All Chapters of NINONG JONAS (SPG): Chapter 81 - Chapter 90

CASSANDRAHindi nagtagal ay bumalik na rin ako sa pagtatrabaho sa office ni kuya Giovanni. Ang sabi niya kasi ay ito talaga ang ginagawa ko. Ipapaalaga ko si Sanjo sa mga kasambahay sa Mansyon ay pagkatapos ay nagta-trabaho ako dito sa kumpanya niya. Kasama ko naman siya dito, bagama’t wala akong masyadong maalala ay sinubukan kong intindihin ang mga bagay-bagay. Ipinaliwanag naman sa akin ni kuya na ako raw ang nagturo sa kanya ng lahat-lahat at tinulungan ko daw siya sa pag-establish nito. Ang Zobel Home na ngayon ay namamayagpag sa larangan ng kitchen mechanisms at accessories dahil puro malalaking kumpanya ang kliyente namin. Ngayon ay nasa opisina lang kami at nagtratrabaho. Isang ordinaryong araw. “Diana, pa-timpla naman ng kape oh. Yung black ah.” utos ni kuya na kaagad ko namang ginawa at nagtimpla. Paghawak ko ng tasa ay biglang may nag flashback sa akin na ala-ala. “Oh, Baby, Coffee break.” Isang lalaking naka-business suit ang nakita ko sa ala-ala ko ngunit hindi ko ma

JONAS“I swear I saw Case! ito kasi ‘tong limang ‘to, pinipigilan ako eh!” saad ko kay Wade dahil kakapasok niya palang ng Dela Vega Corp nang maabutan niya kami da may lobby. “Eh Boss, nag iiskandalo ka na eh, sigaw ka ng sigaw, mali naman iyon.” saad pa ni Stanley na kakamot-kamot ng ulo. Naglalakad na kami ngayon sa may pasilyo papunta sa opisina ni Mr. Joaquin Dela Vega kung saan kami magmi-meeting bago kami mag ocular ni Wade. “Dito lang kayo sa pinto kung magbabantay kayo.” saad ko kila Stanley at sumunod naman sila sa akin at naghintay nga lang sa pinto. “Sino ba yung mga kasama mo?” tanong ni Wade. “Mga dating tauhan ng kapatid ko.” “Wow huh eh.. pero teka, ano namang gagawin ni Cassandra dito?! tingin mo pupunta siya dito?”“Pati ba naman ikaw hindi naniniwala sa akin?! nakita ko nga si Cassandra!” saad ko habang papasok kami ng opisina ni Sir Joaquin. “Nagsasabi siya ng totoo. Nakausap ko si Cassandra.” saad naman ni Sir Joaquin. “Nakausap niyo po si Cassandra?” tano

JONAS“CASSANDRA!” napasigaw ako ng malakas at napatingin sa akin ang lahat ng mga bisita maging si Cassandra na nasa stage. “Cassandra! Ako ‘to! Si Jonas Del Riego! Asawa mo! Halika na, umuwi na tayo sa Hacienda Del Riego!” sigaw ko at nagulat ang mga bisita. Napalingon naman si Giovanni kay Cassandra at doon sa isang babae na kasama ni Cassandra. Bumaba sila ng stage at ipinasok si Cassandra sa loob ng Mansyon. “Jonas! Ang kapal ng mukha mong magpakita pa dito pagkatapos ng lahat ng ginawa mo kay Diana!” singhal ni Giovanni habang papalapit sa akin. “Giovanni! Ibalik mo sa akin si Cassandra! Ibalik mo sa akin ang asawa ko! Walang hiya ka! Bitiwan niyo ako! Bitiwan niyo sabi ako! Ano ba?!” sigaw ko dahil hinawakan na ako sa magkabilang braso ng mga bodyguards nila. “Kahit ano pang gawin mo, hinding-hindi mo siya makukuha sa akin! Kapatid ko siya Jonas kaya mas may karapatan ako sa kanya!” “Wala akong pakialam! asawa ko siya Giovanni, ibigay mo siya sa akin! CASSANDRA! CASSANDRA

CASSANDRA Naghintay ako doon sa may lobby ngunit hindi kami nagkita kung kaya't naisipan kong umalis na. Habang nakasakay ako sa taxi pa-uwi ay nahagip ng mata ko ang isang Bar. Parang pamilyar siya sa akin. Ang Gorgeous Men Bar. “Uhm, Manong, dito nalang po! bababa po ako!” saad ko sa driver at saka nagbayad at mabilis na bumaba. Nang makapasok ako sa loob ng Bar ay isa pala iyong Bar kung saan pwede kang bumili ng lalaki sa isang gabi. “Ms. Zobel?!” saad ng isa sa mga staff doon na sumalubong sa akin na para bang kilalang kilala ako. Ang nakalagay sa name tag niya ay manager. “Uhm, hi?” “Hi Ms. Diana Zobel. What a surprise, hindi po namin inaasahan ang pagbisita niyo dito sa Bar namin. I’m Greg, the manager of this place, nice to meet you.” “Nice to meet you too.” “Hoy! may VIP! magsitabi kayo! halika po kayo dito, Ma’am.” saad niya at iginiya ako sa VIP lounge nila. Napakaganda doon. Mabango din ang lugar at malinis. Pinaupo niya ako at nag serve pa sila sa aki

CASSANDRA KINABUKASAN ay nagising ako ng wala na sa tabi ko si Jonas. Tanging kumot lang ang nakatakip sa aking katawan. Pinagmasdan ko ang paligid. Pamilyar sa akin ang lugar na ito na para bang nakapunta na ako dito noon. Hindi ko lang maalala. Sinubukan kong tumayo ngunit nanghihina pa ako at mahapdi pa ang pagkababae ko. “Struggling, I see.” napalingon ako sa nagsalita at pagtingin ko ay si Jonas iyon. May dala siyang tray ng pagkain. “Pasensya na, nagpadeliver lang ako eh, wala na akong time magluto kaya yan na muna kainin mo para magka-laman yung sikmura mo.” saad niya. “Thank you.” saad ko at kinuha ang tasa ng kape at ininom iyon. Mabait naman pala siya at talagang inasikaso niya ako hanggang ngayong umaga. Pinainom niya pa ako ng hang-over pills para hindi na sumakit pa ang ulo ko. “Ang sabi ng kuya ko ay wala kang kwentang lalaki dahil iniwan at sinaktan mo ako noon… totoo ba iyon?” tanong ko sa kanya ngunit maluha-luha na ako dahil tuwing nakikita ko siya ay may