All Chapters of My Boss Is My Husband : Chapter 71 - Chapter 80

Alessia Rae’s Pov. Muntik na akong matumba sa gulat at sakit ng pisngi ko dahil sa sampal ni Venice. Agad na tinaliman ko siya ng mata nang makabawi ako. Sumusobra na siya, ah! Naghahanap talagabg makalbo ko siya eh. "Ano ba ang problema mo?!" Inis na sigaw ko at sinampal ko rin. "How dare you!?" galit na sigaw. "How dare you mo pagmumukha mo! Ba't ka nananampal, huh? Inubos mo talaga ang pasensiya ko!" sigaw ko sa mukha niya. Mas lalong tumindi ang galit sa mukha nito at dinuro ako. "You!? Malandi ka!? Inagaw mo sa akin si Davy tapos nakikipaglandian ka pa sa iba!?" galit na sigaw nito at tinulak ako. Nanlaki ang mga mata ko dahil sa sinabi niya. Ano bang pinagsasabi ng higad na 'to? "Anong sabi mo?" takang tanong ko. Nginisihan niya ako at may kinalikot sa cellphone nito sbay pakita sa akin. Nakita ko sa screen ang picture namin ni Alister. Kuha iyon sa isang restaurant kung saan nag-uusap kami noong nakaraang araw. "Ano 'to, ah?" nanggagalaiting tanong nito. "Tanga ka b

Alessia Rae’s Pov. Nagpakawala ako ng buntong-hininga bago lumabas ng kuwarto at naabutan ko roon si Milo. Nag-aayos ito ng gamit niya sa parlor. "Oh, gising ka na pala," wika niya. "Nasaan si Kathy?" tanong ko. "Nakauwi na kanina. Tumawag yung boss niyo kaya bumalik na ito sa kompanya." Sagot nito. Napatango ako bago naupo sa maliit na sopa. Siya naman ay tumigil sa pag-aayos at tumingin sa akin. "Kathy told me everything," panimula niya, "wala ka bang balak sabihin sa kaniya na buntis ka?" tanong niya. "Hindi ko alam, Mil. Hindi niya ako kinakausap hanggang ngayon." Malungkot na sagot ko. Nakita ko ang awa sa mukha niya kaya ngumiti na lang ako. Mas masakit pa sa nangyari noon ang nararamdaman ko. Una, pinagpalit ako sa bakla. Ngayon naman, pini-frame up ako sa hindi ko naman ginawa. Baka malas nga talaga ako sa pag-ibig. Napahawak na lang ako sa tiyan ko. Sorry baby…sana magiging maayos pa kami ng daddy mo. Napatingin ako sa cellphone ko ng tumunog iyon. It was a text mes

Alessia Rae’s Pov. WALANG tigil sa pagpatak ang mga luha ko habang lulan ng bus papuntang Batanes. Nakatingin lang ako sa labas ng bintana, samantalang nakayakap sa tiyan ang dalawang kamay ko. Mula sa mansion ni Davy ay sa bus station na ako dumeretso. Hindi na rin ako nakapagpaalam pa kay Milo at Kathy, pati na rin kay Alister. Saka ko na sila tatawagan kapag nasa Batanes na ako. Tinuyo ko ang luha nang mapansing napapatingin sa akin ang ibang mga pasahero. "Puwede bang makiupo rito?" anang boses lalaki sa gilid. Nag-angat ako ng tingin dito, matangkad ito at may hitsura rin naman. Mukha itong mabait kaya tumango ako bilang sagot. Umusog ako sa bintana at muling itinuon ang paningin sa labas. Narinig kong tumunog ang cellphone ko pero hindi ko iyon sinagot. Bagkus ay pinatay ko ito at inilagay sa bag. Kanina pa iyon laging tumutunog. Napabuntong-hininga na lang ako at pilit ibinaling sa iba ang isip ko. "Are you, ok?" biglang tanong ng katabi ko. "Hindi," pagpapakatotoo ko

Alessia Rae’s Pov. SEVERAL days had past and it's been two weeks since I left in Manila. I was staying at home and my family had been knows my story. Dumating kasi sa Batanes kinabukasan sila inay at bunso, inusisa nila ako kung bakit mas nauna pa ako sa kanilang dumating ng Batanes. Kung bakit bigla-bigla akong sumulpot roon ng hindi nila nalalaman. Noong una, hindi ko sinabi ang dahilan kung bakit mas nauna pa ako sa kanila. Ayaw kong pag-usapan ang nangyari sa akin, pero habang tumatagal ay hindi ko maitago sa kanila ang pagbubuntis ko. Sa huli, sinabi ko sa kanila ang lahat. Ang lahat-lahat ng nangyari sa akin, kung bakit ako umuwi ng Batanes. Sinabi kong buntis ako, akala ko magagalit sila sa akin. Hindi pala, natuwa sila sa balitang buntis ako, pero nagalit si Lolo sa lalaking ama ng ipinagbubuntis ko ngayon. "Ang sarap lumanghap ng sariwang hangin." Mahinang bulong ko habang nakapikit. Nandito kami sa pinakabukiring bahagi ng lupain nila lolo. Nag-aani kasi ng mais at tal

Alessia Rae’s Pov.Kapit na kapit ako sa braso ni Johan habang pababa na kami ng bundok. Pinauwi na ako ni lola at lolo kasi makulimlim na. Parang uulan pa kasi at delikado raw sa akin yun lalo na’t nagdadalang tao ako. Imbes gusto ko pa sanang manatili roon upang makipagkuwentuhan sa mga tauhan. Balak ko nga rin sana sumama sa pag-ani ng palay ngunit ayaw nila Lola. Buong maghapon tuloy akong nakatayo lang sa kubo habang si Johan ay tumulong sa pag-ani. Mabilis lang siyang nakipagsalamuha sa mga tauhan ni Lolo. Tuwang-tuwa ang lahat kasi bibong tao rin si Johan. Mapagbiro at palatawa rin kasi ang kaibigan.Masyadong positive sa buhay.“Sigurado bang hindi mo nobyo ang binatang ‘yan, Alessia?” biglang tanong ni Lola nang umupo dito sa tabi ko.Tiningnan ko si Johan na masayang nakikipagkuwentuhan sa pinsan at kapatid ko. Hindi pa kasi siya pinauwi agad ni Lola. Inaya na rito na sa bahay maghapunan. “Hindi nga po, lola. Kaibigan ko lang po talaga siya.” Saad ko at bakas nsman ang pa