The air crackled with tension, thick and suffocating. Dahil hindi ko na kinakaya ang paligid, mabilis kong hinila ang seradura, saka walang lingon-lingon akong lumabas. Pagkaapak na pagkaapak ng isa kong paa sa labas, kusang tumulo ang kanina ko pa pinipigilan na luha. I didn't look back. I couldn't. Because deep down, I knew... That was the last time I would ever see Primo. Kung ano man ang namagitan sa amin, hanggang doon na lang talaga. Whatever we had, whatever fragile thing existed between us, was already gone. Mabigat ang dibdib kong nakalabas ng police station. Kada hakbang ko kanina palayo sa kwartong iyon ay para akong hinihila pabalik sa loob. Siguro ang kagustuhan na makauwi ako't makapagpahinga, kahit saglit sa lahat ng ito, ang nagpatulak sa akin na magpatuloy sa paglalakad. I just wanted to go home. Away from all of this. Away from Primo. Away from Riel. Nagpalinga-linga ako, desperadang makapara ng tricycle bago pa ako abutan ng naiwang si Riel. Just on
Last Updated : 2025-09-23 Read more