All Chapters of มรสุมรัก CEO ซาตาน: Chapter 21 - Chapter 30

ซิงจือเหยียนสีหน้าเรียบเฉย เขาตอบรับ "ครับ"ไม่แสดงออกว่าเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วยคุณปู่ซิงถือว่าเขาตอบตกลงแล้ว จึงยกมุมปากขึ้นอย่างพึงพอใจ "ในบรรดาหลาน ๆ ของฉันทั้งหมด ฉันพอใจในตัวแกมากที่สุดเลย จือเหยียน ตั้งใจทำต่อไปนะ"แววตาของซิงจือเหยียนดูเรียบเฉย "ผมเข้าใจครับ"หลังจากเซิ่นหรูซวงออกมาจากบ้าน ความคิดที่อยากจะย้ายออกไปก็โหมกระหน่ำในหัวเธอไม่หยุดความคิดนี้วนเวียนอยู่ในหัวของเธออย่างบ้าคลั่ง เมื่อเธอรู้ตัวอีกทีก็พบว่าตัวเองยืนอยู่หน้าสำนักงานนายหน้าจัดหาที่พักแล้วเธอก้าวเท้าเข้าไปข้างในขณะที่นายหน้ากำลังแนะนำห้องเช่าให้เธอ โทรศัพท์มือถือของเธอก็มีเสียงดังไม่หยุด ข้อความต่าง ๆ ทะลักเข้ามาอย่างต่อเนื่องเธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู พบว่าเพื่อนร่วมชั้นส่งข้อความมาหาเธอแทบไม่หยุด"หรูซวง เธอรีบเข้าไปดูเว็บบอร์ดของโรงเรียนเร็ว!""เรื่องนั้นจริงเหรอ?""มีคนบอกว่าเธอไปเปิดห้องกับผู้ชายในโรงเรียน!""เธอรีบไปดูเลย ตอนนี้น่าจะรู้กันทั้งโรงเรียนแล้ว แม้แต่ครูก็ยังรู้"หัวใจของเซิ่นหรูซวงจมดิ่ง เมื่อเธอกดเข้าเว็บบอร์ดของโรงเรียน และโพสต์บนสุดคือข่าวลือเกี่ยวกับเธอ[ช็อก! ลูกบุญธรรมขอ

เซิ่นหรูซวงถอยไปที่ประตู แล้วเปิดแอปพลิเคชันโซเชียลมีเดียของซิงฟานโหรวขึ้นมาเป็นไปตามคาด เธอเห็นโพสต์ที่ซิงฟานโหรวโพสต์ไว้ ตอนนี้มีคนแสดงความคิดเห็นมากกว่าสามพันรายการแล้ว เรียกได้ว่าทั้งโรงเรียนรู้กันหมดแล้วเธอจัดการอย่างเด็ดขาด ลบโพสต์นั้นทิ้งทันทีในขณะนั้น ซิงฟานโหรวก็พุ่งเข้ามาหาเธอ เธอก็คืนโทรศัพท์ให้ไปทันทีซิงฟานโหรวอ้าปากเตรียมจะด่า แต่ยังไม่ทันได้เปล่งเสียงก็ได้ยินเพียงเสียงตบดังขึ้นเพี๊ยะ!ใบหน้าของซิงฟานโหรวถูกเซิ่นหรูซวงตบจนหันไปอีกทาง ผิวที่ขาวเนียนปรากฏรอยนิ้วมือสีแดงจาง ๆ ขึ้นมาทันทีเว่ยอวิ่นลู่เดินเข้ามาประคองซิงฟานโหรว คิ้วที่เรียวสวยขมวดเล็กน้อย "คุณหนูเซิ่น ทำไมคุณถึงต้องทำแบบนี้ด้วย?"เซิ่นหรูซวงมองหน้าเธอตรง ๆ "เว่ยอวิ่นลู่ ที่จริงแล้วคุณก็รู้ดี ไม่จำเป็นต้องเสแสร้งหรอก"เว่ยอวิ่นลู่มองเธอกลับ แล้วหัวเราะขึ้นมา "ฉันรู้อะไรเหรอ? รู้ว่าคุณเป็นเด็กมัธยมปลาย ที่ไม่ไปเรียนหนังสือ แต่ไปเปิดห้องกับนักเรียนชายอย่างนั้นเหรอ?"ซิงฟานโหรวเงยหน้าขึ้นทันทีแล้วจ้องมองเธอเขม็ง "ก็เธอมันไม่รู้จักรักนวลสงวนตัวเอง ฉันเอาเรื่องออกมาแฉมันผิดตรงไหน?""ก็เธอมันต่ำเอง ถ

ทันทีที่เซิ่นหรูซวงเดินเข้ามาในบ้าน ก็ถูกซิงเหอเฟิงขวางไว้ที่หน้าประตูซิงเหอเฟิงมองเธอด้วยสายตาที่เย็นชา มุมปากของเขาเม้มแน่น ดูเหมือนกำลังเก็บงำความโกรธไว้ "เธอไปตบหน้าฟานโหรวกับพี่ลู่ลู่ที่โรงพยาบาลใช่ไหม?"เขาเหยียดแขนข้างหนึ่งมาขวางไว้ตรงหน้าเธอ กำปั้นของเขากำแน่น จนเส้นเลือดปูดโปนขึ้นบนหลังมือ เหมือนจะพร้อมที่จะเหวี่ยงกำปั้นใส่ได้ทุกเมื่อเซิ่นหรูซวงยัดกำไลหยกเข้าไปในกระเป๋าเสื้อของเธอ เงยหน้าขึ้น แล้วพูดด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ "แล้วไงล่ะ?"ใบหน้าของซิงเหอเฟิงแดงก่ำทันทีเพี๊ยะ!เสียงตบที่ดังกว่าเสียงที่เซิ่นหรูซวงตบซิงฟานโหรวที่โรงพยาบาลเสียอีกใบหน้าของเซิ่นหรูซวงถูกตบจนหน้าหันไปอีกทาง เส้นผมบางส่วนตกลงมาข้างใบหน้า ความเจ็บร้อนแล่นไปทั่วแก้ม มีแต่เสียงอื้ออึงดังอยู่ในหูไม่หยุดเสียงของซิงเหอเฟิงยังคงเต็มไปด้วยความโกรธ "เซิ่นหรูซวง เธอนี่มันไร้เหตุผลจริง ๆ! ฉันเคยคิดว่าเธอเป็นน้องสาวของฉันด้วยซ้ำไป"น้องสาวเหรอเซิ่นหรูซวงหรี่ตาลงเล็กน้อย รู้สึกว่ามันช่างน่าขันซิงเหอเฟิงเป็นคนที่มีบุคลิกอบอุ่นและสงบมาโดยตลอด รูปร่างหน้าตาและท่าทางของเขาก็ไม่ได้ดูดุดัน และชื่อเสียงของเขาก

เซิ่นหรูซวงถูกซิงเหอเฟิงบีบคอจนแทบหายใจไม่ออก แต่เธอก็ยังคงยิ้มอย่างบ้าคลั่ง"ซิงเหอเฟิง ดูสภาพตัวเองสิ เป็นแค่หมาที่ตามเลียคนอื่น ไร้ความสามารถจริง ๆ""นายตามเลียเว่ยอวิ่นลู่มาหลายปี ได้อะไรกลับมาบ้างล่ะ? เฝ้ามองซิงจือเหยียนกับเว่ยอวิ่นลู่แก่ไปด้วยกันงั้นเหรอ?"ซิงเหอเฟิงจ้องมองเธอเขม็ง หายใจหอบแรงขึ้น"เธอยังกล้าพูดเรื่องไร้สาระอีก!"เธอจ้องมองแววตาของซิงเหอเฟิงที่ค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นความสงสารที่แสร้งทำน่าสงสารที่ซิงเหอเฟิงจะไม่รู้ว่าในอนาคต เขาจะต้องตายเพื่อลูกของเว่ยอวิ่นลู่และซิงจือเหยียนท้ายที่สุดแล้วก็ไม่มีอะไรเลยโลกนี้ก็เหมือนกับเรื่องราวของเว่ยอวิ่นลู่ที่เป็นนางเอกทุกคนต่างรักเธอ และทุกคนก็เต็มใจที่จะตายเพื่อเธอแม้แต่ซิงจือเหยียนและซิงเหอเฟิงที่หยิ่งผยองมาตลอดก็มอบหัวใจของพวกเขาให้กับเธออย่างรักเดียวใจเดียวและลึกซึ้งเธอเป็นนางเอกอย่างไม่ต้องสงสัยส่วนเซิ่นหรูซวงก็เหมือนตัวประกอบในเรื่องราวของเว่ยอวิ่นลู่ ที่ถูกกำหนดให้ถูกทอดทิ้งและเหยียบย่ำแต่เธอจะไม่มีวันยอมแพ้แค่นี้แน่!ถึงแม้จะเป็นแค่เพื่อกั่วกั่ว เธอก็จะต้องทำให้คนกลุ่มนี้ชดใช้ในสิ่งที่พวกเขาทำ!ซิงเหอเ

เธอถอนสายตากลับมา แล้วหันไปมองทิวทัศน์ยามค่ำคืนอีกฝั่งบ้านตระกูลซิงสร้างอยู่ในย่านใจกลางเมือง บรรยากาศโล่งเงียบ สงบ จนแทบไม่เห็นผู้คนยิ่งรถเข้าใกล้ประตูทางออกมากเท่าไหร่ หัวใจของเธอก็ยิ่งสงบมากขึ้นเท่านั้นในชาติที่แล้ว บ้านตระกูลซิงเก็บความทรงจำที่เจ็บปวดไว้มากมายเหลือเกินตอนที่เธอให้กำเนิดกั่วกั่ว เธอไม่ได้คลอดที่โรงพยาบาลแต่คลอดที่บ้านตระกูลซิงทั้งน่าตกใจ และอันตรายถึงชีวิตแต่คนในตระกูลซิง รวมทั้งซิงจือเหยียนคิดว่า การที่เธอตั้งท้องลูกของซิงจือเหยียนเป็นเรื่องที่น่าอับอายและไม่ควรเปิดเผยให้คนภายนอกรู้ดังนั้น นอกจากการไปตรวจตอนที่รู้ว่าตั้งครรภ์แล้ว การฝากครรภ์ ตรวจครรภ์ แม้กระทั่งการคลอด ซิงจือเหยียนจะให้ผู้เชี่ยวชาญมาที่บ้านตระกูลซิง ไม่ยอมให้เธอที่ท้องแก่ไปไหนเลยแม้แต่ก้าวเดียวในตอนนั้น ถึงแม้เธอจะบรรลุนิติภาวะแล้ว แต่เธอก็ยังเป็นนักเรียนคนหนึ่ง เพราะการตั้งครรภ์ทำให้เธอไม่สามารถไปโรงเรียนได้ คนในตระกูลซิงไม่ยอมจ้างครูให้เธอ เธอจึงต้องเรียนรู้ทุกอย่างด้วยตัวเองเสมอเธออดทนจนถึงวันสอบเข้ามหาวิทยาลัย แล้วขอร้องซิงจือเหยียนให้พาเธอออกไปสอบแต่คนที่มาหาเธอกลับเป็นเว