามารถหยั่งรู้อนาคตได้หรอกว่าเธอจะมาซื้อห้องที่นี่ เขามาเลยซื้อดักไว้ก่อนใช่ไหม?แต่ก็มีความเป็นไปได้อีกอย่างหนึ่ง คือการที่เธอซื้อห้องนี้อาจเป็นเพราะถูกชักจูง แต่ตอนนี้จะพูดอะไรไปก็ไม่มีความหมายแล้ว“คุณเฮ่อพักผ่อนให้สบายนะคะ” เจียงหร่านพูดจบก็เข้าประตูห้องตัวเองไป ร่างกายพิงบานประตูแล้วหลับตาลงอย่างอ่อนแรงแม้ในใจจะสับสนวุ่นวาย แต่เจียงหร่านก็พยายามไม่ให้ตัวเองคิดฟุ้งซ่าน เธอต้องบังคับตัวเองให้เข้าสู่โหมดนอนหลับ แต่เธอก็ล้มเหลว ทำยังไงก็ข่มตาหลับไม่ลงเพื่อช่วยให้นอนหลับง่ายขึ้นเธอจึงเปิดขวดเหล้า แต่พอดื่มจนเหล้าใกล้จะหมดขวด เธอกลับยิ่งดื่มยิ่งตาสว่าง ยังคงนอนไม่หลับอยู่ดีความรู้สึกแบบนี้ทำให้เจียงหร่านเริ่มหวาดกลัว เธอหยิบมือถือขึ้นมาหารายชื่อคนที่ไม่ได้ติดต่อกันมานานแล้ว กดส่งข้อความไปว่า