กัวรั่วชิงบอกความต้องการของตัวเองกับหวงเชียนเล่อซึ่งตั้งใจฟังตั้งแต่ต้นจนจบ เขามองใบหน้างามสะคราญ พลางคิดถึงคำนินทาว่าคนตรงหน้าว่าเป็นสตรีร้ายกาจมากแผนการ ก็ให้นึกขันในใจ บางทีข่าวลืออาจจะกลายเป็นเรื่องจริงขึ้นมาได้ เพราะยามนี้กัวรัวชิงในแบบที่พวกนั้นต้องการเห็นได้ตื่นขึ้นแล้ว และเขายินดีจะเป็นเครื่องมือให้นาง เพื่อแผ่วทางอุปสรรคทั้งหลาย และเมื่อถึงเวลาอันเหมาะสมเขาก็ไม่จำเป็นต้องปิดบังความรู้สึกที่มีต่อนางอีกต่อไปเมื่อการสนทนาจบลง หวงเชียนเล่อก็ยื่นป้ายทองคำสลักลายพยัคฆ์ให้กัวรั่วชิงพร้อมเอ่ยว่า “พกไว้อย่าให้ห่างกาย หากเกิดปัญหากับเจ้าที่ใด ก็ให้ใช้สิ่งนี้”“ข้าจะเก็บรักษาเอาไว้อย่างดีเจ้าค่ะ” กัวรั่วชิงรับป้ายหยกมา โดยไม่รู้ความหมายที่แท้จริงของมัน รู้แต่เพียงว่านี่คือหยกพกของสตรีมิใช่บุรุษ“เช่นนั้นข้าขอตัวก่อน นางกำนัลที่ไปเอาเสื้อให้เจ้าที่รถม้าคงใกล้กลับมาถึงแล้ว” หวงเชียนเล่อกล่าวลาแล้วเปิดประตูออกไป แต่ก็ต้องชะงักด้วยความประหลาดใจ เมื่อเห็นจ้าวกุ้ยอินที่ยืนอยู่หน้าประตูเรือนรับรอง “ท่านหญิงกุ้ยอิน!”“อะไรนะ ท่านเรียกนางทำไม” กัวรั่วชิงที่อยู่ด้านในพลันเดินออกมา ก็เห็นสตรีสูง
Last Updated : 2025-08-20
LOGIN
