Sam’ pov Nakatayo pa rin ako sa harap ng espasyong iyon, parang hindi ko kayang igalaw ang mga paa ko sa sobrang tuwa. Ang ganda ng logo, simple pero eleganteng-elegante—parang ako raw, sabi ni Leonard. "Leonard," tumingin ako sa kanya, pinipigilan ang ngiti ko, "sigurado ka ba talaga na para sa akin ito? Hindi ba masyadong magastos? Ang mahal yata nito. “ Hinawakan niya ang balikat ko, marahang dinampi ang noo niya sa noo ko. "Shh… don’t worry about the cost. Ang mahalaga, this is for you. Gusto kong magkaroon ka ng sariling mundo, a place na pwede mong ipagmalaki. Café na sosyal, elegant, yet warm… just like my wife." Natawa ako, medyo namula pa. "Flatterer," bulong ko. "You love it, right?" tanong niya, parang batang naghihintay ng papuri. Tumingin ako sa paligid, sa imahinasyon ko parang nakikita ko na ang loob ng café—mahahabang velvet chairs, chandelier na nagkikislapan, soft music na French jazz, at siyempre ako, nakatayo bilang may-ari. Hindi ko napigilang ngumiti ng mal
Last Updated : 2025-09-24 Read more