All Chapters of Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย...อย่าท้าทายกัปตัน: Chapter 81 - Chapter 90

"ใบไม้ใช่ไหม ขอบใจมากนะที่มาช่วย นี่ครับ..พี่ให้^^" พี่ไทม์ส่งซองจดหมายให้ฉันหนึ่งซอง ฉันเปิดดูผ่านๆก็เห็นเป็นบัตรสีทองตราโรงแรมอนันธารา บัตรอะไรวะ? แต่ฉันไม่กล้าถามพี่ไทม์หรอก รู้สึกเขินความหล่อและดาเมจเพืื่อนเจ้าบ่าวมาก เอาไว้ค่อยถามแม่ดีกว่า"ขอบคุณค่ะ" พี่ไทม์ยิ้ม..แล้วเดินล้วงกระเป๋าจากไป พี่หม

"อ๊ะ! ไคล์...อิเด็กบ้า"เขาปล่อยยอดอกฉันเป็นอิสระ..แล้วล็อคประตูรถทันที ก่อนจะก้มลงไปลูบไล้ตามหว่างขา และกดปลายนิ้วลงช้าๆ"ผมไม่ยอมให้ป้า เป็นของคนอื่นหรอกนะ..." ฉันไม่ตอบ อยู่ๆฉันก็อยากขึ้นมา เพราะตอนนี้มือใหญ่ที่ลูบตามหว่างขา กำลังถกกระโปรงชุดราตรีฉันขึ้น..แล้วถอดแพนตี้เกะกะนั้นออกไปฉันจึงยกบั้นท

ศึกวันแดงเดือดได้ผ่านไปแล้ว คืนแรกของฉันในฐานะผู้อาศัย เป็นคนสำเร็จความใคร่เจ้าของบ้านด้วยปากเช้ามาฉันเลยรู้สึกปวดกรามนิดๆ แต่ก็ต้องรีบตื่นไปเตรียมอาหารเช้าง่ายๆให้กัปตันต้นไม้ เพราะจำสุภาษิตนี้ได้ อยู่บ้านท่านอย่านิ่งดูดายปั้นวัวปั้นควายให้กัปตันต้นไม้เล่น เอ่อ..อันหลังไม่ใช่แล้ว-.,-วันนี้ฉันทำไข

ถึงสนามบินกัปตันก็ไล่ฉันลงจากรถ แถมยังส่งโทรศัพท์อีกเครื่องให้ฉัน และยึดมือถือฉันไป!จริงๆแล้วที่เขาพูดมันก็เป็นไปได้ แต่ฉันทำอะไรไม่ได้เลยเหรอ? น้องฉันรู้เรื่องจริงรึป่าวก็ไม่รู้? ฉันเดินคอตกลากกระเป๋าเข้าอาคาร พยายามปาดน้ำตาอยู่หลายครั้ง จนเดินเข้าเกตและนั่งรอกัปตันบรีฟงานกับลูกเรือคนอื่นไฟลท์นี้

OSAKA"เต้าไต่ เอ้ย เจแปนนอนด้วยกันไหม?^^" ฉันส่ายหน้าปฏิเสธเบาๆ แล้วเปิดโทรศัพท์ที่กัปตันให้มา ก่อนจะเดินไปที่ตู้ขายซิมและหยอดเงินเข้าไปแต่รุ่นพี่นาเดียร์และพี่แพทอะไรนั่น พวกเธอยังตามฉันแจ เดินติดไม่ห่างจนกระทั่งฉันผ่านตม.ลากกระเป๋าขึ้นรถบัส พวกนางก็ยังตามมานั่งขนาบข้างฉันอีก"ถามตรงๆนะ จะตามเจแป