All Chapters of มาเฟียจ้าวชีวิต: Chapter 101 - Chapter 110

การเจรจาของเจอาร์กับนายบวรจบลงเมื่อสองวันก่อน และตั้งแต่ที่ เจอาร์เดินทางมาประเทศไทยเขาเร่งหาข้อมูลตรวจสอบนายบวรและครอบครัวถึงแม้เขาจะมีข้อมูลบางส่วนแล้ว แต่มีหลายอย่างที่น่าสงสัยและวันที่เขาไปพบกับนายบวรนั้น เขาก็แค่ลองหยั่งเชิงข้อมูลที่ได้มาว่าจะเป็นความจริงแค่ไหน แต่จากที่ดูท่าทางตกใจของนายบวรวันนั้นแล้ว ข้อมูลที่เขาได้มานั้นน่าเชื่อถือเป็นอย่างมาก แต่อย่างเดียวที่พวกเขายังไม่มีคือหลักฐานยืนยันและเอาผิดนายบวรและนางแขไข ที่ร่วมกันฆ่าคุณน้ำทิพย์คุณแม่ของคุณน้ำฟ้านั้นเอง และไม่ใช่ว่าเจ้านายเขาและตัวเขาจะไม่เป็นห่วงน้ำฟ้าที่ยังต้องให้ฆาตกรอยู่ใต้ชายคาเดียวกันกับเธอ แต่มันจำเป็นเพียงเพื่อไม่ต้องการให้คุณน้ำฟ้าต้องสงสัยหรือเสียใจกับเรื่องราวที่เกิดขึ้น หนทางเดียวก็คือเจอาร์  ต้องเข้าไปทำความรู้จักกับคนงานในบ้านและคอยสังเกตว่าใครเป็นภัยต่อน้ำฟ้าบ้าง  และเขายังติดตั้งกล้องวงจรปิดสอดส่องคนในบ้านทุกคน รวมถึงภายในห้องนอนของคุุณน้ำฟ้าแต่ภาพทั้งหมดของห้องนี้จะมีเพียงอดัม เจ้านายของเขาเท่านั้นที่จะได้เห็นมัน ทุกอย่างที่เจอาร์มาจัดการแข่งกับเวลาเพียงแค่ไม่กี่วันก่อนที่หญิงสาวนามว่าน้ำ

“แล้วน้องคิดว่าจะบอกความจริงให้เธอรู้มั้ย?” อลันถามอย่างเป็นห่วง และ ‘เธอ’ ในความหมายเขาก็คือ หญิงสาวนามว่าน้ำฟ้า            “คงยังครับ...ผมต้องการให้เธอรักผมให้มากกว่านี้”            “ต้องมากแค่ไหนกว่าจะพอใจของอดัม...” อลันถามกลับอย่างไม่เห็นด้วยในเรื่องนี้สักเท่าไหร่ เพราะรันแต่จะสร้างความเจ็บปวดให้กันทั้งสองฝ่าย            “ผมก็ยังไม่บอกไม่ได้...เมื่อเวลานั้นมาถึงผมก็จะรู้เอง”            “อดัม!...การที่น้องไม่โดนแม่จัดการเรื่องที่เอาเธอเข้าประเทศอย่างผิดกฎหมาย...นั่นก็เพราะแม่รู้ในช่วงที่อดัมบาดเจ็บ...และคุณน้ำฟ้าเขาก็ไม่ให้ร้ายน้องเลย..นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าน้องจะทำอะไรตามใจอย่างเคยแล้วแม่จะให้ทุกอย่างผ่านไปง่ายๆ อย่างที่ผ่านมา” อลันร่ายยาวอย่างต้องการเตือนสติ

“พี่ลีโอ!...” อมิตาเสียงดังเรียกพี่ชาย เพราะลีโอเอาแต่พูดในสิ่งที่เธอไม่เข้าใจ            “ไม่มีอะไรหรอก...แล้วอีกสามสี่วันพี่จะไปหานะ” ลีโอพูดเพียงแค่นั้นก็ตัดสาย อมิตาได้แต่อ้าปากค้างจะถามต่อก็ไม่ทันเมื่อลีโอวางสายไปแล้ว            “มันเรื่องอะไรกันเนี่ย?” อมิตาวางโทรศัพท์บ่นพึมพำพร้อมกับนอนลงบนที่นอน ตามองที่เพดาน และ ‘น้องน้ำ’ นั่นแสดงว่าพี่ลีโอรู้จักกับเพื่อนเธอคนนี้ แปลกมากทั้งสองคนไปรู้จักกันตั้งแต่เมื่อไหร่ เพราะพี่ชายเธอใช้ชีวิตอยู่ที่ต่างประเทศตลอด มาเมืองไทยทีก็แทบจะนับครั้งได้และแต่ละครั้งก็เพียงเวลาสั้นไม่เกินวันสองวัน และเมื่อกี้ถ้าหูเธอไม่ฝาดพี่ชายเธอบอกว่าจะมาเมืองไทย หลังจากที่เธอยืนยันว่าเรื่องของเพื่อนสาว “เหรอว่าพี่ลีโอจะ  หลงรักยายน้ำเพียงแค่เห็นรูป...คิคิ...ไม่อยากจะเชื่อว่าพี่ลีโอก็พบผู้หญิงที่ตัวเองต้องการแล้ว” อมิตาพร่ำเพ้อออกไปอย่างคนมองโลกในแง่ดี &

“พรึ่บ!”  น้ำฟ้าลุกจากเก้าอี้ทันทีพร้อมกับที่สะบัดมือข้างที่ถูกครอบครองไว้ออก ซึ่งอดัมก็ปล่อยอย่างง่ายดายเมื่อภาพยนตร์ตรงหน้าจบลง      น้ำฟ้าเดินออกมาโดยที่ไม่หันไปมองด้านหลังว่าอีกสองคนจะเดินตามเธอมาทันเหรอเปล่า “ช่างเถอะ!...เดี๋ยวค่อยโทรหาก็ได้” น้ำฟ้าคิดเพียงแค่นั้นเธอเดิน เดินอย่างรวดเร็ว            Rrrrr Rrrrr เสียงเรียกโทรศัพท์ของน้ำฟ้าดังขึ้น เธอได้ยินแต่เลือกที่จะไม่หยิบและรับมันในตอนนี้ เพราะเธออยากไปให้ถึงรถเร็วที่สุด            “ยายน้ำไม่รับสายเลยคะ” อมิตาหันไปพูดกับอดัม            “เหมือนเธอจะไม่ชอบผมเลย” อดัมพูดพร้อมกับทำหน้าเศร้าให้อมิตาเห็น            “อุ้ย!...ไม่หรอกค่ะ...เป็นไปไม่ได้เลยค่ะ” อมิตารีบปฎิเสธทันที  &

“ว้าว!!!!...ฝีมือคุณอดัมทั้งหมดเลยเหรอคะ...น่าทานทั้งนั้นเลย”    อมิตาร้องออกมา เมื่อเห็นอาหารไทยหลายอย่างวางรออยู่บนโต๊ะอาหาร            “ครับ...อาหารไทยเป็นอาหารหลักของครอบครัวผมครับ”            “จริงสิ!...ตายังไม่รู้เลยว่า คุณพ่อ หรือ คุณแม่ คะที่เป็นคนไทย”            “คุณแม่ครับ...พ่อผมตกหลุมรักแม่ตั้งแต่ที่ได้เจอท่านครั้งแรกเลยครับ”อดัมพูดและอดไม่ได้ที่ต้องชำเลืองมองน้ำฟ้าที่ยืนและหันมองไปทางอื่น            “อุ้ย!...น่ารักจังเลยนะคะ” น้ำฟ้ายืนเงียบๆ ระหว่างบทสนทนาของ อมิตาและอดัม และเธอก็ไม่ได้อยากจะฟังมันเลยด้วยซ้ำ            “ผมว่าเราทานกันดีกว่าครับ” อดัมพูดพร้อมกับขยับตัวเพื่อเป็