Semua Bab The Ceo's Gentle Offer (Tagalog) : Bab 1 - Bab 6

Ethan Alexander Reyes Point of View"Bro, kung gusto mong ma-reset ang utak mo, mag-tequila ka. Huwag mong pigilan." Mike raised his shot glass at me with that teasing grin of his, then downed the drink like water.I barely touched mine.The bar was dim, bathed in warm golden lights—quiet inside, compared to the busy streets outside. It was already 10 PM when we arrived at one of the most expensive bars in the city. People were laughing, drinking, letting the night take over. But me? My mind was somewhere else.Still stuck on one person.Still stuck on her."You're unusually quiet tonight," Mike said, leaning back in our corner booth. “Hindi ikaw ’to.”I let out a dry laugh and finally drank half the shot.“Mira,” I muttered. “Mira Dela Cruz.”Mike raised an eyebrow. "Who's she? Hindi si Anna? Or that girl from Marketing?"I shook my head. “No. She’s different. I met her – no, actually, I insulted her yesterday. Sa park.”“She has this fire in her eyes, bro,” I said, sipping again.

Mira Dela Cruz’s Point of ViewNang magsalita siya ay mas nakilala ko ang pamilyar na boses, siya nga. Hindi ako makagalaw. Gusto kong tumayo, lumabas, sumigaw at magtanong kung anong ginagawa niya rito, pero ang obvious naman na parte siya ng kumpanya na ito dahil nandito sya sa harap ko. Inayos ko ang upo ko at nagpapakakalma, habang ang lalaking pinaghinalaan kong stalker, manyakis at creepy ‘ay biglang naging parte ng panel? Wow, ang small world naman.’ “I am Ethan Alexander Reyes, the Ceo of ERX Solutions.” Napakurap na lang ako sa sinabi niya, okay so CEO pala sya. Halata naman sa kaniyang tindig na may posisyon sya at syempre isa sya sa mga panel sa interview walang duda hindi nga siya isang ordinary stranger lang. Tumango ako bilang sagot sa pagkakilala niya kahit ang utak ko ay parang gumugulong sa bilis ng takbo.Hindi ako sigurado kung ano ‘to—fate ba ‘to? O karma? Kung karma ‘to dahil sa mga nasabi kong hindi maganda sa kaniya ay hindi naman ata pwede, baka siya ang k

Mira’s POV Buong gabi ko inulit-ulit basahin ang acceptance email, kalahating kumbinsido na baka nagkamali lang sila o isa itong malaking prank, pero totoo nga at magsisimula na agad ako bukas. Ayos, thank you lord. At bago ko pa ma-off ang aking phone ay biglang lumitaw ang sunod-sunod na notification ng Messenger. Mula nang naparito ako sa Manila, hindi ko binubuksan ang app na 'to. Ayoko na muna makipag-communicate sa pamilya ko dahil sobrang need ko ng peace of mind para maghanap ng trabaho. Pero ngayon, dahil tanggap na ako, siguro oras na para mag-reply at kamustahin sila. Pagbukas ko pa lang, bumungad sa akin ang daan-daang mensahe. Puro galing sa pamilya ko. Unang tiningnan ko ang messages ni Tita Brenda, ‘yung tumulong sa akin sa high school. ‘Mira, kamusta ka na? May ipapagawa sana ako sa bahay, baka pwedeng humingi ng konting tulong? Balita ko nakahanap ka na ng trabaho sa Manila. Padala ka naman dito.’ Ang sabi ko lang naman ay maghahanap pa lang ako ng trabaho at n