All Chapters of ทัณฑ์ร้ายนายมาเฟีย: Chapter 11 - Chapter 15

บทที่ 10 เธอเริ่มคิดในสิ่งที่เพื่อนของตัวเองนั้นพูดถึงเขากับน้องสาวของเขาทั้งสองคนไม่ใช่พี่น้องที่แท้จริงหรือว่าเป็นไปได้ที่ทั้งสองคนจะรักกันและนี่ก็เป็นความรู้สึกที่เธอไม่สบายใจ เธอผุดลุกผุดนั่งอยู่ที่ริมขอบสระน้ำที่บ้านของตัวเองจนกระทั่งผู้เป็นแม่นั้นเดินเข้าไปเมื่อยืนดูลูกอยู่สักพักใหญ่"มีเรื่องไม่สบายใจอะไรหรือเปล่าคณินลูก" เธอหันกลับมามองแม่ของเธอและรีบเข้ามาโอบกอด"หม่ามี๊คะคือไม่รู้ว่าสิ่งที่คณินอยากจะถามมันจะดูน่าเกลียดเกินไปไหม" แม่ของเธอนั้นจับไหล่ของเธอดึงออกจากตัวเองและใช้มือหนาลูบเข้ายังหัวของลูกสาวเบาๆเธอฉีกยิ้มให้ลูกของเธออย่างอ่อนโยน"มีอะไรคุยกับหม่ามี๊ได้ทุกเรื่องพูดมาเถอะมีเรื่องไม่สบายใจอะไรหม่ามี้จะได้ช่วย""เฮียเดย์กับอลิสไม่ใช่พี่น้องที่แท้จริงใช่ไหมคะ" ลรินคิ้วก็หมดเข้าหากันทันที เธอเริ่มคิดว่าลูกสาวของตัวเองนั้นจะรู้อะไรมาแต่ก็พยักหน้าให้กับลูกและเอ่ยถามต่อ"ใช่เฮียเดย์ คือเด็กที่เขาเก็บมาเลี้ยงจากสนามบินสวีเดน""หม่ามี๊คะเเล้วเป็นไปได้ไหมที่เฮียเดย์กับอลิสเขาจะ..""เป็นไปไม่ได้หรอกน้องคณินคิดมากเกินไปแล้วลูกทั้งสองคนเป็นพี่น้องกันถึงแม้ว่าจะไม่ได้เกิดในสายเ

บทที่ 12เขาเหวี่ยงเธอลงที่เตียงโดยที่นอนหงายราบลงไปและหลังจากนั้น เขาจึงรีบขึ้นคร่อมตัวของเธอทันทีมือหนากระชากชุดบางขาดหลุดลุยจนเผยให้เห็นบราด้านใน ใบหน้าของเขามีแต่ความโกรธความเกลียดต่อผู้หญิงคนนี้ในวันนี้ขอตั้งใจให้เธอโกรธและยกเลิกงานแต่ง แต่ก็ต้องผิดหวังเพราะว่าเธอรู้ทันและที่โกรธไปมากกว่านั้นคณินเอ่ยถึงอลิสผู้หญิงที่เขารัก"อย่านะคะ""ปากร้องอย่าแต่ตัววิ่งแจ้นมาถึงนี่""ไม่ใช่แบบนั้น โอ้ยยย"  เขาไม่ปล่อยโอกาสให้เธอได้พูดและโต้ตอบเขาใบหน้าของเขานั้นซุกไซ้ลงไปกัดที่ยอดอกสีชมพูของเธอและออกแรงกัดจึงทำให้เธอร้องโอดโอยออกมา มือหนากุมขยำและเค้นเนินนูนทั้งสองข้างจนแทบจะแหลกคามือ เขาแทรกตัวลงไประหว่างกางขาของเธอและชันขาของเธอขึ้น"ปล่อยนะ""เป็นเพราะเธอเป็นเพราะเธอคณินเรื่องทุกอย่างมันเป็นเพราะเธอคนเดียวเธอทำให้ครอบครัวของฉันต้องทะเลาะกัน ฉันจะทำให้เธอเจ็บยิ่งกว่าฉัน"เขาไม่ฟังในสิ่งที่เธอพูดไม่สนใจในความเจ็บปวดของเธอเลยสักนิด เสื้อผ้าของเธอขาดหลุดลุยและกองลงไปอยู่กับพื้นเขาเชยชมร่างกายของเธอแรงๆ "โอ้ยเจ็บ" หลังจาก

บทที่ 14 เฮียเดย์หนีน้องคณินออกมาจากห้องหอโดยที่ไม่ให้คนอื่นเห็นออกมาทางหลังบ้าน หลังจากที่อลิสน้องสาวของเขาโทรมาว่าอยู่โรงพยาบาลเฮียเดย์เป็นห่วงน้องมากจึงรีบตรงมาที่โรงพยาบาลทันที"อลิส ทำไมที่หน้าเคาน์เตอร์ไม่มีชื่อ" เมื่อเขาถึงโรงพยาบาลสิ่งแรกที่เขาตรงไปคือหน้าเคาน์เตอร์ถามชื่อจริงน้องสาวว่าอยู่ห้องไหนแต่เขาได้คำตอบจากเจ้าหน้าที่ว่าไม่มีชื่อนี้อยู่ในโรงพยาบาลจึงกดโทรหาน้องสาว"อลิสอยู่ข้างบนค่ะบนสุด""หมายความว่ายังไงบนสุดดาดฟ้าอย่างนั้นเหรอ""ฮื่อๆอลิสไม่อยากอยู่แล้ว" "อย่านะอลิซ อย่า" เขาหันหน้าไปทางประตูหนีไฟและรีบวิ่งทันทีไม่วางสายจากน้องสาวด้วยพยายามห้ามน้องสาวของตนเองกลัวว่า เธอนั้นจะทำในสิ่งที่ไม่ดีถ้ามัวขึ้นลิฟต์ก็คงไปไม่ทันอย่างแน่นอนเขาใช้กำลังที่มีออกวิ่งขึ้นบันไดหลายชั้นจนเริ่มเหนื่อยแต่ก็ยังไม่ถึงดาดฟ้า "แฮกๆอลิสได้ยินเฮียไหม""ฮื่อๆ" ทางปลายสายมีเพียงแต่เสียงสะอื้น และเขาพยายามวิ่งขึ้นบันไดให้เร็วที่สุดจนกระทั่งถึงประตูดาดฟ้าเขาออกแรงผลักจนสุดตัว "อลิส" ด้านบนลมแรงมากท้องฟ้าเต็มไปด้