บททั้งหมดของ พันธการสายใยรัก: บทที่ 1 - บทที่ 9

เดือนต่อมา งานแต่งงานระหว่างนันทวัฒน์และนลินีก็ถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ในโรงแรมหรูหรา แขกเหรื่อที่มาร่วมงานต่างก็เป็นบุคคลสำคัญจากวงสังคมชั้นสูง พิธีถูกจัดขึ้นอย่างเป็นทางการ ทุกอย่างถูกวางแผนมาอย่างละเอียดถี่ถ้วนเพื่อให้สมกับความสำคัญของสองตระกูลใหญ่ และในวันนี้ นลินีในชุดเจ้าสาวสีขาวงดงามยืนอยู่ข้างนันทวัฒน์ที่ดูดีในชุดสูทสีดำ ท่ามกลางเสียงเพลงที่บรรเลงขึ้นเพื่อเฉลิมฉลองการเริ่มต้นชีวิตคู่ แต่ในใจของทั้งคู่กลับรู้สึกถึงความว่างเปล่า หลังจากแลกแหวนและคำสาบาน ทั้งสองก็กลายเป็นสามีภรรยาอย่างเป็นทางการ เสียงปรบมือดังขึ้นจากแขกในงาน แต่ทั้งคู่กลับรู้สึกเหมือนการเฉลิมฉลองนี้เป็นเพียงหน้ากากที่ปิดบังความจริงที่ขมขื่นภายในใจ เมื่อพิธีเสร็จสิ้น คู่บ่าวสาวก็ถูกพามาส่งถึงบ้านหลังใหญ่ที่ถูกสร้างให้เป็นเรือนหอ ซึ่งอยู่ภายในเขตรั้วบ้านใหญ่ของครอบครัวนันทวัฒน์ เพียงแค่ต้องการให้คู่แต่งงานใหม่ได้มีความเป็นส่วนตัวเพื่อให้เหมาะในการเริ่มต้นชีวิตคู่ของพวกเขา นลินีรู้สึกทั้งตื่นเต้นและกลัวกับการเริ่มต้นครั้งนี้ เธอรู้ว่าต้องเผชิญกับความท้าทายมากมาย แต่ก็ยังคงหวังว่าวันหนึ่งความพยายามของเธออาจทำให้เ

หลายวันหลังจากการแต่งงาน นลินีเริ่มปรับตัวให้เข้ากับบ้านหลังใหม่ แม้จะรู้สึกเหงาและว้าเหว่ แต่เธอก็ยังคงทำหน้าที่ของเธออย่างดีที่สุด เช้าวันหนึ่ง ขณะที่นลินีกำลังเก็บกวาดห้องรับแขก เสียงเคาะประตูเบา ๆ ดังขึ้นที่ประตูห้องครัว“หนูลินจ๊ะ แม่ขอเข้าไปหน่อยได้ไหมลูก” เสียงนุ่มนวลของคุณหญิงวิไลแม่สามีดังขึ้นนลินียิ้มบาง ๆ ก่อนจะรีบวางมือจากงานที่ทำและเดินไปเปิดประตูให้ “สวัสดีค่ะคุณแม่ เชิญค่ะ” เธอกล่าวด้วยน้ำเสียงที่พยายามเก็บซ่อนความเหงาในใจคุณหญิงวิไลเดินเข้ามาในห้องครัว มองดูบรรยากาศที่เต็มไปด้วยความเงียบสงัด เธอสังเกตเห็นสีหน้าที่เหนื่อยล้าของนลินี ซึ่งทำให้เธอรู้สึกสะเทือนใจ“หนูลินจ๊ะ ลูกไม่เหงาใช่ไหม ”คุณหญิงวิไลถามด้วยความห่วงใยนลินียิ้มฝืน ๆ “หนู...ไม่เป็นไรค่ะ คุณแม่ไม่ต้องเป็นห่วง”คุณหญิงวิไลสังเกตเห็นว่าคำตอบนั้นไม่ได้ออกมาจากใจจริง ๆ เธอจึงตัดสินใจที่จะไม่ถามซ้ำ แต่หาวิธีที่จะทำให้นลินีรู้สึกดีขึ้นแทน“วันนี้หนูว่างไหม”“ว่างค่ะ คุณแม่มีอะไรหรือเปล่าคะ”“งั้นวันนี้เรามาทำขนมกันดีไหมลูก คุณหญิงนวลแม่ของหนูลินบอกว่าหนูชอบทำขนมใช่ไหม” เธอชวนด้วยรอยยิ้มอบอุ่น นลินีเงยหน้าขึ้น

หลังจากที่ทานข้าวเสร็จ นันทวัฒน์และเอมอรยังคงนั่งสนทนากันต่อที่โต๊ะในร้านอาหารหรู เอมอรยิ้มหวานและใช้เวลาสนทนากับนันทวัฒน์อย่างมีความสุข ขณะที่นลินีและคุณหญิงวิไลยังคงนั่งอยู่ที่โต๊ะไม่ไกลกัน นลินีพยายามทำใจให้สงบ แม้ว่าภาพของนันทวัฒน์และเอมอรจะยังคงฝังแน่นในหัวใจของเธอ เอมอรเหลือบมองดูนาฬิกาบนข้อมือของเธอ ก่อนจะหันมามองนันทวัฒน์ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความคาดหวัง “พี่วัฒน์คะ... วันนี้เอมอยากได้กระเป๋าใบใหม่ค่ะ” เอมอรพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงออดอ้อนเล็กน้อย “เพื่อนๆ เขาแนะนำกระเป๋าแบรนด์ที่เอมใช้อยู่คอลเลคชั่นใหม่มาแล้ว สวยมากเลย เอมว่ามันเหมาะกับเอมมากค่ะ พี่วัฒน์พาเอมไปดูหน่อยได้ไหมคะ” นันทวัฒน์มองเอมอรด้วยรอยยิ้มที่อบอุ่น แม้ว่าเขาจะรู้ว่าเอมอรชอบขอของจากเขาอยู่บ่อย ๆ แต่เขาก็อดใจไม่ไหวที่จะตามใจเธอ เอมอรเป็นคนที่เขารักและเขาก็อยากให้เธอมีความสุขเสมอ “ได้สิเอม เดี๋ยวพี่จะพาไปดู ตอนนี้เราไปกันเลยไหม” นันทวัฒน์ตอบตกลงโดยไม่ลังเล เอมอรยิ้มกว้างและลุกขึ้นยืนทันที “ค่ะ ไปกันเลยค่ะพี่วัฒน์” เธอตอบอย่างตื่นเต้น ก่อนจะก้าวไปใกล้เขาและจับแขนของเขาไว้แน่น นันทวัฒน์จ่ายเงินค่าอาหารเรียบร้อย จาก

นลินีตกใจและไม่ทันตั้งตัวกับการกระทำของเขา เธอไม่เคยเห็นเขาเป็นแบบนี้มาก่อน เธอพยายามขัดขืนเล็กน้อยในตอนแรก แต่เมื่อเห็นว่านันทวัฒน์ดูจริงจังและไม่อยากให้เธอปฏิเสธ เธอก็ยอมให้เขาทำตามที่ต้องการ “พี่วัฒน์…” นลินีร้องด้วยความตกใจ และไม่ทันตั้งตัวกับการกระทำของเขา เธอไม่เคยเห็นเขาเป็นแบบนี้มาก่อน แม้เธอจะพยายามขัดขืนเล็กน้อยในตอนแรก แต่เมื่อเห็นว่านันทวัฒน์ดูจริงจังและไม่อยากให้เธอปฏิเสธ เธอก็ยอมให้เขาทำตามที่ต้องการ นันทวัฒน์ผลักร่างบางของนลินีให้ล้มลงบนเตียงนอน พอหลังสัมผัสกับความเย็นของผ้าปูที่นอนสติสัมปชัญญะของนลินีก็กลับมา เธอคิดว่าต้องมีบางอย่างผิดปกติไปเพราะนันทวัฒน์ปกติจะไม่ค่อยเฉียดเข้าใกล้เธอเลย ต่างจากครั้งนี้มาถึงก็ไม่พูดพร่ำทำเพลงเขามุ่งเข้ามาสัมผัสใกล้ชิดกับเธอ มือเรียวจึงดันหน้าคมที่กำลังซุกไซ้ซอกคอขาวของเธออยู่“พี่วัฒน์อย่าค่ะ อย่าทำแบบนี้”“ฟอดดดด ทำไมจะทำไม่ได้ เธออย่าลืมนะเราแต่งงานกันแล้ว ครอบครัวพี่ต้องเสียเงินไม่ใช่น้อยที่ต้องจ่ายค่าตัวเธอ มาทำหน้าที่เมียเลย อย่ามาทำเป็นห้ามเลย จะได้สมใจเธอไงที่อยากเป็นเมียพี่นักหนาไม่ใช่เหรอ” ร่างสูงพูดจบ ปากของนลินีก็โดนปิดด