All Chapters of THE BILLIONAIRE'S JOBLESS WIFE: Chapter 231 - Chapter 240

Nginitian ko ang nakakunot noo kong nanay. Nasa akin ang tingin nya pero tinanggal din at tinuon sa kaharap na dalawang lalaki. Inayos ko ang aking crop top bago naglakad at naupo sa tabi nya. Tall, dangerously handsome, and undeniably rich. Ngayon na nasa harapan ko na sila, ganyan ang awra nila para sa akin. Halata na medyo may katandaan sila sa akin. Siguro mga apat hanggang limang taon ang tanda nila sa akin. My instincts had never failed me before.Mabuti na lang talaga hindi ako nag-pajama. Ang mali ko lang, hinubad ko ang suot ko kanina. Kung alam ko lang na may ganitong bisita na naghihintay sa akin dito, e, 'di sana binonggahan ko na 'yung suot ko. Pero okay din naman 'tong suot ko. "Ma, sino 'tong mga 'to?"Bahagya kong sinandal ang sarili kay Mama upang ibulong ang tanong kong 'yan. My mother, ever calm and composed, merely shook her head. "Hindi ko rin alam. Bigla na lang sila dumating. Namamanhikan 'yung isa para sa ate mo."Napakurap-kurap ako sa gulat. Wait. What?

Humalukipkip ako at mataman ko syang tiningnan. Nakataas na ang baba ko, patunay na mas lalong tumaas ang kompiyansa ko sa sarili. "Does age even matter? I asked you a question first, so you should be the one answering. Don't you find me attractive?"Marahas syang suminghap, tila naubos ko ang kakaunti nyang pasensya sa akin. Inilingan nya ako pagkatapos. But his expression? It was the look of a man questioning his life choices, like he couldn't believe he was even having this conversation."Why would I be attracted to a kid?"What the—A kid?Agad sumiklab ang matinding galit sa ulo ko. Naramdaman ko ang pag-init ng buong mukha ko. Hindi dahil sa kahihiyan. Dahil iyon sa walang mapaglagyan kong inis at irita. Nagdikit ang mga labi ko. Matalim ko syang tiningnan, ang mga bagang ko ay nagsimula na rin magtagis. Bago ko pa hindi mapigilan ang sarili na manapak, tinalikuran ko na sya at naglakad palayo sa kanya. "A kid? Ako, bata?!" I scoffed.The words tasting even more ridiculous

Tama nga si Riel. The helicopter ride was fast, much faster than any car could've managed. Wala pang isang oras nang nag-landing ulit sa isang pribadong helipad ang helicopter. Pagkababa namin, mayroon na namang itim na SUV na sumalubong sa amin. Hindi tulad kanina, na si Riel ang nagmaneho. This time Renzo slid into the driver's seat without a word.Si Riel naman ang nasa tabi ng hambog. Kami ni Mama ay nanatiling nasa likod lang nila nakaupo. Ilang beses kong minura ang sarili nang dumapo ang mata ko sa nagmamaneho ngayon na hambog. Paano, e, gwapong gwapo ako sa pustura nya. He looked ridiculously good behind the wheel. 'Yung tipong mapapamura ka talaga sa sarili dahil sa kakisigan nya. Bahagyang umiigting ang panga kapag may pagkakataon. His one hand was resting lazily on the steering wheel, the other shifting gears smoothly. I hated how effortlessly cool he looked. Ugh! Bakit kasi ayaw magpamarka ng isang 'to sa akin? Kainis naman!Nag-iwas na lang ako ng tingin. Sabi ko nga

Hindi ko alam kung paano ko nagawang makatulog pagkatapos ng nangyari. Nagising na lang ako dahil sa katok ni Mama. Ngayon nga pala ang Pre-wedding Gala. Muntik ko ng makalimutan. Okay na rin na nakatulog ako kahit ilang oras lang. At least fresh na dadalo sa event. Nawala rin sa utak ko sandali ang tungkol kay Renzo nang bumungad sa umaga ko ay ang gulat na gulat na si Ate. She wasn't expecting us, and I could tell by the surprise on her face. Sinubukan ko hanapin sa buong mansyon si Renzo, pero sabi ng pinsan nyang si Riel ay wala raw dito. Umuwi na. Hindi ko tuloy maiwasan isipin kung nakatulog ba sya katulad ko pagkatapos ng nangyari. Ano kaya ngayon ang iniisip nya tungkol sa nangyari?Nakatayo ako ngayon sa harap ng full length mirror, tinitingnan ang kabuuan pagkatapos ayusan ng stylist na na-assign sa akin. I was dressed in a champagne-colored gown, its silky fabric gliding effortlessly over my legs. Umiba ako ng tayo at nag-side view sa salamin. I admired how the slit i

Each stomp was dedicated to his infuriating smirk, his annoying comments, his whole damn existence.Saka lang ako tumigil nang makaramdam ako ng paghihingal. Napamura ako nang dumaan na naman sa ilong ko ang amoy ng suit jacket. Inis na inis akong napatakbo sa banyo nang mapagtantong dumikit na sa balat ko ang halimuyak ng lalaki. Sa determinasyon kong alisin ang kahit anong pwedeng magpaalala sa akin sa sumpain nyang mukha, halos kiskisin ko na lahat ng parte ng katawan ko. Nanuot sa akin ang kaginhawaan, na dulot ng tubig sa aking katawan, pero tuloy lang ako sa pagkuskos sa aking balat, lalo na ang parte kung saan nakayakap ang suit jacket kanina. Para akong bagong panganak nang lumabas ako sa banyo. Iyong feeling na walang kahit anong nagawang kasalanan sa mundo. I felt somewhat liberated, at least physically.Pagod akong humiga sa kama pagkatapos kong i-blow dry ang buhok. Handa na sana akong matulog nang tumunog ang aking cellphone sa tabi. Agad kong pinatay ang tawag nang m