Loveless Deal with the Cold-Hearted CEO のすべてのチャプター: チャプター 281 - チャプター 290

Naging proyekto ni Sebastian ang muling panliligaw kay Jenny.Isang araw, may bouquet ng red roses sa hospital room. Palagi din itong may dalang pagkain.Habang kumakain si Jenny, napansin niyang may maliit na sticky note sa loob ng ibinigay nitong food.“Eat well, my love.”Napailing siya, pero napangiti rin.Pagdating ni Sebastian.“Ikaw ba ang nagbigay ng flowers?”Ngumiti lang ito. “Hindi. Baka secret admirer mo.”Pinigil niya ang ngiti at inirapan ito.“Basta tandaan mo, Jenny… gusto kitang pasayahin araw-araw.”May natanggap siyang love letter, sa totoo lang, sobrang old-fashioned, pero halatang pinaghirapan. Nakasulat sa eleganteng stationery, may pabango pa. Naglalaman ito ng pagmamahal at paghingi ng tawad.Natawa siya habang binabasa iyon. Pagdating ni Sebastian, abot-tenga ang ngiti nito.“Hindi na uso ang love letters, Sebastian,” sabi niya, pinipigilan ang tawa. “2025 na. Masyado ka namang makaluma.”“Eh ‘di i-unblock mo na ako sa social media mo,” mabilis na hirit ni Seba

Sumandal si Jenny sa tabi ni Sebastian. He missed him so much. Maya-maya ay nahulog ito mula sa sofa. Agad niya itong dinaluhan. Ngunit paglapit niya ay kinabig siya. Pumaibabaw siya dito.“Let’s make love, please,” anas nitong bulol pa dahil sa kalasingan.Napatingin siya sa mapulang labi nito na kanina lang ay natikman niya. Natukso siyang muling malasahan ang matamis na halik. Nakapikit ang lalaki. Mukhang lasing na lasing naman ito. Tiyak na hindi maaalala ang mangyayari.Inilapat niya ang labi sa labi nitong nakaawang. At tila nagsiklab ang kanilang mga katawan. Lumalim ang halik. Kaysarap ng halik ni Sebastian. Nakakabaliw. Kusa niyang ibinuka ang bibig ng igiit nito ang dila upang ipasok at laruin ang kanyang dila. Nagsipsipan sila ng dila. Pati laway ng isa’t isa ay nalulunok nila.Tuluyan na siyang natangay ng init. Nangatal ang kamay niya sa pananabik ng sapuhin niya ang matigas nitong ari sa ibabaw ng pants. Hindi naman masamang tikman niya ulit si Sebastian, asawa naman niy

“Sebastian… baka malagay tayo sa panganib. Natatakot ako,” sabi ni Jenny.Niyakap ito ni Sebastian. “Huwag kang mag-alala. Poprotektahan kita at ang ating anak. Walang masamang mangyayari.”Maya-maya ay muling tumunog ang cellphone niya. Tumatawag si Lucas.“Bro!” hingal na boses ng kaibigan. “May sumabog sa site kung saan nakalagay ang mga materyales na flammable. Thank God walang nasugatan! Buti na lang maagap tayong nahuli ang tauhan ni Noah kundi iskandalo na naman.”“Tangina!” napasigaw si Sebastian. “Confirmed ba? Bomba talaga?”“Yeah. Homemade explosive. Nagtanim ng isa sa stock room. Kasalukuyang tinitignan ng mga pulis at bumbero ang sitwasyon.”Nanigas ang panga niya. “I’m going there.”“Seb, huwag muna--”Pero pinutol niya ang tawag.Hawak ni Jenny ang tiyan habang pinagmamasdan si Sebastian.“Sebastian, huwag ka nang pumunta doon. Delikado. Baka mamaya may nakaabang na tauhan si Noah.”Lumapit siya, hinawakan ang mukha ni Jenny. “Kailangan kong makita ang sitwasyon at alami

Duguan ang mukha ni Sebastian habang pilit na kumakalas sa bakal na posas. Ramdam niya ang bawat hapdi ng sugat mula sa laman na natuklap na, ang kalansing ng metal sa pulso, at ang galit na naglalagablab sa loob ng dibdib niya. Hindi niya mapapatawad ang sarili kapag may nangyaring masama sa mag-ina niya.“Hindi mo ‘ko mapipigilan, Noah…Tarantado ka!”Isang malakas na hila at napigtas ang bakal, at sa unang pagkakataon ngayon lang siya tila nawawala sa sarili sa galit. Alam niyang handa siyang pumatay at mamatay para kay Jenny at sa anak nila.Paglingon niya, naroon si Noah, nakangising parang baliw, hawak ang baril at itinutok sa kanya.“Wow, impressive, Kuya Sebastian. Akala ko duwag ka. Lakas mo ah. In the name of love. Lahat gagawin para sa pag-ibig. Tsk, tsk!”“Hayup ka! Nasaan ang mag-ina ko?!”“Chill, buhay pa sila. Ipapakita ko sa’yo kapag sumabog na. Atat ka namang masyado. Pinag-iisipan ko pa kung sino ang mauuna. Ikaw ba o sila. Ano sa tingin mo?”Nakakita siya ng pagkakata

“Sebastian… please… para sa anak natin… para sa atin… lumaban ka,” hikbi ni Jenny, halos hindi na makahinga.“Clear!”Isa, dalawa, tatlo, sunod-sunod ang hampas ng kuryente sa dibdib ni Sebastian.Habang umiiyak si Jenny, halos sumabog ang puso niya sa kaba. Ang mga luha niya, walang tigil sa pagpatak.“Sebastian, please…” bulong niya, halos pabulong pero puno ng pakiusap. “Huwag mo kaming iiwan ng anak mo…”Tahimik sa loob ng operating room.Hanggang sa bumalik ang tunog ng monitor.Napasubsob si Jenny sa sahig, humahagulgol sa sobrang pasasalamat.Ang mga doktor ay nagkatinginan, nagsimulang huminga nang maluwag.“He’s back… may heartbeat na ulit!” sigaw ng isang nurse.Pero alam nilang hindi pa tapos ang laban.Kinabukasan, si Sebastian ay nasa ICU, naka-intubate at halos puro tubo ang nakakabit sa katawan.Nasa tabi niya si Jenny, namumugto ang mga mata, walang tulog, patuloy na hinahaplos ang kamay ng asawa.“Please, Seb… gising ka na. Hindi ko kakayanin kung mawawala ka,” mahinan