All Chapters of Signed to Marry My Ruthless Boss (SPG): Chapter 31 - Chapter 40

Kira’s POV Pagbalik namin sa Salvatore Holdings, dumiretso ako sa workstation ko. Si Anthony naman ay dumiretso sa opisina niya. Pag-upo ko, agad kong napansin ang ingay sa kabilang side ng office. Nandoon sina Marnie at Ralph, nagtatalo na naman. “Hindi mo kasi ginawa 'yung layout na pinasa ko!” sigaw ni Marnie, hawak ang isang bungkos ng papel. “Ano ka ba, Marnie? Sinunod ko 'yung draft mo. Ikaw ang nagbago ng sukat sa huling minuto!” balik ni Ralph, halata sa mukha ang inis. “Puwede bang tigilan n'yo ‘yan?” singit ni Arch. Tuazon, isa sa senior architects. “Kung may problema kayo, ayusin ninyo sa project room, hindi rito sa gitna ng office.” Napailing na lang ako at kinuha ang tumbler ko para uminom ng tubig. Nang mabuksan ko ang phone ko, nakita kong tumatawag si Tita Rowena. Napabuntong-hininga ako at pinindot agad ang reject. Wala na akong pakialam sa kanila. Wala na akong obligasyon, lalo na’t pera lang naman ang habol nila sa akin noon pa. Habang nagbubukas ako ng email

Kira’s POV "Anong gagawin natin dito sa airport?" tanong ko habang nakatingin sa kaniya. Pinagbuksan niya ako ng pinto ng sasakyan, pero halata sa mukha ko ang pagkagulat. "May business meeting ako with my investors. Sa Cebu ang venue. Gusto nilang makilala ang asawa ko kaya dadalhin kita," sagot ni Anthony, diretso at walang bakas ng pakikipag-usap na parang may choice ako. "Ha? Hindi mo man lang sinabi sa akin? Wala akong dala, wala akong naihanda." Napatitig ako sa kaniya habang papalapit kami sa isang parking spot. "Hindi mo kailangan magdala. Ako na ang naghanda. Lahat ng kailangan mo, nandito na." Sagot niya iyon nang parang wala lang, saka siya tumingin sa paligid na para bang nagmamadali. Biglang huminto sa harap namin ang isa pang sasakyan. Bumaba ang isang driver at binuksan ang trunk. Kinuha nito ang dalawang maletang kulay itim. Napakunot ang noo ko. "Anthony, bakit may dala kang dalawang maleta? Para saan 'to?" "Isa sa 'yo, isa sa akin. Obvious ba?" malamig niyang s

Kira's POV Inayos ko ang kama habang si Anthony naman ay naliligo sa loob ng banyo. Tahimik lang ako habang pinapantay ang mga unan at pinaplatag ang kumot. Naririnig ko pa ang lagaslas ng tubig mula sa loob. Ilang minuto pa, tumigil ang tunog ng shower. Agad akong humiga at ipinikit ang mga mata ko. Nang marinig ko ang pagbukas ng pinto, dumilat ako nang kaunti. Halos lumuwa ang mga mata ko nang makita kong tinanggal niya ang tuwalyang nakabalot sa baywang niya. Mabilis akong muling pumikit at bumalik sa pwesto ko. "Sleep already?" tanong ni Anthony. "That was fast." Hindi ako sumagot at nagpanggap na tulog. Pero agad akong napadilat nang maramdaman kong tumabi siya sa akin sa kama. Mainit ang balat niya. At mas lalong kumabog ang dibdib ko nang mapansin kong wala siyang saplot. Hinaplos niya ang noo ko, pababa sa buhok ko. Dahan-dahan, bumaba pa ang kamay niya sa baywang ko, tapos sa hita. "Don't..." mahina kong sabi. Dumilat ako at tinitigan siya nang hawakan niya ang garter

Kira’s POV Nang tumigil na ang pagbuhos ng ulan, ramdam ko ang kakaibang lamig sa paligid, pero hindi iyon nakapigil sa plano kong bumaba para maligo. Nakasando at shorts ako kanina, pero pinalitan ko na iyon ng itim na one-piece swimsuit na medyo high-cut sa gilid. Alam kong hindi ito practical sa malamig na panahon, pero gusto ko lang maramdaman ang tubig. Hindi ko na hinintay si Anthony. Nasa banyo siya kanina, nagbabanlaw raw dahil lagkit na lagkit siya matapos naming magtalik. Kung hihintayin ko pa siya, baka abutin na naman kami ng kung anong init sa kuwarto. Pagdating ko sa swimming pool sa rooftop, walang katao-tao. Tahimik maliban sa banayad na hampas ng tubig sa gilid. Tinanggal ko ang robe ko at walang pag-aalinlangang tumalon sa pool. Agad akong sumisid hanggang sa ilalim, ramdam ang bigat ng tubig na dumadagan sa katawan ko. Lumangoy ako paikot-ikot, ginagaya ang mga napapanood kong galaw ng mga swimmer sa TV. Pag-ahon ko, napatingin ako sa gilid. Nandoon si Anthony, n

Kira’s POV Kinabukasan, pagmulat ko ng mata, wala na si Anthony sa tabi ko. Malamig na ang parteng dapat inuukupan niya. Napansin kong nakabukas ang closet niya, may ilang damit na wala na roon. Bumangon ako at kinuha ang cellphone sa gilid ng bedside table para tawagan siya, pero ilang ring lang, naputol ang tawag ko. Tinawagan ko ulit. Walang sumasagot. Buong maghapon, nanatili lang ako sa loob ng hotel suite. Pinipilit kong magbasa ng mga file para sa isang project, pero paulit-ulit lang akong natitigilan at napapatingin sa pinto, iniisip kung kailan siya babalik. Hindi rin siya nag-text o tumawag. Kinagabihan, binuksan ko na lang ang TV at nag-play ng isang trending movie. Pero kahit anong gawin ko, hindi ko maalis sa isip ko kung nasaan siya at kung bakit parang iniiwasan niya ako. Ilang sandali pa, nag-vibrate ang cellphone ko. May text galing sa dati kong kaklase, si Josh. Isa na siyang doktor ngayon at matagal na rin kaming hindi nagkikita. Josh: Hey, Architect. I miss y