LOGINShare
8 - ฟ้าฝนเป็นใจ
Last Updated:
2025-08-21 16:07:04ฟ้าฝนเป็นใจ
บ้านเรืองพาณิชยากุล
“ลูกสาวว่ายังไงบ้างค่ะ” นิษฐาถามสามีขึ้นมาทันที ที่เขามานั่งลงข้าง ๆ เมื่อคุยโทรศัพท์เสร็จ
“ลูกสาวคุณที่ไหนล่ะ สิบทิศต่างหากที่เป็นคนโทรฯมา คุณคิดว่าลูกสาวคุณจะกล้าโทรฯมาขออะไรเหรอ รายนั้นคุณก็รู้ดีนี้ว่าแกเป็นแบบไหน” พัฒน์พงษ์พูดบอกออกไปตามตรง เมื่อภรรยาขึ้นมา
“เมื่อไหร่จะโตสักทีน่ะยัยลูกคนนี้ แล้ววันนี้คุณพี่ไม่เข้าบริษัทหรือค่ะ” นิษฐาจึงเปลี่ยนเรื่องทันที เพราะพูดถึงลูกสาวทีไร ก็พลอยทำให้วิตกไปด้วย
“สาย ๆ ค่อยไป วันนี้ลูกชายสุดที่รักคุณกลับมานี้น่า” พัฒน์พงษ์ตอบออกไป แล้วบอกภรรยาด้วยว่าวันนี้ลูกชายจะกลับมา หลังจากที่ไปต่างจังหวัดมาเป็นสัปดาห์แล้ว
“แล้วคุณพี่คิดหรือว่า ตาเพชรกลับมาแล้วจะเข้าไปที่บริษัทเลย” นิษฐาพูดขึ้นมา
“คุณพูดเหมือนคุณไม่รู้จักลูกชายตัวเองอย่างนั้นแหล่ะคุณนิษ” พัฒน์พงษ์พูดขึ้นมาบ้าง เมื่อภรรยาพูดขึ้นเหมือนไม่รู้จักลูกชายคนโตตัวเองบ้างเลย
“จะไปรู้หรือ เห็นช่วงนี้แปลก ๆ ไป บ้านช่องก็ไม่ค่อยกลับมานอนเหมือนแต่ก่อน” นิษฐาได้แต่ตำหนิลูกชายคนโตออกมา เมื่อสังเกตเห็นว่าช่วงนี้ดูแปลกไป
“ลูกโตแล้วน่ะ และตาเพชรเองก็ไม่ใช่เด็กแล้วด้วย แกอายุเข้าเลขสามแล้วน่ะ คุณก็ปล่อย ๆ แกบ้าง ห่วงแกอยู่แบบนี้เมื่อไหร่ตาเพชรจะมีแฟนสักที เผลอ ๆ ผมว่าช่วงนี้ที่แกแปลกไป ลูกอาจจะแอบคบใคร หรือมีแฟนแล้วก็ได้” พัฒน์พงษ์เปรยขึ้นมา แต่ก็ไม่รู้หรอกว่าลูกชายจะมีใครหรือไม่มีใคร เพราะลูกก็โตมากพอแล้ว ไม่ใช่เด็กที่จะมาคอยชีทางให้
“ถ้ามีแฟน แล้วทำไมไม่พามาบ้านละค่ะ” นิษฐาถามขึ้นมา และเริ่มสงสัยในตัวลูกชายทันที
“ให้เวลาแกบ้าง อาจจะพึ่งศึกษาดูใจกันไปก่อน รอลูกพร้อมลูกอาจจะบอกเองแหล่ะ คุณก็ใจเย็น ๆ รอดูไปก่อน” พัฒน์พงษ์ได้แต่เอ่ยปลอบใจภรรยา
อีกด้าน
“ฝนมาตกเอาอะไรตอนนี้...” หญิงสาวบ่นขึ้นมาทันที เมื่อกลับมาถึงบ้านพักด้วยตัวที่เปียกชุ่มเพราะระหว่างที่ออกไปรับประทานอาการมื้อค่ำกันมา
“คุณแพทรีบไปอาบน้ำก่อนเถอะครับ เดี๋ยวจะไม่สบาย และจะอดเที่ยวกัน” เสียงนุ่มของเขาเอ่ยบอก เมื่อเห็นว่าตัวเธอเปียก
“แต่พี่ก็เปียกมาเหมือนกันน่ะ” เธอเอ่ยบอกเขาขึ้นมาบ้าง เพราะต่างคนก็เปียกมากันทั้งคู่
“ผมอาบตอนไหนก็ได้ครับ แล้วอีกอย่างห้องน้ำก็มีอีกห้อง หรือว่าคุณแพทอยากให้ผมอาบด้วยครับ” เขาไม่เพียงแค่พูด แต่เขากลับก้มลงมากระซิบที่ข้างหูของเธออีกด้วย เพื่อเป็นการหยอกล้อ
“จะบ้าเหรอ” เธอตวาดเสียงใส่เขาแล้วรีบวิ่งเข้าไปในห้องที่เธอนอนทันที
สิบทิศได้แต่อมยิ้ม เมื่อได้แกล้งเธอ และเข้าก็เข้าไปอาบน้ำทันที ในห้องน้ำอีกห้อง และสักพักหญิงสาวก็เดินออกมาจากห้องนอน พร้อมกับผ้าห่มและหมอนมาให้แก่เขา เธอวางลงที่โซฟาตัวยาว และเธอก็กำลังจะหันหลังเดินกลับเข้าห้องไป
แต่ทว่า
เปรี้ยง!
เสียงฟ้าผ่าลงมาอย่างดัง พร้อมกับไฟทุกดวงในห้องก็ดับลงทันที เธอที่ทำอะไรไม่ถูกรีบกระโดดสวมกอดคนตัวสูงตรงหน้าที่ยังไม่ทันจะได้สวมเสื้อเลยด้วยซ้ำ
“กรี๊ดดด...” เธอกรีดร้องขึ้นมาเพราะความตกใจกลัวเสียงฟ้าร้อง
“คุณแพท” เขาสะกิดที่แขนของเธอ เพราะตอนนี้เธอสวมกอดเขาแน่น จนเขาแทบจะขยับไปไหนไม่ได้เลย
“แพทกลัว อย่าทิ้งแพทไปไหนน่ะ” เสียงเอ่ยสั่นสะอื้นออกมาจากร่างบาง โดยเปลี่ยนสรรพนามแทนตัวเองกับเขาขึ้นมาทันที
“คุณแพท ปล่อยก่อนครับ มีคนมาเคาะประตู ผมจะเดินไปดู” เขาเอ่ยบอกเธอ และพยายามจะแกะแขนที่เธอรัดเขาอยู่ออก
“แพทไปด้วย”
“...” เขาไม่เอ่ยอะไรต่อ เพราะเห็นอาการสั่นเทาของเธอที่กอดเขาแน่น ก็คงจะกลัวจริง ๆ
จึงใช้โทรศัพท์มือถือเปิดไฟฉาย เดินไปเปิดประตูโดยที่มีเธอยังคงกอดเขาไปด้วยอยู่อย่างนั้น เขาแง่มประตุออกเพียงเล็กน้อย เพราะตัวเองยังไม่ได้ใส่เสื้อ แถมยังมีเธอกอดเขาไว้แน่นอีก
“ไฟฟ้าถูกตัดหมดเลยครับ เพราะฝนตกหนัก ทางเราต้องขออภัยในความไม่สะดวกด้วยครับ” พนักงานของทางรีสอร์ทเข้ามาแจ้ง พร้อมกับถือตะเกียงไฟฉาย และเทียนมาให้ด้วย
เขารับของนั้นมาจากพนักงาน และปิดประตูลง วางของไว้อยู่บนโต๊ะที่อยู่ใกล้ ๆ แล้วจึงจุดเทียนเพื่อช่วยให้ความสว่างขึ้นมาบ้าง
“คุณแพทปล่อยผมก่อนครับ ผมจะใส่เสื้อ” เขาเอ่ยบอกเธอขึ้นมาอีกครั้ง
หญิงสาวจึงปล่อยแขนออกให้เขาเป็นอิสระ และเดินตามเขาไปอย่างช้า ๆ ด้วยความระแวง เพราะกลัวเสียงฟ้าฝน ที่คำรามขึ้นมาเป็นระยะ
เปรี้ยง!
“กรี๊ดดด...” หญิงสาวร้องขึ้นมา พร้อมกับกระโดดกอดคอคนตัวสูงอีกครั้ง ที่กำลังจะสวมเสื้อทันที
เขาที่กำลังจะใส่เสื้ออยู่นั้น รีบทิ้งเสื้อลง แล้วรับตัวไว้ทันที แต่ก็ไม่ทัน เพราะหญิงสาวที่จู่โจมมากระทันหัน ทำให้ทั้งลงล้มลงไปที่โซฟาข้าง ๆ นั้นทันที โดยที่เธอคร่อมอยู่บนตัวของเขา
“คุณแพท แล้วที่บ้านฝนตกคุณอยู่ยังไง” เขาจึงถามเธอขึ้นมา
“ไม่รู้ ที่บ้านมันไม่ได้ยินเสียง” หญิงสาวเอาแต่สาวหน้าตอบ แต่หน้ายังมุดอยู่ที่ซอกคอของเขาอยู่อย่างนั้น
“โอเคครับ ถ้าอย่างนั้นก็ลุกขึ้น เข้าไปในห้องแล้วรีบนอน คุณจะได้ไม่เป็นกังวล พอคุณหลับก็จะไม่ได้ยินเสียงแล้ว” เขาพูดกับเธออย่างใจเย็น และพยายามกักเก็บอารมณ์ที่ร้อนรุ่มภายในกายเอาไว้
“หื่อ...ไม่เอา” เธอเอาแต่ส่ายหน้าอยู่ท่าเดียว
อาการของเธอตอนนี้ ไม่ต่างอะไรจากเด็ก 5 ขวบเลย คนที่ปากเก่งเมื่ออยู่ที่บ้านต่อหน้าเขาคนนั้น หายไปไหนก็ไม่รู้ เหลือเพียงแค่เด็กขี้อ้อนคนนี้
“คุณกอดผมแบบนี้ มันทำให้ผมลำบากใจนะครับ...” เสียงสั่นกระเส่าของสิบทิศเอ่ยบอก
เพราะตอนนี้เขาเริ่มหายใจไม่ทั่วท้องแล้ว เมื่อใกล้ชิดกันแบบนี้ แถมชุดนอนเนื้อผ้าบางนี้ที่แทบจะเห็นทะลุไปข้างในแล้ว แถมก้อนภูเขาสองลูกนี้อีกที่แนบชิดกับตัวเขา และทุกส่วนของร่างกายแทบจะเป็นหนึ่งเดียวกันแล้ว
เขาที่ทำพูดอะไรไม่ได้ จึงพยุงตัวเองลุกขึ้นอย่างยากลำบาก เพราะเธอที่ยังคงกอดรัดเขาแน่น เขาจึงอุ้มเธอขึ้นมาในท่าอุ้มแตง แล้วพากันเข้าไปยังห้องที่เธอนอน
เขาว่างเธอลงบนที่นอนอย่างเบา ๆ และตัวเองก็จะลุกขึ้น แต่หญิงสาวไม่ยอมปล่อยแขนที่กอดคอเขาไว้ออก เขาที่ทรงตัวไม่อยู่ ล้มลงไปทาบทับตัวเธอทันที
“คุณแพท”
“พี่ทิศ”
Latest chapter
พ่ายรัก สามีตีตรา พิเศษ - ครอบครัวอบอุ่น(จบ)
ครอบครัวอบอุ่น(จบ)10 ปีต่อมาฟอร์ยู พีรพัฒน์ หนุ่มน้อยในวัย 13 ขวบ ซึ่งเป็นลูกชายคนโตของพ่อพีทและแม่หริ่งนั่นเอง และเป็นพี่ชายคนโตของตระกูลอีกด้วย แล้วตอนนี้ก็มีน้อง ๆ อีกหลายคนจากลูกสาวและลูกชายของลุงเพชรกับป้าแพทอีกด้วยและตอนนี้ฟอร์ยูยังมีน้องสาวฝาแฝดอีก 2 คน คือ น้องเรไร กับ ไลลา แฝดน้องที่ตอนนี้อายุพึ่งจะ 3 ขวบ เพราะกว่าที่แม่หริ่งจะท้องรอบนี้ได้ ทำเอาพ่อพีทถอยใจไปหลายปี ถึงขั้นต้องเตรียมตัวที่จะฝากไข่ แต่สุดท้ายก็สำเร็จจนมีเจ้าแฝดมาอิงอิง ลูกสาวคนแรกของพงศกรและปรียาภัทร ที่ตอนนี้อายุ 10 ขวบแล้ว และยังมีน้องชายหนึ่งคน นามว่า พอร์ช วัย 8 ขวบ ทั้งคู่อยู่กับพ่อเพชรและแม่เอยที่บ้านอีกหลังเพราะพ่อและแม่ปลูกบ้านอยู่อีกที่ ซึ่งก็ไม่ไกลจากบ้านของปู่กับย่ามากนักน้ำเหนือ และ น้ำหนาว ลูกแฝดชายหญิงของสิบทิศกับพจีกานต์ ตอนนี้มีอายุได้ 9 ขวบแล้ว ทั้งสองจะนิทกับตาและยายมากที่สุดเพราะบ้านที่ติดกันทั้งบ้านตอนนี้เต็มไปด้วยเสียงเจี๊ยวจ๊าวของเด็ก ๆ ซึ่งก็คือบุตรหลาน ของตระกูลทั้งหลายนั้นเอง ตอนนี้พัฒน์พงษ์เกษียรออกมาอยู่ที่บ้าน ได้หลายปีแล้ว เวลาว่างก็ปลูกพืชสวนเล่นตามประสาคนแก่ นาน ๆ ลูกหลานจะม
พ่ายรัก สามีตีตรา พิเศษ - นำทัพ-นันทิชา
นำทัพ-นันทิชาสองเดือนต่อมา“พี่มาทำอะไรของพี่อีกเนี้ย” เสียงดังตวาดดังลั่น เมื่อชายหนุ่มตามาตอแยเธอไม่เลิก เขาตามเธอทุกวันไม่รู้ว่าว่างมากหรืออย่างไรตั้งแต่วันนั้น วันที่เธอและเขามีอะไรกัน เธอก็พักอยู่ที่คอนโดเขาต่อตั้งสามวัน เพราะโดนพิษไข้เล่นงาน แถมเขายังไม่ยอมให้เธอกลับด้วย ขู่เธอว่าจะเอาเรื่องไปฟ้องพ่อกับแม่ของเธอ เธอเลยต้องยอมอยู่ต่อ และมาวันนี้เขาก็ยังมาตามเธออีก ถึงขึ้นตามมาดักรอเธออยู่ที่ทำงานอีกด้วย“ทำไมถึงดีลผู้หญิงมาให้พี่อีก พี่เป็นผัวเธอนะทิชา” เสียงเข้มถามขึ้นมาทันที เมื่อเธอกำลังจะเดินไปที่รถของเธอ เพราะเมื่อวันก่อนหญิงสาวนัดผู้หญิงมาให้เขาอีกแล้ว แถมคนนี้กลับไม่ใช่ใครที่ไหน เป็นเพื่อนสนิทของเธออีกต่างหาก“ผะ ผัวอะไรกัน เราแค่ One Night ฉันก็บอกพี่ไปแล้วนี่ ว่าฉันจะไม่เรียกร้องอะไรจากพี่ พี่ลืมไปแล้วเหรอ” เธอหยุดเท้าเดินทันที ที่เขาเอ่ยถึงคำนี้ออกมาอีกแล้ว“ไม่ลืม แค่ไม่ได้เก็บเอาคำพูดของเธอมาใส่ใจ ทิชาเธอได้พี่แล้วเธอต้องรับผิดชอบพี่สิ” เสียงเรียบนิ่งตอบกลับเธอไปทันที“หึหึ พูดอย่างกับว่าตัวเองเป็นผู้ชายบริสุทธิ์อย่างนั้นแหล่ะ ทั้ง ๆ ที่ของก็ไม่เคยขาดเสียด้วยซ้ำ” หญ
พ่ายรัก สามีตีตรา พิเศษ - นำทัพ-นันทิชา
นำทัพ-นันทิชาย้อนกลับไปเมื่อหลายเดือนก่อนNight Club “อุ้ย ขอโทษค่ะ พี่ทัพ!” หญิงสาวรีบขอโทษขอโพยทันที ที่เธอเดินออกมาจะไปเข้าห้องน้ำกลับชนเข้ากับร่างสูง เมื่อเงยหน้าขึ้นจึงทราบว่าเจ้าของร่างสูงนั้นเป็นใคร“ยัยทิชา!” ร่างสูงเมื่อเห็นว่าคนที่เดินชนกันนั้นเป็นใคร ตวาดเสียงขึ้นมาอย่างตกใจไม่น้อยที่เจอเธอในรอบหลาย ๆ ปี“โลกมันกลมหรือโลกมันแคบกันแน่ว่ะเนี้ย ร้อยวันพันปีไม่เคยเจอหน้า” เธอสบถออกมาอย่างหัวเสียกับคนตรงหน้า เพราะไม่เคยเจอกันนานหลายปีแล้วตั้งแต่ที่เขาจบจากมหาวิทยาลัย ถึงแม่ว่าบ้านเธอและเขาจะอยู่ติดกันก็ตาม“เวรกรรม!” เสียงเรียบนิ่งพูดขึ้น ด้วยใบหน้าที่เข้มขรึม“เออเนอะ เวรกรรมของฉันที่มาเจอพี่ที่นี่” หญิงสาวตอกกลับอย่างไม่ยอมน้อยหน้าเหมือนกัน“นี่ปากหรือที่พูด เดี๋ยวเถอะ!!!” เสียงเข้มเอ่ยขึ้น พร้อมกับจ้องมองหน้าเธออย่างคาดโทษเอาไว้ทันที“ถ้าไม่ใช่ปาก แล้วตรงไหนของร่างกายที่มันพูดได้บ้าง" เธอยังคงตอกกลับเขาอยู่เช่นเดิมอย่างไม่ยอมแพ้“แล้วนี้เป็นอะไร อย่าบอกน่ะว่าเมา” เขาถามเธอขึ้นมาทันที เมื่อสังเกตเห็นอาการแปลก ๆ ของเธอ ใบหน้าแดงระเรื่อ พร้อมกับมือเล็กที่พยายามพัดใบหน้าของตัวเ
พ่ายรัก สามีตีตรา 33 - บทส่งท้าย(จบ)
บทส่งท้าย(จบ)“น้องแพทครับ” สิบทิศเอ่ยเสียงนุ่มอ่อนโยนกับหญิงสาวข้างกายขึ้นมาทันที“ไม่ต้องมาเอ่ยเสียงหวาน ส่งสายตาเจ้าเล่ห์ตอนนี้เลยค่ะ” พจีกานต์พูดขึ้นมาทันที เพราะเธอรู้ว่าเขาต้องการจะสื่ออะไร“ถ้าอย่างนั้น น้องแพทก็ยอมมีลูกให้พี่สักคนสิครับ” สิบทิศพูดขึ้นพอให้ได้กันแค่สองคน“ตัวเองไม่มีน้ำยาหรือเปล่าค่ะ” พจีกานต์พูดขึ้นมาอย่างหยอกล้อเขาทันที พร้อมกับสายตามองเขาไปอย่างท้าทาย“ป่ะ...” มือหนาคว้ามือของเธอทันที“ไปไหนค่ะ ทุกคนกำลังสนุกกันอยู่เลย...” เธอถามเขากลับไปอย่างสงสัย เมื่อจู่ ๆ เขาชวนเธอขึ้นมา“ไปพิสูจน์น้ำยาครับ” พูดจบเขาก็อุ้มเธอขึ้นแนบอก พาเดินเข้าบ้านไปทันที โดยที่ไม่แคร์สายตาคนมองมาเลยแม้แต่น้อยทุกคนที่เห็นสิบทิศอุ้มหญิงสาวเดินเข้าไปในบ้าน ต่างพากันส่ายหน้าเอ็นดูให้กับความเอาแต่ใจของสิบทิศ เพราะทุกคนรู้ดีว่าจุดประสงค์คืออะไร“ทำไมเราไม่กลับไปบ้านเราค่ะ” พจีกานต์ถามขึ้นมาทันที ที่เขาอุ้มเธอขึ้นมาที่ห้องนอนส่วนตัวของเธอที่อยู่บ้านหลังนี้“เปลี่ยนบรรยากาศมาห้องน้องแพทบ้างครับ เผื่อตัวเล็กอยากมาเกิดกับเราในห้องนี้” สิบทิศตอบออกไป พร้อมกับวางเธอลงบเตียงขนาดกว้างของเธอ“ไม่ต้อ
พ่ายรัก สามีตีตรา 32 - ครอบครัวสุขสันต์
ครอบครัวสุขสันต์“ถ้าอย่างนั้น พ่อจะเป็นคนตัดสินเองก็แล้วกันน่ะ พ่อว่าพ่อจะให้ตาพีทกับหนูหริ่งเป็นคู่แรกที่จะจัดงานแต่งให้ เพราะดู ๆ แล้ว สองคนนี้แหล่ะพร้อมสุดกว่าในบรรดาพี่ ๆ” พัฒน์พงษ์จึงพูดขึ้นมาอีกครั้งเมื่อทุกคนนั่งเงียบกันอยู่นาน โดยสรุปให้เองทันที“ผมขอถามความเห็นจากหริ่งหริ่งก่อนได้ไหมครับ” พจีพัฒน์พูดขึ้นมา เพราะอยากถามความเห็นและปรึกษาผู้เป็นภรรยาก่อน“เอาน่า หนูหริ่งไม่กล้าปฏิเสธแกหรอกเชื่อพ่อ แล้วอีกอย่างน่ะ แกเห็นแต่เมียแกพูดปฏิเสธแบบนั้น แกเคยขอเมียแกดูแบบจริงจังบ้างหรือยังตาพีท แล้วไม่ดีเหรอยังไง ที่จะมีฟอร์ยูอยู่เป็นพยานรักในงานแต่งของพวกแกด้วย” พัฒน์พงษ์พูดขึ้นมาอีกครั้ง เพื่อโน้มน้าวให้ลูกชายได้คิดตาม“ดีเหมือนกันนะไอ้พีทพี่ว่า เมื่อฟอร์ยูโตขึ้นแล้วเห็นภาพถ่ายงานแต่งของพ่อกับแม่ แล้วแกจะได้ไม่ต้องคอยมาตอบคำถามลูกไง ว่าหนูอยู่ตรงไหน” คราวนี้เป็นพงศกร พี่ชายคนโตที่เอ่ยเสริมขึ้นมาบ้าง“เอาแบบนั้นหรือครับ” พจีพัฒน์เลิกคิ้วถามความเห็นจากทุกคน“แบบนี้แหล่ะพี่ว่า...” สิบทิศจึงช่วยพูดเสริมขึ้นมาอีกคน“แล้วผมต้องทำยังไงต่อ ทำแบบไหนบ้างละตอนนี้” พจีพัฒน์ถามขึ้นมาต่อทันที เมื่อ
พ่ายรัก สามีตีตรา 31 - วันรวมญาติ
วันรวมญาติสามเดือนต่อมาบ้านเรืองพาณิชยากุลวันนี้ถือว่าเป็นวันรวมญาติเลยก็ว่าได้ เพราะทุกคนต่างพร้อมใจกันกลับมาบ้าน หลังจากที่ลูก ๆ แยกย้ายกันไปใช้ชีวิตคู่ และวันนี้เองทางครอบครัวจะจัดเลี้ยงฉลอง ให้กับลูกชายคนเล็กของบ้าน ที่สามารถจบการศึกษาในเวลาสามปีตามที่ตั้งใจเอาไว้“พ่อพีท แม่หริ่งครับ” เด็กวัยในวัยกำลังจะเข้าสามขวบ วิ่งหน้าตั้งออกมาจากบ้านทันที เมื่อได้ยินเสียงรถของผู้เป็นขับเข้ามา“ครับลูก มาพ่ออุ้มหน่อยครับ อึบ...ลูกพ่อโตเป็นหนุ่มแล้ว อีกหน่อยแม่หริ่งหริ่งก็คงจะอุ้มไม่ไหวแล้วสิ” พจีพัฒน์ที่เห็นลูกชายวิ่งมารับ ก็ย่อตัวลงอุ้มลุกชายขึ้นแนบอกทันทีอย่างแสนคิดถึง เพราะไม่ค่อยได้เจอหน้ากันเลยตั้งแต่ที่เขาพาแม่ของทุ่มเทให้แก่การเรียนอย่างหนัก เพื่อที่จะได้จบเร็ว ๆ อยากมีเวลาให้เขาบ้าง“เข้าบ้านกันครับ ข้างนอกอากาศร้อน” พจีพัฒน์พูดบอกผู้ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นภรรยาและแม่ของลูกทันที“มีอะไรให้พี่ช่วยไหมหรีดหริ่ง” เสียงอันคุ้นเคยดังขึ้นเสียก่อน ที่พวกเขาจะได้เดินเข้าไปในบ้าน“ไม่มีค่ะ” พีรดารีบเอ่ยปฏิเสธทันควัน“เมียตัวเองท้องอยู่ ก็ไปช่วยพยุงโน้น เมียผม ผมดูแลเองได้” พจีพัฒน์สวนพี่ชายกลับไป
You may also like
