Semua Bab รวมเรื่องสั้นสุดสยิว อีโรติก(เล่ม2) NC25+++: Bab 11 - Bab 20

------------Son Jin 21.36 น.ไอรา รา: สวัสดีค่ะ ขอถามอะไรหน่อยได้มั้ยคะ? Son Jin: อ้าว น้องสะใภ้นี่ Som Jin: ทักมาวันนี้มีอะไรให้พี่แฟนคนนี้ช่วยดีครับ 😄 ไอรา รา: ไม่เห็นต้องเรียกเต็มยศอะไรขนาดนั้นเลยค่ะ ไอรา รา: ไอราแค่อยากถามเกี่ยวกับซอนแจหน่อยน่ะค่ะSon Jin: เรื่องอะไรล่ะ Son Jin: หรือเจ้านั่นทำอะไรให้เธอไม่สบายใจ 🤔 ไอรา รา: เปล่าค่ะ! ไม่ใช่แบบนั้น ไอรา รา: ซอนแจไม่ได้ทำอะไรให้ฉันไม่สบายใจหรอกนะคะ ไอรา รา: แค่อยากจะถามว่าช่วงนี้เขาเป็นอะไรหรือเปล่าคะ ไอรา รา: เขาดูเงียบหายไปน่ะค่ะ Son Jin: อ้าว เจ้านั่นไม่ได้บอกเธอเกี่ยวกับการแข่งเกมบ้าๆ ของมันหรอกหรอ ไอรา รา: ไม่นี่คะ? Son Jin: เจ้านั่นมันกำลังฝึกซ้อมเกมน่ะSon Jin: เมื่อเย็นยังขอคุณย่าเลื่อนการสอบ เพื่อจะไปแข่งระดับโลกอยู่เลย ไอรา รา: อย่างนั้นหรอคะ! ฉันไม่รู้อะไรเอาเสียเลย TTSon Jin: มันใช่ความผิดเธอซะที่ไหน Son Jin: เจ้านั่นต่างหากที่ผิด แทนที่จะบอกแฟนตัวเองก่อนแท้ๆ ไอรา รา: สงสัยเขาคงยุ่งมากน่ะค่ะ อีกอย่างฉันไม่อยากรบกวนเขาด้วยSon Jin: เธอนี่เป็นคนดีจังนะ ไม่น่ามาคบกับแจได้เลย ไอรา รา: ไม่หรอกค่ะ ข้อเสีย ฉ

-----------บนรถบรรยากาศบนรถนั้นเงียบสงัด ไม่มีเสียงจากชายหญิงทั้งสอง กระทั่งรถถูกจอดสนิทที่สี่แยกไฟแดง สายตาของซอนจินเหลือบมองไอราอย่างกับว่ากลัวเธอจะรำคาญ "ขอโทษแทนซอนแจมันด้วยนะ" "นายไม่เห็นต้องขอโทษแทนเจ้านั่นเลย ทุกอย่างเจ้านั่นเป็นคนกระทำไม่ใช่นายสักหน่อย" "แต่ถึงจะเป็นแบบนั้น หน้าตาของเราก็เหมือนกัน ฉันกลัวว่าเธอจะอึดอัดน่ะ" ไอราละสายตาจากข้างทางเหลือบมองซอนจิน ก่อนจะคลี่ยิ้มออกมาบางๆ "ไม่เลย เราแยกเรื่องนั้นได้ ซอนจินก็คือซอนจิน นายไม่ต้องห่วงความรู้สึกฉันหรอก" "งั้นเหรอ ค่อยโล่งใจไปหน่อย" "แล้วเรื่องที่ซอนแจบอก...เป็นความจริงหรอ" "อะ...เออ ก็นั่นแหละฉันมองเธอมาตั้งแต่มอต้นแล้ว แต่ไม่ได้ทักทายหรือเข้าไปพูดคุย ได้แต่มองอยู่ไกลๆ ไม่อยากทำให้เธออึดอัด แต่เมื่อฉันมารู้เรื่องของเธอกับซอนแจเข้า ฉันกลับรู้สึกไม่สบายใจเพราะรู้นิสัยของมันดี ไอ้แจน่ะมันยกเกมให้เป็นที่หนึ่งเหนือทุกสิ่ง ฉันทำอะไรไม่ได้นอกจากทักไปหาเธอเพื่อเตือนเท่านั้น" ได้ยินคำสารภาพของซอนจินทั้งหมด ทำเอาไอราถึงกับหลุบตามองฝ่ามือบนตักทั้งสองแทน "เออ มันอาจจะดูเห็นแก่ตัวไปหน่อย แต่เราไม่ได้บังคับไอราอะไรหรอกนะ

-----------"อ๊า!"ริมฝีปากอวบเผยอรับสัมผัสวาบหวิวที่ปลายจุกเต้ากลมกลึง โดยมีแฟนหนุ่มและลงปลายลิ้นร้อนช้อนจุกฝ่ามือใหญ่ทั้งสองประคองเต้าที่ถูกรวบกองพะเนินบนบาร์เซียตัวน้อย สัมผัสกระสันที่ไอราไม่เคยสัมผัสมาก่อนนั้นช่างดี จนเธออดขยับเอวบดเส้นโค้งบนแก่นกายชายหนุ่มเรียกน้ำย่อยชวนใจสยิว "ที่รักทำแบบนี้ไม่ดีนะคะ เค้า จะทนไม่ไหวเอานะ" "แล้วถ้าทนไม่ไหวจินจะทำอะไรหรอ"ไอราถามด้วยน้ำเสียงเดียงสาทั้งที่ในใจเธอรู้ดีอยู่แล้ว มุมปากกดลงเผยรอยยิ้มร้ายกาจจ้องจะเขมือบแฟนสาวบนตักเสียให้ได้ "ลงโทษเด็กขี้ยั่วไงคะ"ไม่เพียงแต่พูดปลายนิ้วแกร่งลากลูบไล้ตามเนื้อเนียนกระทั่งมุดเข้าชายกระโปรงสีน้ำเงินเข้มปลายนิ้วหยาบหยุดลงที่กลางรอยแยกกลีบส้มโอเมื่อสัมผัสปรากฏว่ามันมีน้ำหล่อเลี้ยงเยอะพอสมควรบ่งบอกถึงอารมณ์ของยัยตัวดี "พร้อมแล้วนี่คะ" "กะ...ก็จินเป็นคนทำเองอ่ะ" "เวลาพูดกับแฟนอย่าหลบสายตาสิเราอยากเห็นสายตาที่พร้อมอ่อนระทวยตอบปลายนิ้วเรามากกว่านี้"ดั่งถูกมนต์สะกดสายตาเขินอายกับมองใบหน้าแฟนหนุ่มอีกครั้งนัยน์ตาสั่นระริกไม่ต่างจากหัวใจของเธอแม้แต่น้อย "อย่าขยี้ของเราแบบนั้นดะ...ได้ไหม!""ทำไม เสียวหรอคะ"ร่า

----------"ช่วยไม่ได้ พวกมึงเสือกอ้วนเอง" "เอ้าพูดแบบนี้อยากโดนสาวเจ้าเนื้ออย่างพวกกูทับล่ะมั้ง" เจลอยหน้าลอยตาให้ทุกคนยกเว้นเรไร เธอเองก็อึดอัดไม่ต่างไปจากคนอื่นๆ ไม่สิ มากกว่าคนอื่นๆ อีกร้อยเท่าเพราะเจมักจะเข้ามาโอบไหล่ กอดเอวไม่ก็แต๊ะอั๋งอยู่บ่อยครั้ง และเพราะวิชาติดตัวของเจทำให้เรไรไม่อาจจะปฏิเสธการกระทำของเขาได้ "เจอย่าเบียดเราสิ" "เราเบียดที่ไหน อยากเข้าไปอยู่ในใจเรไรมากกว่า เมื่อไหร่จะยอมเป็นแฟนกับเราล่ะ เราจะได้เลิกตามสิงเรไรสักที ^^ " "ไอ้นี่มันไม่รู้จริงๆ หรอว่าเรไรเกลียดมันเข้าไส้จนไม่อยากเห็นแม้หน้าอะ" "นั่นดิ สงสารเรไรว่ะผู้ชายที่เข้ามาจีบพากันหนีไปหมด เพราะไอ้เจมันหวงก้าง เรไรปฏิเสธไปตั้งสิบไม่สิ ร้อยครั้งยังไม่รู้ตัวเอง" "........." น่าสงสารเรไร คงจะอึดอัดก็เพราะมันไม่น้อย เพื่อนสาวจับกลุ่มคุยกัน ทั้งยังเหลือบมองไปทางเรไรและเจ ทำเอาหนุ่มร่างยักษ์เห็นแล้วก็อดสงสารไม่ได้ "งั้นขึ้นไปดูน้ำตกข้างบนกันดีไหมครับ" คินเปลี่ยนบรรยากาศรีบพูดเบี่ยงเบนความสนใจทุกคนไปที่ธรรมชาติแทน สายตาทุกคนจับจ้องไปที่ชั้นน้ำตกใหญ่ตระการตาเว้นแต่สายตาเจ เขาเอาแต่จ้องมองไปที่ร่างบางดาวคณะ

-----------"ในเมื่อเสร็จแล้ว งั้นทุกคนแยกย้ายกันไปพักดีไหม" "ค่ะ" ป้าละเมียดและชาวบ้านพากันเดินออกจากแหล่งการเรียนรู้ประจำหมู่บ้าน เพราะเวลาบ่ายแก่เหมาะแก่การเล่นน้ำ เหล่าหญิงสาวจึงพากันเปลี่ยนเป็นชุดว่ายน้ำ ลงไปเล่นน้ำทะเลบ้างก็ทำกิจกรรมบนชายหาด หนึ่งในคนที่นั่งดูเพื่อนสาวบนหาดนั่นก็คือเรไร เธอชอบที่จะนั่งมองเพื่อนๆ มากกว่าลงไปทำกิจกรรม "ไม่เปลี่ยนชุดว่ายน้ำหรอ" เสียงของเจดังขึ้นจากทางด้านข้าง เมื่อหันไปตามเสียงพบว่าในมือเขาถือขวดเบียร์ที่ถูกดื่มจนพร่องไปเกือบครึ่ง แววตาฉ่ำเยิ้มบ่งบอกว่าฤทธิ์แอลกอฮอล์นั้นแผ่กระจายไปทั่วร่างกายแล้ว "มะ ไม่หรอกเรายังไม่อยากเล่นน้ำน่ะ" "งั้นหรอ ไปเที่ยวกับเจไหม" "เที่ยวไหน เราไม่ไป!" ไม่เพียงแค่คำพูดแต่ยังรวบข้อมือเล็กพาตัวดาวคณะลากไปทั้งแบบนั้น กระทั่งมาหยุดที่โต๊ะข้างบ้านพักของเหล่าผู้ชาย ซึ่งบนโต๊ะนั้นมีขวดเบียร์และของกินเล่นวางเต็มไปหมด "ไอ้เจไปเอาเรไรมาจริงวะ" "ก็บอกแล้วว่ากูจะไปพาหวานใจมา" เจพูดด้วยท่าทีมั่นอกมั่นใจพร้อมทั้งดึงร่างบางลงมานั่งบนตักตัวเอง ราวกับว่าเธอนั้นเป็นคนรัก ทว่าสีหน้าเรไรกลับไม่สู้ดี เธอไม่อยากมีปัญญากับนักมวยมีฝี