All Chapters of MY EX'S UNCLE IS MY BOSS AND CONTRACT HUSBAND: Chapter 81 - Chapter 88

Hindi ko mapigilan ang hindi magtaka kung bakit biglang dumami ang mga negatibong komento tungkol sa coffee shop ko sa social media. Lahat ng sipag at passion ko inilaan ko rito, pero ngayon, iba-ibang salita ang naririnig ko, lalo na tungkol sa pastries namin. Ang sabi nila, “mapait,” “parang luma,” at “hindi na katulad ng dati ang lasa.”Una kong naranasan ang problema sa loob mismo ng shop.“Excuse me, miss,” sabi ng isang babaeng customer habang nakakunot ang noo. “Bakit ganito ang lasa ng kape ninyo ngayon? Hindi ito iyong usual na inoorder ko dati. Parang… burnt at watery.”Agad akong lumapit, ramdam ko ang kaba. “Pasensya na po, Ma’am. Pwedeng matikman ko?” Kinuha ko ang tasa at lumagok ng kaunti. Totoo nga, may kakaiba sa lasa. Hindi iyon ang signature blend na palagi naming ginagamit.Kaagad kong tinawagan ang supplier pagkatapos humingi ng sorry customer.. “Hello, bakit iba ang lasa ng beans na dine-deliver n’yo?” tanong ko na may halong inis at gulat. “Pasensya na, maam

Hindi ako mapakali habang pauwi kami ng ina ko mula sa coffee shop. Buong biyahe, hindi tumigil ang mga mata ko sa eco bag na nakalagay sa tabi niya. Parang mabigat ang dibdib ko hindi lang dahil sa dala nito kundi dahil alam kong may ginawa si Mama. “Ma, can we talk?” tanong ko na seryoso ang boses. “About what, anak?”Huminga ako ng malalim. Pinilit kong maging kalmado. “About Sam. About the coffee shop. Ma, stop it na. Tama na ang paninira. Alam kong ikaw ang may gawa sa lahat ng mga nangyayari.” “What are you talking about? Wala akong ginagawa,” pagtanggi ng ina niya. Hindi ako nagpatalo.“Ma, I saw you. I know what you did kanina sa storage room. You were carrying that eco bag, and then suddenly bigat na bigat ka. Don’t deny it, Ma. I know you put something inside the coffee beans.”Sandaling natahimik si Mama dahil sa sinabi ko.. Tumango at agad nagbago ang tono ng boses nito. “Anak, you don’t understand. Ginagawa ko ito para sa’yo, para sa pamilya natin. Hindi siya dapat

Ariana’s pov “Ma…” halos pabulong kong sabi habang nakatingin sa inang si Camia. Hawak ko ang cellphone ko habang pinapanood ang pinadalang footage ni Sam. Ang video ay kuha ng kanyang ina na sinasabotahe ang coffee shop ni Sam. Nanginginig ang mga daliri ko habang pinipisil ko ang laylayan ng damit ko. Napatingin sa akin si Mama. “Alam na ni Sam.” Biglang napatigil si Mama Camia sa ginagawa niyang pag-aayos ng mga bulaklak sa mesa. Dahan-dahan siyang lumingon sa akin, at sa mga mata niya, nakita ko agad ang pagkabigla at takot pero tulad ng inaasahan ko ay wala itong pakialam. “A-ano’ng sabi mo?” mahinang tanong niya, pero ramdam ko ang panginginig sa boses niya. “Alam na niya, Ma. Alam na niya ‘yung mga ginagawa, ‘yung mga plano mo laban sa kanya. Sinabi niya sa akin at iniisip nya na magkasabwat tayo na siraan ang negosyo niya.” Napalunok ako, pilit pinapakalma ang tibok ng puso kong parang gustong kumawala. “At pati ako, nadamay. Wala naman akong ginagawa, pero ako ‘yung una

Narinig ni Ariana ang pagbukas ng pinto bago pa man siya makalingon. Nakatayo si Leonard, mas malamig ang mga mata kaysa sa aircon ng opisina. Tumikhim ito, halatang pinipigil ang galit. “Akala ko we were finally okay pero bakit nagawa niyo ito sa asawa ko? Ayaw niyo ba talaga ni Mama na maging masaya ako?” diretsong tanong ni Leonard, bawat salita ay parang yelo sa balat niya. Napalunok si Ariana. Tumayo siya mula sa upuan, pilit na kalmado. “Kuya, please… maniwala ka naman sa akin,” pakiusap niya. “Tanggap ko na si Sam. And about what Mama did, sinabihan ko na siya pero hindi siya nakinig. I did my part.” Ngunit hindi gumalaw si Leonard. Mas lalong tumigas ang panga nito. “Kung ayaw ninyo sa asawa ko hindi ko kayo pinipilit. Pero huwag ninyong saktan si Sam. She doesn’t deserve this.” “Kuya…” “Enough, Ariana.” Lumapit ito, nakapatong ang dalawang palad sa mesa sa harap niya. “I trusted you. Ikaw mismo ang nagsabi na tanggap mo na. So tell me, why does it look like you’re do