Semua Bab ตำแหน่งองค์รัชทายาท ผมไม่เอาแล้ว: Bab 221 - Bab 230

ไม่ว่าทำการค้า หรืออยู่ในราชสำนักและยุทธภพ ต่างก็มีทั้งพลังและอิทธิพลในการชักจูงผู้คนอย่างล้นหลามเรียกได้ว่าเป็นตระกูลอันดับหนึ่ง!คนกลุ่มนี้ ถูกสั่งให้ไปจัดการรัชทายาทที่ถูกปลดที่หลิ่งหนานพูดออกไปจะต้องถูกคนหัวเราะเยาะแน่คาดว่ายังมีคนคิดว่าเซียวซูเฟยกลัวฉินหมิงมากอีกด้วย!“ก็ใช้พวกเขานี่ล่ะ ภายในครึ่งปี ข้าจะต้องได้เห็นศพของฉินหมิง!”เซียวซูเฟยไม่ได้อธิบายมากนัก ทีแรกคิดว่าฉินหมิงออกจากราชสำนัก ตนเองจะสามารถปลอดโปร่งโล่งใจได้มากแต่สถานการณ์ในตอนนี้กลับกลายเป็นว่าไม่ว่าฉินหมิงไปที่ใด ก็ล้วนเกิดภัยคุกคามมหาศาลต่อตนครั้นอยู่ห่างกัน ตนเองถึงขั้นยากจะลงมือทำร้ายอีกฝ่ายนี่ทำให้เซียวซูเฟยโมโหมากในเมื่อเป็นเช่นนี้ ก็ต้องลงมืออย่างสุดกำลัง ไม่เหลือโอกาสไว้ให้ฉินหมิงย่อมเป็นวิธีที่ดีที่สุด!“พ่ะย่ะค่ะ”จางหมิงพยักหน้า รีบเดินออกไปอีกด้านหนึ่ง ขันทีใหญ่หวังเป่าถือจดหมายหนึ่งฉบับมายังห้องทรงพระอักษรที่นี่คือสถานที่ตรวจสอบฎีกาและกำหนดนโยบายของแผ่นดินของฮ่องเต้ต้าเฉียน“ฝ่าบาท องครักษ์เงาของหูซีและหลิ่งหนานส่งรายงานสถานการณ์มาหนึ่งฉบับพ่ะย่ะค่ะ”องครักษ์เงาเป็นหน่วยหนึ่งภาย

“แล้วภาษีของการค้าอื่นเล่า?”ฉางไป๋ซานก็เห็นจุดสำคัญเช่นกัน เขามองฉินหมิงด้วยสีหน้าเต็มไปด้วยความกังวล รอให้ฉินหมิงพูดต่อแต่ฉินหมิงกลับผายมือสองข้าง เอ่ยกระชับสั้นเพียงสองคำ“ลักลอบค้า”“อะไรนะ?!”ฉางไป๋ซานมองฉินหมิงอย่างเหลือจะเชื่อราชสำนักมาปล้นเงินที่หลิ่งหนาน แต่ฉินหมิงกลับเล่นยาแรง ถึงขั้นจะคว่ำโต๊ะเลยทีเดียว“ท่านอ๋อง ต่อให้เราต้องสู้กับราชสำนัก ก็ดีกว่าลักลอบค้านะพ่ะย่ะค่ะ”“เจ้าจะไปเข้าใจอะไร? ตอนนี้เรายากจนมาก สร้างถนนเส้นนี้เสร็จ ข้าก็จะหยุดก่อสร้างแล้ว”ฉินหมิงมองถนนที่ทอดยาวออกไปไกล พูดเรียบ ๆสาเหตุที่สร้างถนนเอง นอกจากเพื่อควบคุมการขนส่งแล้ว ก็เพื่อหวังว่าภายภาคหน้าจะมีอำนาจปกปิดซ่อนเร้นนี่ก็คือการเตรียมตัวของฉินหมิงสำหรับการลักลอบค้าภาษีการค้าของราชสำนักนั้นสูงเกินไปจริง ๆในยุคที่ให้ความสำคัญกับเกษตรกรรมและกดขี่พาณิชย์เช่นนี้เป็นเรื่องปกติอย่างมากแต่ฉินหมิงเป็นคนยุคสมัยใหม่ ย่อมรู้ดีว่าราชสำนักทำเงินไปมากน้อยเพียงใดด้วยวิธีนี้เดิมทีก็เก็บภาษีในอัตราสูงมากอยู่แล้วตอนนี้พวกเขายังจะขึ้นภาษีอีก!ในเมื่อฉินหมิงสู้ไม่ไหว เช่นนั้นทุกคนก็อย่าเล่นอีกเลย!

ฉางไป๋ซานนั่งอยู่บนรถม้าพร้อมกล้องส่องทางไกล ไม่นานก็สังเกตเห็นเงาคนบางกลุ่มซ่อนตัวอยู่ในป่าไกลออกไปเพราะการตรวจค้นของฉินหมิงในระยะหลัง ทำให้องครักษ์เงามากมายรู้แล้วว่าอยู่ในเมืองต่อไปไม่ได้ทำได้เพียงหนีออกมาสืบข่าวฉินหมิงในชนบทแทนบังเอิญราชสำนักเพิ่งมีคำสั่งลงมา ฉินหมิงก็นำขบวนสินค้าเตรียมมุ่งหน้าสู่ซีสู่ทันที ทำให้องครักษ์เงานับไม่ถ้วนต่างรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติขึ้นมาในใจคนสายตาฉลาดหลักแหลมย่อมมองออกว่าฉินหมิงนี่คล้ายจะไปลักลอบค้า!พวกเขาต่างประหลาดใจที่ฉินหมิงกล้าถึงเพียงนี้ จึงยิ่งสืบข่าวกันถี่กระชั้นมากขึ้น“ฆ่าให้หมด”ฉินหมิงเอ่ยปากเรียบ ๆ ที่รอจนถึงตอนนี้ก็เพื่อวางกับดักบีบให้พวกเขาออกมาเองนี่ย่อมต้องจัดการกวาดล้างองครักษ์เงาให้สิ้นซากหลิ่งหนานเป็นถิ่นทุรกันดาร จำนวนองครักษ์ย่อมไม่มากตราบใดที่กำจัดพวกเขาส่วนใหญ่ได้ แล้วควบคุมทางด่วนทั้งเส้นได้ฉินหมิงก็จะมีศักยภาพในการเริ่มต้นธุรกิจลักลอบค้าของตนอย่างแท้จริง“พ่ะย่ะค่ะ!”การสังหารองครักษ์เงาถือเป็นเรื่องใหญ่ อย่างไรเสียนี่ก็เป็นกลุ่มคนที่ขึ้นตรงต่อฮ่องเต้ทว่าฉางไป๋ซานไม่ได้พูดอะไรมากมาย ในเมื่อเป็นคำสั่ง

สิ่งของที่ส่งมาชุดสุดท้าย กลับกลายเป็นปูนขาวทั้งหมดยังเป็นปูนขาวที่ใช้สร้างถนนอีกด้วย“แต่ว่าท่านอ๋อง ท่านเอาปูนขาวมาทำอันใดหรือ?”ใบหน้าเฉินผีเต็มไปด้วยความงุนงง“สร้างถนน จะได้สะดวกต่อการค้าขายอย่างไรเล่า”ฉินหมิงตอบอย่างไม่ใส่ใจนักเสียงกังวานดังขึ้นเมื่อกระบี่ถูกโยนลงพื้น“ลงมือเถอะ”หัวหน้าองครักษ์เงาทั้งสองไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อยยกกระบี่ขึ้นแล้วคว้านท้องตายคาที่ในทันที“ไฉนเลยจะต้องทำถึงขั้นนี้ด้วย...”เฉินผียกมือปิดหน้า มองฉินหมิงด้วยสายตาเอือมระอาเห็นสองร่างที่นอนอยู่กับพื้น พลังชีวิตค่อยๆ หมดไปฉินหมิงก้าวขึ้นไปข้างหน้า ก้มลงกระซิบข้างหูพวกเขาเบา ๆ ว่า“พวกเจ้าโดนหลอกแล้ว อันที่จริงข้าลักลอบค้า เดาดูเถอะว่าข้าเริ่มตั้งแต่ยามใด?”“อึก…!”สองคนนั้นเบิกตากว้าง มองขึ้นมาด้วยใบหน้าเหลือจะเชื่อแต่ตอนนี้พวกเขาไม่อาจเปล่งเสียงใดออกมาได้อีกแล้วทำได้เพียงเบิกตาโพลงก่อนจะสิ้นใจในที่สุด“แม่ทัพเฉิน องครักษ์เงาตายหมดแล้ว ท่านก็รายงานตามจริงเถอะ อีกไม่กี่วันข้าจะมาทำการค้า รบกวนเปิดทางสะดวกด้วย”ฉินหมิงหันกลับมายิ้มให้เฉินผีเฉินผีเป็นแม่ทัพชายแดนมาแต่แรก ไม่เคยสนใจก

หลังจากลองผิดลองถูกอยู่พักหนึ่ง พวกซ่งติ้งเซิงก็เริ่มใช้วิธีเลี้ยงสัตว์แบบกระจายตัวพวกเขาแบ่งโรงเพาะเลี้ยงออกไปตามทิศตะวันออก ตะวันตก ใต้ และเหนือของเมืองหลินเจียงตำแหน่งเหล่านี้ในแต่ละพื้นที่ก็แบ่งเลี้ยงหมู วัว แกะ ไก่ เป็ด ห่าน ให้กระจายกันออกไปอย่างสมดุลวิธีนี้ช่วยป้องกันไม่ให้โรคระบาดในสัตว์ปีกและปศุสัตว์ลุกลามและแพร่กระจายออกไปแม้ว่าจะเป็นวิธีที่ดูเชื่องช้า แต่ระดับการแพทย์และสาธารณสุขในยุคนี้ก็ยังต่ำเกินไปจริง ๆก็คล้ายที่ฉินหมิงเคยบอกว่านซูว่ายาปฏิชีวนะนั้น แท้จริงแล้วสามารถใช้กับการเลี้ยงสัตว์ได้เพียงแต่น่าเสียดายที่จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่สำเร็จความยากอยู่ที่การเก็บเชื้อรายาปฏิชีวนะจากอาหารและผลไม้ที่ขึ้นรา แล้วนำมาทำการเพาะเชื้อซึ่งต้องการสภาพแวดล้อมที่ค่อนข้างเข้มงวดรัดกุม ตอนนี้ว่านซูและพวกพ้องเพิ่งเริ่มต้นทดลอง ความคืบหน้าจึงยังช้ามากเห็นฉินหมิงนิ่งเงียบเหมือนกำลังครุ่นคิด ซ่งติ้งเซิงก็ยังเข้าใจผิด คิดว่าท่านอ๋องตำหนิเขาที่ทำงานไม่ดีดังนั้นเขาจึงรีบเปลี่ยนเรื่อง เริ่มรายงานข่าวดีแทน“แต่ว่าท่านอ๋อง ตอนนี้พวกเราผลิตไข่ไก่ได้วันละหลายร้อยฟอง ฟองละสองเหวินเลยนะ