Lahat ng Kabanata ng One night with Mr.CEO: Kabanata 11 - Kabanata 20

KUSANG napasamid si Gwen sa sarili niyang laway dahil sa sinabing iyon ni Elijah. Akala niya utos o ‘di kaya naman papahirapan siya sa trabaho, mas malala pa doon ang kundisyon nito! “B-boss naman! May usapan tayo na one week pa bago ako mag decide diba?” ngusong sabi niya dito. “I know, but that’s my condition. Take it or leave it.” Napabagsak ang balikat ni Gwen dahil doon. Sabagay nag try lang naman siya since nakalimutan niyang sabihin iyon dito kahapon. Dapat pala kahapon niya nasabi para tulungan siya ni Nikko na mapapayag ito lalo na nakikinig ito sa kaniya. “Sige boss, salamat nalang.” Sabi niya at tumalikod na dito. “Wait! Did you just say ‘no’ to me?!” mataas na boses na sabi nito kaya kuno’t noo na tumingin si Gwen dito. Not totally ‘no’ naman ang sinabi niya pero parang ganon na ‘rin since tinaggihan niya ang offer nito sa kaniya. “Uhm yes? Sabi ko naman sa’yo boss kailangan ko pang mag isip tungkol sa offer mo na pagpapanggap.” Natawa si Elijah sa narinig ngunit a

TAHIMIK lang si Gwen ng lumapit sa kaniya ang kaniyang boss at inilabas nito ang laman ng medical kit na dala nito. Hindi ‘rin naman ito nag sasalita at hindi niya alam kung ano ang sasabihin dito.Tinignan nalang niya ang muka nito ng mabuti. Ngayon niya lang natitigan ng maayos ang muka ng lalaki—talagang gwapo ito.Matangos ang ilong, makapal na pilik mata, makinis na muka, pantay na mapuputing ngipin at mabangong hininga! Kahit na may kalayuan ang muka nito sa kaniya amoy na amoy niya ang mabangong hininga nito.“If you look at me like that I’ll melt.”Nagulat si Gwen sa sinabing iyon ng lalaki dahilan para maigalaw niya ang kaniyang braso na siyang nilalagyan nito ng alcohol.“A-aray!”“Fvck! ‘Wag kang malikot!” reklamo na sabi ni Elijah sa kaniya dahil napadiin ang pahid nito ng alcohol.“S-sorry…” mahinang sabi ni Gwen.Ramdam na ramdam niya ang pamumula ng kaniyang muka dahil sa kahihiyan. Hindi niya akalain na alam nito na nakatingin siya sa kaniya. Sabagay, harap harapan ba

NAPABUNTONG hininga nalang si Gwen dahil doon, sigurado siyang nasaktan ang lalaki sa kaniyang sinabi. ‘Hindi kasi nag iingat sa sasabihin Gwen!’ inis na sabi niya sa kaniyang sarili. “Her name is Erica,” pahabol pang sabi ni Elijah bago niya tuluyang buksan ang pintuan. Kusang napahinto ang bata sa pag pag kalabog ng pintuan dahil sa pag bukas niyon.Una niya agad nakita ang kaniyang ama ngunit hindi naman ito ang kaniyang hanap. “W-where is mommy, daddy?! Is she gone again?!” takot na sabi ng bata sa kaniyang ama. “I’m here baby!” Ngunit agad na sumilip si Gwen mula sa likuran ni Elijah habang mayroong malaking ngiti sa kaniyang mga labi. Dahil doon nanlaki muli ang mata ng bata na mayroon pang bakas ng mga luha at dali daling tumakbo papunta sa kinalalagyan ni Gwen. Niyakap niya ng mahigpit si Gwen, dahil nga hindi pa ganon kasanay si Gwen sa ganoong set up napatingin siya kay Elijah at kita niyang pinanlakihan siya nito ng mata kung kaya wala na siyang nagawa kundi yakapi

UMAAYON sa kaniya ang lahat which is kinakatakot niya dahil sigurado na sa mga susunod na araw iiyak siya ng iiyak. Ganoon na ganoon ang nangyari sa kaniya noon bago mawala ang kaniyang mga magulang. Simula nun sunod sunod na ang kamalasan sa buhay niya, niloko pa siya ng fiance niya. Ang tita niya na akala niya makakatulong sa sugatan niyang puso. Higit sa lahat, ang nawala niyang anak. Walang araw na hindi niya naiisip kung nasaan na ito, kung kamusta na o kung malaki na ba ito? Wala siyang magawa kundi ang alalahanin ang ala ala na malaki ang tiyan niya at sumisipa ito sa kaniyang tiyan. “At my office, now!” Napabalik sa realidad si Gwen ng biglang magsalita sa intercom si Elijah. Hindi niya namalayan na lumuluha na pala siya kaya nagulat niya na maramdaman ang pagtulo ng luha na kaagad niya ‘ring pinunasan.Ganoon talaga kapag naiisip niya ang kaniyang anak, hindi niya napipigilan maging emotional. Inayos naman niya ang kaniyang sarili at pumasok na sa office ng boss niya. M

“N-NAGBABAKASAKALI ako na makita kita hija, nawala ka na kasi dito hanggang sa nalaman ko na ibebenta na ang bahay. Umaasa pa ‘rin ako na makita ka dito, hanggang sa nakilala ko si Andrew. Binili niya ‘daw ang bahay para sa kaibigan niya tapos kinuha niya akong taga bantay ulit dito.” Tumingin ang ginang sa buong paligid at hindi naiwasang mapangiti ng makita ang pinagpaguran nila mag hapon. “Sinabi ‘din saakin na gawin ko kung anong ayos ng bahay noon. Lahat ng gamit na nawala dito pinalitan namin. Kaya kung ano ang ayos noong nabubuhay pa ang magulang mo ganon ulit ang ginawa ko. Naiintindihan ko na ngayon kung bakit pinagawa sakin iyon,” Ngumiti ito ng malaki kay Gwen kahit na mayroon pang mga tumutulong luha sa kaniyang mga mata. Si Gwen naman pinunasan niya ang luha ng matanda at hindi naiwasang matawa dahil pareho na silang iyak ng iyak. “I-ikaw hija paano ka napunta dito? Asawa mo ba ang kasama mo? Sabi ni Andrew siya ‘daw ang bumili nitong bahay, ibinibigay niya sa’yo ito