Semua Bab Loveless Deal with the Cold-Hearted CEO: Bab 231 - Bab 240

Ipinagpatuloy ni Jenny ang pagpapaligo kay Sebastian na hindi niya matawag sa pangalan. Ayaw din naman niya itong tawaging Christian. Piniga niya ang bimpo at marahang pinunasan ang mukha nito, saka napatingin sa mga mata nitong laging nakatitig sa kanya. Mabilis na dinampian niya ito ng halik sa labi upang iiwas ang mga mata. Sinaway niya ang sarili na hilinging sana ay hindi na ito makaalala pa. Gusto niya itong makasama habangbuhay. Ngunit ang selfish naman noon. Gusto niyang makabalik ito sa dati nitong buhay kahit ang kahulugan noon ay ang pagkawala niya.“Jen, hawakan mo naman ‘tong alaga ko,” anitong may pilyong ngiti sa labi.“Ha? Hindi ka pa pwede makipag-anuhan. May mga bali pa ang buto mo tapos sugat,” aniyang pinamulahan ng pisngi at natuksong tumingin sa harapan nito.”“Hahawakan mo lang naman,” anitong nasa mata ang pakiusap.Nagpunta siya sa harapan ni Sebastian at lumuhod. Dahan-dahan niyang ibinaba ang palad sa harapan nito. Kinapa ang laman sa loob.“Matigas naman,”

Hinawakan ni Jenny ang cellphone niya na nakapatong sa mesa sa gilid ng kama. Nag-aalangan siyang abutin.Binalik ni Sebastian ang tingin sa kanya. “Ano bang pangalan ko sa Peysbuk? Christian Robles din ba? Tiyak friends tayo.”Ramdam ni Jenny ang pawis sa palad kahit malamig ang panahon. Kinagat niya ang labi at nilakasan ang loob.“Yung Peysbuk mo, yun lang naman ang ginagamit mong social media… na-hack at hindi na narecover.”Napatigil si Sebastian. “Na-hack?”Tumango siya, seryoso ang mukha. “Oo. Ilang linggo bago pa mangyari ang aksidente. Hindi na rin natin narecover. Kaya kahit hanapin natin ngayon… wala kang makikita.”Tahimik si Sebastian sandali, parang nagpoproseso ng narinig. Kumunot ang noo pero agad ding lumambot ang ekspresyon. “Sayang… tiyak madami tayong alaala.”Bakas sa mga mata ni Jenny ang kaba pero pinilit niyang ngumiti. “Hindi mo na kailangan ng alaala sa social media. Nandito naman ako, kukwento ko lahat.”Ngumiti si Sebastian, at inabot ang kamay niya. “Jenny…

Isang lider ng grupo ang lumapit kay Jenny . “Ma’am, ilang taon na naming sinasabi ito pero hindi kami pinapansin! Kung bago kang CEO ng Tuazon Group, pakita mo po sa amin na may malasakit ka!”Malumanay pero matatag ang tono niya. “Alam kong mabigat ang sitwasyon ninyo. Naiintindihan ko ang pinagdadaanan ng bawat isa, ang hirap ng kumayod, lalo na kung kulang ang sahod para sa pamilya. Narito ako hindi para makipagtalo, kundi para makipag-usap. Nasa proseso na din ang hinaing ninyo noon pang nandito si Sebastian. Hindi ko lang alam kung bakit tumagal.”Tahimik na napatingin ang karamihan.Nagpatuloy siya, “Bigyan ninyo ako ng dalawang linggo. Uupo tayo sa mesa, kasama ang HR at finance, at titignan ang makakayang ilaan ng kumpanya. Hindi ko ipapangako ang imposible, pero sisiguraduhin kong may pagbabago at may mararamdaman kayo. Kung hindi ko magagawa iyon, ako mismo ang haharap at magpapaliwanag sa inyo, hindi ko kayo iiwan.”Tila may nakadagan sa dibdib niya habang binibitawan ang m

Pilit tumawa si Jenny. “Ah… tingnan mo, si Maya naman etong kasama namin sa picture…”Pero hindi nawala ang pagsusuri sa mata ni Sebastian. Tahimik na inabot ulit nito ang cellphone pabalik, bago humigop ng kape.“Natutuwa ako na may mga kaibigan ka sa work.”Sa ilalim ng kanilang tahimik na palitan ng titig, ramdam niya na unti-unting nagiging mapanuri si Sebastian, na parang kahit wala pa itong alaala, nararamdaman na nito ang mga bagay na ayaw niyang mailantad.Tahimik lang siya habang pinagmamasdan ito na muling tumingin sa cellphone. Maya-maya ay nagbitiw ito ng tanong na ikinabigla niya.“Gwapo rin pala itong officemate mo… Baka naman nanliligaw sa’yo yan.”Agad siyang umiiling, kunot ang noo.“H-ha? Hindi ah! Hindi siya nanliligaw. Kaibigan ko lang talaga siya.”“Eh kasi… parang ang lapit ninyo sa picture. Nakaakbay pa sa’yo. Pero kung sabi mo, kaibigan lang, edi okay. Nagtitiwala naman ako sa’yo.”Mabilis siyang naghanap ng paraan para mabaling sa iba ang usapan.“Dalawa lang n

“Lucas, kumusta bro?” bungad ni Sebastian na lumabas ng kwarto.“Okay naman, na-i-send ko na sa email mo ang details ng fake na pirma ni Jenny. Mukhang may gustong makuha sa kanya ang posisyon bilang CEO.”“Siguraduhin mong nakabantay ka kay Jenny sa kumpanya. Pero, hands off ka sa kanya. Nakita ko ang picture ninyo. Bakit nakaakbay ka?” sa halip na sabi niya.“Bro, anong picture? Wala akong maalala.”“Basta, nasa boardroom kayo.”“Bro, huwag mong sabihing pinagseselosan mo ako?”“Of course…not! Humingi ako ng tulong sa’yo na bantayan si Jenny. Hindi ko inasahan na ganoon siya kagahaman para isugal ang buhay niya para sa pera at posisyon. Sabihin mo sa akin lahat ng kilos niya. Ayokong may kahit anong detalye na lumusot. Ikaw lang ang mapagkakatiwalaan ko.”“Okay, Sebastian. Hanggang kailan mo balak panindigan ‘yang amnesia drama mo? Mukhang nag-enjoy ka na sa pagpapaalaga sa asawa mo.”“Malapit na akong magbalik para magbayad ang lahat ng may kasalanan sa akin. May kausap na akong mga