All Chapters of THE BILLIONAIRE'S JOBLESS WIFE: Chapter 81 - Chapter 90

Bago pa ako makaapila ay nilapit na niya ang mukha niya sa akin, at muling inangkin ang kawawa kong labi. Pagkatapos ay nilipat niya ang kaniyang mga halik sa tainga ko, habang ang kamay niya ay bumaba na sa aking hita. He parted them with ease. His touch sending electric sparks through my skin. The moment that followed was filled with heat and urgency. A dance we had grown familiar with yet never tired of. Nakaalinsunod lang din ang buong katawan ko sa kaniya. Tuluyan na akong nagpalunod sa mga galaw at ang munti niyang mga ungol. Somewhere between breaths and stolen kisses, a thought crossed my mind. "Riel..." I managed to whisper. "Hm?" his voice was thick with desire, his forehead resting against mine as he continued thrusting into me. Nagdalawang isip muna ako. "Do you know Penny?" Saglit siyang natigilan, siguro mga dalawang segundo. Then he groaned, tilting his head back as if asking for patience. Pagkatapos ay pinagpatuloy na niya ang pagbayo. "Please, baby," he mu

"I'm going." Napalingon ako kay Riel na nakatayo sa may pintuan, nakasuot na sya ng itim na coat at mukhang handa nang lumabas. Naging normal na sa amin ang ganitong umaga. Siya, pupunta sa sa trabaho, at ako... walang ginagawa habang naghihintay sa pagdating nya sa gabi. Napabuntong-hininga ako. Iniisip ko pa lang ang mahabang araw na wala akong gagawin, parang sinasakal na naman ako. Nitong mga nakaraan, ayos lang dahil inaabala ko ang sarili sa kusina. Kaso iyon nga, nakakabagot din pala kapag inaraw-araw. Ayaw ko na magkulong dito sa mansyon buong araw. I need some air from outside. "Kailangan ko ring lumabas," hindi ko na napigilang sabihin. "Pupunta ako kay Celine. Ilang araw na rin niya akong kinukulit." Tinitigan nya ako saglit. halatang sinusuri kung may dapat ba syang ikabahala sa sinasabi ko. Maya-maya pa ay tumango ito bilang aprobal. Well, hindi naman talaga required ang kanyang aprobal. Siguro respeto na rin kaya nagpapaalam ako ngayon. "Sige," sagot niya sa wakas. "

Napahawak ako sa dibdib nang sumiklab ang 'di matukoy na kaba. Hindi ko alam kung saan iyon nanggagaling. Parang gusto ko na lang tumalikod at kumaripas ng takbo pauwi sa mansyon. Maybe it was the thick air of the club, the suffocating music, or the way Celine was already smirking at me like she could sense my discomfort. Or maybe... just maybe, it was the sudden image of Riel flashing through my mind. Hindi ko pa sya nate-text tungkol sa biglaang lakad na ito. Should I? For some reason, that realization made me feel guilty. Which was ridiculous. I wasn't cheating. How could I, when this marriage was just a deal? A contract. A piece of paper tying us together for reasons that had nothing to do with love. Kahit na may nangyayari na sa amin. Kahit na may pa-halik na sya sa pisngi ko bago pumasok sa trabaho, at kahit na kung ituring namin ang isa't isa ay parang totoong asawa, ang contract pa rin ang nagpapa-ugnay sa amin. Right, Alina? Nag-ipon ako ng maraming hangin, saka ito

The music pounded around us as he led me onto the dance floor. The neon lights flickered across his face, casting sharp shadows along his jawline. Bagamat may talento ako kahit papaano sa pagsasayaw, hindi ko pa rin iyon dinala sa dance floor. My movements were stiff. My body refusing to match the rhythm of the bass thrumming beneath my feet. Ipinagwalang-bahala ko lang kanina pero may kutob akong hindi maganda ang naging desisyon kong ito. Maybe this was a bad idea. Okay, admittedly, I was still a little bitter about the whole David-and-Penny thing. Not that I had been in love with him back then, but still, he'd been relentless in chasing me, only to turn around and fall for Penny's cheap theatrics. This guy practically threw himself into whatever sob story she had spun. So, yeah. Maybe I wasn't as over it as I thought. Sa gitna ng maingay na paligid, at sa halos walang buhay kong pagsasayaw dito, nasa harapan ko ngayon ang lalaki na iyon. Nakangiti at tuwang-tuwa na nakatingi

We walked into our bedroom together, slipping into the usual routine. I removed his shirt, taking my time as if it required my full concentration, while he remain seated on bed. Literal na baby kung ituring ko sya. Hindi ko sya masisisi kung una man syang mafo-fall sa akin. Hindi ko na naiwasang mapangiti sa naisip. Baby... Sa totoo lang, hindi naman required ang paganito ko, kaso ang sarap nya lang talaga alagaan. Hinahayaan naman nya ako, which is a good thing, as for me. Everything went normal. That was until my phone buzzed. A message came from unregistered number. Nasa loob na ng banyo si Riel, naliligo. Habang ako'y inaayos na ang kamang hihigaan namin. Tumigil muna ako sa ginagawa, saglit pang nilingon ang sarado pang pintuan ng banyo, bago binasa ang laman ng mensahe. "Goodnight, Ali." Humigpit ang hawak ko sa aking cellphone. Hindi ko na kailangan hulaan kung kaninong message ito. Sya lang naman ang bukod tanging tumatawag sa akin ng Ali. David. A shiver ran down my sp