หลิวต้าสยงอายุน้อยกว่าหลิวตานเพียงหนึ่งปี อายุมากกว่าลูกชายคนเล็กของบ้านใหญ่ที่ได้เรียนตั้งหลายปี ถ้าย่าหลิวให้หลานชายเรียนทำไมจะเรียนไม่ได้ แต่บ้านรองไม่สามารถมีปากเสียงตั้งแต่แยกบ้านออกมาแล้ว หลิวตานไม่อยากเข้าไปวุ่นวาย “โอ๊ย!” “หยวนเฟิง!” สือหยวนเฟิงเดินสวนกับหลิวตานและด้วยความที่ไม่ทันมองทำให้เธอเดินชนกับอีกฝ่าย ปิ่นโตที่เขาถือมาด้วยปิดไม่แน่นมันหกลงพื้นทั้งหมด “ไม่นะ” สือหยวนเฟิงมองปิ่นโตของเขาอย่างตกใจ อาหารวันนี้หกลงพื้น ไม่มีเหลือเลย “วันนี้ไม่มีใครอยู่บ้านด้วย” ไม่รู้ว่าเป็นความบังเอิญไหมที่วันนี้เป็นวันแรกที่สือหยวนเฟิงนำปิ่นโตอาหารกลางวันมาโรงเรียนด้วย ปกติแม่ของเขาจะนำมาส่งทุกกลางวันหรือฝากคนอื่นมาให้และจะนำปิ่นโตกลับไปด้วย วันนี้เป็นวันแรกที่แม่ของเขาไม่สามารถมาส่งและฝากคนอื่นมาส่งได้ ทำให้ต้องนำปิ่นโตมาด้วย “หยวนเฟิง ฉันขอโทษ...” หลิวตานระส่ำระส่ายรีบช่วยสหายเก็บปิ่นโตที่แยกส่วนออกเป็นสามส่วน “เอาของฉันไปกินแทนนะ ถึงแม้ว่าจะเป็นอาหารบ้าน ๆ แต่นายน่าจะกินได้” สือหยวนเฟิงเป็นลูกชายทหาร บ้านของเขายังมีร้านเครื่องเทศเป็นของตัวเอง สือหยวนเฟิงเป็นลูกชายคนโตของบ้านที่มีฐ
Last Updated : 2025-08-13 Read more