Tous les chapitres de : Chapitre 1 - Chapitre 6

พี่ข้างบ้านผู้หวังดี Night Club ร่างอรชรของหญิงสาว โยกย้ายส่ายสะโพกไปตามจังหวะเพลงอย่างเมามันส์ ที่มีแสงไฟวาววับสาดส่องลงมา เพราะเธอเป็นจุดเด่นกว่าใครเป็นไหน ๆ“ใครว่ะ หุ่นเด็ดมากเลย” นำทัพ ชายหนุ่มที่มาท่องราตรีในค่ำคืนนี้ ถามคนที่เอานั่งกระดกแก้วเครื่องดื่มอยู่แต่ไม่ยอมเอ่ยอะไรสักคำตั้งแต่ที่เขาชวนมา“คนไหนของมึงอีกวะ” สิบทิศ ชายหนุ่มวัย 35 ปี ถามขึ้นมาทันที ที่ถูกเพื่อนถาม เพราะไอ้นี่มันเสือผู้หญิงอยู่แล้ว ร้อยวันพันปีไม่เคยชวนเขามา จะแอบทำแอบเที่ยวคนเดียวตลอด แต่วันนี้กลับมาบังคับเขาให้มาเป็นเพื่อน และเขาก็ไม่ค่อยอยากมาเอาเสียเลย แต่เพราะตวามเป็นเพื่อนกันมาหลายปี เลยต้องยอมมันหน่อย“ชุดแดงนั่นไง แม่งน่าฟัดฉิบหาย” นำทัพใช้สายตาชี้ทางบอกสิบทิศที่นั่งไม่ค่อยสบอารมณ์อยู่อย่างเซ็ง ๆ“เหี้ยยย...” สิบทิศสบถออกมา เครื่องดื่มสีอำพรางที่กำลังดื่มเข้าไปแทบจะพุ่งออกมา เมื่อรู้ว่าคนที่เพื่อนหมายตานั้นคือใคร“อะไรของมึง หรือว่ามึงเคยล่อมาแล้ว” นำทัพถามกลับไปทันที เมื่อเห็นอาการพิรุธของสิบทิศออก เพราะถามเพื่อความแน่ใจ เพราะพวกเขาจะไม่ใช้ผู้หญิงคนเดียวกันเด็ดขาด ถึงแม้จะถูกตาต้องใจมากขนาดไหน“เ

คนมาป่วน“ลุกออกไปได้แล้ว...ฉันจะไปอาบน้ำ ร้อนจะตายอยู่แล้ว” เธอดันอกเขาออกจากเธอทันที ที่เสียงหน้าห้องเงียบลงเขาจึงยอมลุกขึ้น แล้วไปทำงานของตัวเองต่อทันที โดยไม่สนใจเจ้าของห้องที่วิ่งเข้าไปในห้องน้ำเลยแม้แต่น้อยไม่นานเธอก็ออกมาจากห้องน้ำ กลับต้องพบกับความเงียบ และมีเพียงเสียงของเครื่องปรับอากาศที่ทำงานอยู่ เขาน่าจะกลับออกไปแล้ว“ทุกคนหายไปไหนกันหมดค่ะป้าพิมพ์” เธอถามขึ้นมาทันที ที่เดินลงมาชั้นล่างของบ้าน ต้องพบกับความเงียบอีกครั้ง“คุณท่านทั้งสองไปงานค่ะ เพราะคุณเพชรไม่อยู่” พิมพาตอบออกมาตามตรง“พี่เพชรไม่อยู่” เธอถามย้ำขึ้นมาทันที“ค่ะ”“ไปไหนหรือค่ะ ปกติคนอย่างพี่เพชรไม่เคยขาดงานเลยแม้สักครั้ง” เธอถามขึ้นมาอย่างสงสัยทันที เพราะปกติคนที่บ้างานอย่างพี่ชายเธอ แทบจะเอางานมานอนด้วยทุกครั้ง ทำไมถึงยอมขาดงานได้“เห็นว่ามีธุระที่ต่างจังหวัดค่ะ น่าจะหลายวันเลย คุณท่านเลยต้องเข้าไปดูงานที่บริษัทแทนคุณเพชรก่อนในช่วงนี้” พิมพาตอบออกมาเท่าที่ทราบ“อ่อคะ ป้าพิมพ์มีอะไรก็ไปทำเถอะคะ เดี๋ยวที่เหลือแพทจัดการเองคะ” เธอเอ่ยบอกแม่บ้านคนเก่าแก่ของบ้านกลับไปเธอจึงทิ้งตัวลงนอนที่โซฟาตัวยาวกลางห้อง เพรา

หน้าที่ใหม่“สรุปว่าเป็นใครกัน ที่กล้ามาหาลูกถึงที่บ้านที่พ่อกับแม่ไม่อยู่” พัฒน์พงษ์เค้นถามเอาความจริงกับลูกสาวขึ้นมาทันที เมื่อได้ยินสิบทิศเอ่ยเช่นนั้นพจีกานต์จึงส่งหลานชายที่อุ้มอยู่ในตอนนี้ ให้แก่พิมพาพาออกไปจากตรงนี้ทันที เพราะเห็นว่าพ่อของเธอต้องการที่คุยกับเธอ“ก็เพื่อนรุ่นเดียวกับพี่เพชร พี่พีลูกป้าณียังไงละพ่อ เขาไม่ได้มาหาแพทสักหน่อย น่าจะมาหาพี่เพชรหรือละมั้งคะ แพทก็ไม่ได้ถาม” เธอจึงบอกพ่อออกไปตามตรง เพราะเธอก็ไม่ได้ที่คิดจะปิดบังพ่อของเธออยู่แล้ว“อยู่ให้ห่าง ๆ ลูกชายบ้านนั้นเลยน่ะ” พัฒน์พงษ์สั่งห้ามขึ้นมาทันที ที่ทราบว่าคนที่มาบ้านตอนที่เขาไม่อยู่นั้นคือใคร“อะไรกันค่ะคุณพี่ เด็ก ๆ เขาก็ไปมาหาสู่กันตามประสาคนที่เคยเล่นด้วยกันมาตั้งแต่เด็ก ๆ” นิษฐาพูดขัดขึ้นมาทันที ที่พึ่งจะเดินเข้ามาภายในบ้าน“ก็ตอนนี้ทุกคนไม่ใช่เด็กกันแล้ว คุณก็รู้ว่าลูกชายเพื่อนคุณ เจ้าชู้ยังกับอะไรดี ผมไม่ยอมให้ลูกสาวเพียงคนเดียวของเรา ไปเป็นหนึ่งในคู่นอนหรือตัวเลือกของลูกชายบ้านนั้นหรอกน่ะ” พัฒน์พงษ์พูดขึ้นมาอย่างเด็ดขาด“แพทก็ไม่ได้คิดที่สนใจอยู่แล้วนี้ค่ะพ่อ” พจีกานต์จึงพูดขึ้นมา เมื่อเริ่มเห็นว่าพ