Semua Bab CHASED BY MY HOT BOSS: Bab 41 - Bab 50

"GISELLE, hindi ka ba papasok. Tanghali na!" Malakas na sigaw ni Mama sa labas ng kuwarto ko. Maaga akong nagising pero wala akong ganang pumasok ngayon. Nakaupo lang ako na nakasandal ang likod sa headboard ng kama ko. Napilitan akong bumaba ng kama ko at pinuntahan ang pinto para pagbuksan si Mama. Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin nababawi ang lakas ko. Nanghihina ang katawan ko na parang tamad na tamad akong kumilos. Sa pagkabukas ko ng pintuan ay bumungad sa akin si Mama na napanganga itsura ko. "Giselle, ano bang nangyari sa'yo, ha? Anong oras ka umuwi kagabi? Ngayon ko lang ata nakita na hindi ka pumasok sa VG. May problema ka ba?" Umiling-iling ako. "Wala po, Ma. Tulog na po kayo nang makauwi ako kagabi. Hindi ko na kayo ginising dahil baka makaistorbo ako sa tulog n'yo..." Lumapit si Mama sa akin at sinalat ang aking noo ng palad niya. Nanlaki ang mata niya. "Hoy, Giselle! May lagnat ka. Ano bang ginagawa mo sa sarili? Kapapasok mo lang sa trabaho, masyado mo atang ni

"NAKAKAHIYA naman, hijo, kung sa pangalan lang kita tatawagin. CEO ka ng isang malaking kompanya. E, ano bang gusto mong inumin, Adrian?" Litanya ni Mama, halata kong parang komportable na sila isa't isa ng amo ko. "Kahit ano na lang po," sagot naman ni Sir Adrian na nginitian pa ng matamis si Mama. Parang gusto kong tumayo at umalis na lang. Bakit kasi andito siya? Itinawag naman na ni Mama na may sakit ako. "O, sige. Maiwan ko na muna kayong dalawa rito," paalam ni Mama na ikinaalarma ko. Maiiwan kami ni Sir Adrian sa loob ng kuwarto ko. Sandali... "M-Mama, dito ka lang. 'Wag ka muna umalis," pahabol kong sabi, napalingon si Mama sa akin. "Bakit, Giselle, may kailangan ka ba?" untag niya na matiim ang tingin sa akin. "Ikukuha ko lang ng maiinom ang bisita mo. Nakakahiya naman sa kanya kung wala man lang tayong maibigay kahit inumin. Saka, nagmagandang-loob na siya na dalawin ka, anak." Binalingan ni Mama si Sir Adrian at nginitian. Hindi na ako nakaimik. Hinayaan na lamang s

"SHOULD I repeat what I said earlier?" malamig pero mariing tanong niya. "P-Po?" Nalilito ako, ramdam ang kaba sa dibdib ko. "Ang sabi ko kanina, hindi ako aalis dito hangga't hindi ko nasisiguro na wala ka nang sakit..." "A-Anong ibig sabihin n’yo po sa sinabi n’yo?" tanong ko, tila hindi pa rin kayang iproseso ng utak ko ang bigat ng mga salitang binitiwan ni Sir Adrian. "I’m staying here. Dito ako matutulog." Sagot ni Sir Adrian na ikinalaglag ng panga ko. Bakit kailangan pa siyang matulog dito? Ang OA naman ng lalaking ito. May lagnat lang ako, hindi naman malubha ang sakit ko. "Ano ba 'yan? Umuwi na po kayo, baka hanapin na kayo sa inyo. Hindi n'yo na ako kailangan bantayan." reklamo ko, sabay bangon mula sa kama. Ibinalik ko ang paa ko sa sahig at hinila ang kumot palayo. Matiim ang tingin sa akin ni Sir Adrian, parang may gustong iparating. Napatikhim siya at biglang umiwas ng tingin. Ano ba ‘to, bigla-bigla na lang niya akong tinalikuran. Wala akong pakialam.

NAKATAGILID ako ng higa. Katabi ko si Mama na mahimbing na natutulog habang si Sir Adrian ay nasa ibaba ng kama, nakabalot lang ng makapal na kumot. “Bakit ka pa nagtitiis dito? Hindi ka naman sanay sa ganito. Wala kaming aircon, walang malaking kama at maliit lang ang kuwarto ko,” mahina kong sambit. Sigurado akong naririnig niya ako, kahit kunwari’y nakapikit siya. Bahagya siyang kumilos, saka marahang napaupo. Sumabay ang malalim na buntong-hininga. “I’m concerned about your health, Giselle,” aniya, mababa ang boses. “Iyon lang ba talaga? Baka may iba ka pang dahilan…” hindi ko napigilang ungkatin pa. Sandali siyang natahimik bago tumingin sa akin. Nagtagal ang mga mata niya sa akin, para bang sinusubukan basahin ang iniisip ko. May bahagyang ngiti sa gilid ng labi niya na agad ding nawala. “Gusto lang kitang makasama. At nag-alala talaga ako nang malaman kong may sakit ka. I want to personally take care of you.” Walang pag-aalinlangan ang tono niya, at ramdam ko ang init ng

UMUWI lang talaga ako para maligo at makapagpalit ng damit. Pero hindi ko inaasahan na hahantong pa sa pagtatalo namin ni Daddy, all because of that stupid blind date. Nakakainis. I’m really annoyed kasi parang wala na silang ibang alam kundi i-set up ako sa mga anak ng kakilala nila. Ano ba, desperate na ba ako? Seriously, I can handle my own choices. Hindi ko kailangan ng tulong nila para lang makahanap ng babae na pakakasalan ko. Besides, sobra namang dami ng babae sa bar na nakakasalamuha ko. Gabi-gabi, iba-iba. If I want, I can have as many as I want. Pagkapasok ko sa kuwarto, ibinagsak ko ang likod ko sa kama at nakatingala sa kisame habang tinatanggal ko ang mga butones ng polo ko. Napangisi ako nang kaunti, bahagya, habang naaalala ang mukha ni Giselle nang nakawan ko siya ng halik kanina. Alam kong hindi ko puwedeng sabihin sa sarili ko na hindi ko gusto yun. Matapos kong maligo at magpalit ng damit, diretso akong bumaba ng hagdan. Ramdam ko ang bigat ng tingin ni Daddy,