All Chapters of THE HIDDEN WIFE’S TEARS: Chapter 61 - Chapter 70

Nag iwas siya ng tingin ng bumuka ang labi nito, hindi rin naman niya maririnig ang sasabihin nito. Lumapit ito sa kanya pero umiwas siya. Gusto niyang sabihin na “anong ginagawa mo dito” pero magmumukha lang siyang tanga, hindi naman nito maiintindihan ang sasabihin niya. Masayang tumakbo si Tammy kasama ng ibang bata at yumakap sa kanya. Sumenyas ang mga ito kung gaano kasaya sa mga laruang natanggap, “Wag niyong kalimutan na magpasalamat sa mga Quinn.” “Yes, Teacher Cath!” Sabay-sabay na ganting senyas ng mga ito sa kanya. Nang tumingin siya kay Nickolas ay halatang naguguluhan at nagtataka ito. Siguro dahil nakita nito na gumamit siya ng sign language. Hindi ba nito alam na sign language instructor siya dito? Bumuka ang labi nito. Wala siyang maintindihan kapag may ibang sinasabi ito, pero kapag inuusal nito ang pangalan niya ay malinaw

Hinayaan niyang buhatin siya ulit nito dahil hindi talaga siya makatayo. Pagdating sa tapat ng apartment niya ay nilabas niya ang susi sa bag niya. Akala niya ay ibababa siya nito pero kinuha ito ni Nick sa kamay niya at binuksan ang pinto, pagkapasok ay maingat siyang nilapag nito sa sofa. Gusto niyang palayasin ito sa bahay niya pero hindi niya magawa, iyak kasi siya ng iyak pagdating nila. Hanggang ngayon ay natatakot parin siya. Tama sila Dingdong at Ned, kailangan niya ng kasama palagi dahil may mga taong masama at sasamantalahin ang kapansanan niya. Buti nalang dumating si Nick, kung hindi ito dumating ay baka napahamak na siya. Inabutan siya ni Nick ng tubig, nakita nitong nanginginig parin siya kaya dumilim ang mukha nito. Nagulat siya ng hawakan nito ang kamay niyang nakahawak sa baso, pero nakatulong iyon para kumalma siya sandali. Pagkatapos uminom ay nagpasalamat siya dito. "Salamat sa pagligtas sa akin, Nic

Tumingin si Catherina sa pagkaing nasa mesa. Bago umalis si Nickolas ay nagluto muna ito ng makakain niya. Nag iwan pa ito ng note na uminom siya ng gamot pagkapos niyang kumain. Lumapit siya ay binuksan ang nakatakip na pagkain. May shrimp soup at nilagang itlog ro’n at gatas na lumamig na. Bago kumain ay ni-lock niya ang pinto. Wala siyang balak kainin ang niluto nito pero kumulo ang tiyan niya. Saka sayang naman ito kung hindi kakain. Naalala niya ang sinabi nito bago umalis. Babawi daw ito sa kanya. Iyon pala ang dahilan kaya nag aral ito ng sign language. Pero para saan pa diba? Kinuha niya ang cellphone at nireplyan ang text ni Chin. Kinamusta siya nito at dadaanan siya mamaya para bisitahin. Bumusangot siya ng makitang magblink ang ilaw, ibig sabihin may kumakatok, akala niya si Nick na naman pero pagbukas niya si Ned pala. Nagulat ito ng makita ang ayo

Pagdating sa gagamitin nilang kwarto ay hindi nakatiis na nagtanong ito. “Paano mo napatahan si Jimboy? Ginawa na kasi namin ang lahat pero ayaw niyang huminto. May superpower ka ba? Palagi mo nalang napapatahan ang mga batang dumadating dito,” Uminom muna siya ng tubig bago sumenyas pabalik dito, nanunuyo kasi ang lalamunan niya, mukhang nabinat nga siya. “Nakita ko kasi kanina na tumitingin siya sa ilaw at sa atin. Sa tingin ko umiiyak siya kapag wala masyadong taong nakikita, ayaw niyang mag isa o iisang tao ang nakikita. Parang ayaw niyang maiwan at maramdaman na wala siyang kasama.” Umawang ang labi nito ng maunawaan ang sinabi niya. “Kaya pala hindi na siya tumigil sa pag iyak nung nilipat namin siya. Akala namin ayaw niya na may kasama kasi hindi siya natutulog, siguro masaya siya noon kasi marami siyang batang nakikita. Pero paano mo napansin ‘yung gano’n kaliit na bag

Sinundan siya ni Chin, inabutan siya nito ng panyo ng maabutan siya nito. “Pasensya ka na ha, hindi ko alam na ikaw pala ang asawang pinagtsi-tsismisan nila.” Hingi nito ng paumanhin sa kanya. Malungkot siyang ngumiti bago ito sinagot, “Ayos lang sanay na ako. Saka ex-wife, hindi asawa, matagal na kaming hiwalay no’n.” “Wala ka bang balak na bigyan siya ng chance? Mukha kasing nagsisisi talaga ‘yung tao. Nakita naming lahat kung paano ka niya i-trato, mukhang mahal ka talaga niya, Cath.” Malungkot na umiling siya dito, “Si Miss Penelope ang mahal no’n at hindi ako. Nakokonsensya lang siya kaya hinanap niya ako. Saka ayoko ng bumalik sa malungkot na buhay ko noon, masasaktan lang ako at iiyak palagi katulad noon.” “Sabagay mahirap nga ‘yan. Pero hindi mo ba naisip na baka magbago nga siya? Na baka maging masaya ka na talaga ngayon,” “