All Chapters of A Contract Marriage With Abe Dela Torre: Chapter 131 - Chapter 140

Hindi nagtagal ay itinihaya niya ako at isinampay ang aking mga binti sa kanyang balikat. Nagulat ako ng ganun niya ipinasok ang kanyang malaki pa ring sandata at muli akong binayo. “Ohhh, Abeee,” hiyaw ko. “You want more, my love?” tanong niya habang titig na titig sa aking mga mata.“Y-Yes!” sagot ko.“Galit ka pa sa akin?” tanong niya habang patuloy ang pagkadyot.“N-Nai-inis langggg,” nahihirapan kong sagot dahil pabilis na naman siya nang pabilis.Muli kong naramdaman ang paglawa ng aking p*****a. Namumuti na rin ang ibaba ng kanyang puson. Tila bula ng pinaghalong katas ko at similya niya.Marahan niyang ibinaba ang mga binti ko sa kama. Nakita ko siyang nagpunta sa banyo at siguro ay naghugas siya dahil narinig ko ang lagaslas ng tubig. Pagbalik niya ay may hawak siyang basang paper towel na ipinunas sa perlas ko at paligid nito.Binuhat niya ako at inihiga nang maayos sa gitna ng kama at saka siya humiga sa tabi ko. Akala ko ay tapos na pero bigla niya akong kinubabawan at mu

Malapit nang magtanghalian kaya nag-shutdown na ako ng aking desktop para umakyat na sa CEO’s office. Pagbukas ng elevator ay napalingon ako sa puwesto ni Ms. Mona at kumunot ang noo ko nang makita na katabi niya si Brianna. Tig-isa na sila ng table doon!Tinaasan lang ako ng kilay ni Brianna habang nakatingin sa kanyang keyboard at kunwari ay abala sa kung anuman ang tinitipa niya kuno.Huminto ako sa harap ng pinto ng CEO at kunwari’y hindi ako apektado na naroon siya. “Ms. Mona, nasa loob ba ang CEO?”“Oo, may kausap yata sa phone,” sabi niya bago inginuso sa akin ang katabing babae.Mabilis ko lang tinapunan nang tingin ang katabi niya bago pumasok sa loob ng opisina ni Abe. May kausap nga siya sa kanyang cellphone habang salubong ang mga kilay. Inilapag ko lang ang gamit ko sa aking work station at saka siya nilapitan.“Tatawagan kita ulit mamaya, dapat ayos na iyan,” mariin niyang sabi bago ibinaba ang tawag.Humarap siya sa akin at saka hinila ang aking katawan para paupuin sa

Saan nga ba ako pupunta? Wala naman akong ibang pupuntahan sa Claveria kung hindi sa bahay, sa talon o sa mansyon. Kaya sinabi ko na lamang na ihatid ako sa bahay. Hindi ko kayang nakikita si Abe na nalalapit sa ibang babae lalo na kung alam kong may gusto iyon sa kanya. Siguro nga ay selosa ako at ngayon ko lang nadiskubre pero puwede ring takot na akong maagawan muli. Pababa na ako nang mapansing wala akong dalang bag kaya napabuntong-hininga na lamang ako. “Kuya, pahintay po sandali. Kukuha lang ako ng pamasahe.”“Sige, miss,” seryoso nitong sagot. Nagmamadali kong tinakbo ang bahay namin, mabuti na lamang at naroon sina Inay at Ayah na kapwa bahagyang nagulat nang makita ako. Nanghiram ako kay Inay ng pera at saka ibinigay sa tricycle driver na naghatid sa akin.“Mabuti naman anak naisipan mong umuwi,” nakangiting sabi ni Inay pero hindi umabot iyon sa kanyang mga mata na para bang pinakikiramdaman niya ako.“Bigla ko po kasing na-miss ang luto ninyo,” pagpapalusot ko.Tumang

Ayaw ko sana umuwi sa mansyon pero hindi ko rin natiis si Abe dahil sabi niya kung nasaan ako ay doon din dapat siya matulog. Hindi na daw siya papayag na maghihiwalay kami ng tutulugang kama kahit kailan.Pag pasok namin sa mansyon ay nagulat ako sa mga bisitang nakaupo sa salas. Ang ina ni Abe kasama sina Vice Mayor at Brianna. Akala ko ba ay banned na ang ina ni Abe sa mansyon?Napaangat ang tingin ko kay Abe na nakaakbay sa akin papasok ng salas at mukhang hindi nagulat na nakita ang mga bisita roon.“Johan, Brianna cooked a sumptuous dinner for us. Ipapahain ko na ba sa dining?” malambing na sab ni Jacqueline na para bang hindi sila nagsisigawang mag-ina n’ung kailan lang.Tahimik na tumango si Abe at napakunot ang noo ko. Anong nangyayari?“Kuya Tonio, pakisabihan ang mga kasambahay na ihanda ang dining table,” utos ni Abe kay Kuya Tonio na bahagyang nagulat pero sumunod pa rin.Masayang tumayo si Brianna at mabilis na nagtungo sa kusina. Ni-hindi ako tinapunan nang tingin.“Joh

Napabuntong-hinga si Manang Letty at saka malungkot na umupo sa aking tabi. Tumingin siya sa mayayabong na puno ng Mahogany sa aming harapan.“Sampung taong gulang si Abe nang mabangga ng isang truck ang minamanehong kotse ni Senor Abraham kasama niya si Senora,” pagsisimula niya.“Iyak nang iyak si Senora nang magkamalay siya. Ang alam ng lahat ay dahil sa pagkamatay ng kanyang asawa pero sinabi niya sa akin na nakokonsensiya siya dahil nag-aaway daw sila noon na mag-asawa at hindi napansin ang paparating na truck.“Lubhang mabigat ang pangyayari para kay Senorito Johan lalo na wala nang ibang ginawa ang mommy niya kung hindi ang umiyak araw-araw tila nakalimutan na may anak siya. Makaraan ang limang buwan, sa pagti-tiyaga ni Vice Mayor na kausapin lagi ang matalik niyang kaibigan, nagsimula nang lumabas-labas si Senora.“Napansin namin na lagi siyang umaalis at wala nang pakialam masyado sa anak hanggang bigla na lamang nag-alsa balutan si Senora at hindi namin alam kung saan nagpunt