All Chapters of แค้นรัก: Chapter 221 - Chapter 230

มือหนาแกะตะขอสร้อยเส้นเล็กในมือออก ก่อนจะค่อยๆ บรรจงสวมใส่ลงบนลำคอระหงให้เธออย่างตั้งใจ ซึ่งเฟรย่าเองก็ได้แต่นั่งยิ้มกับการกระทำของเขา ที่ไม่คิดว่าคนอย่างเขาจะทำอะไรแบบนี้เป็น "ไปแอบซื้อมาตอนไหนคะ" มือเล็กจับไปที่จี้สร้อยคอ ที่เป็นรูปหัวใจฝังเพชรเม็ดเล็กอย่างสวยงาม พร้อมกับเอ่ยถามอย่างสงสัย "วันก่อน จุ๊บ~" แดเนียลตอบพร้อมกับก้มลงจูบที่ต้นคอเธอจากด้านหลังแผ่วเบา ก่อนจะเดินกลับมานั่งที่ของตัวเอง ระหว่างที่รออาหารที่สั่งไปมาเสิร์ฟ เฟรย่าก็เอาแต่นั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ เท้าคางมองคนตัวโตที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม ด้วยรอยยิ้มหวาน และใบหน้าที่ยังคงแดงระเรื่อไม่หายสักที "คิดยังไงถึงขอน้องเฟรเป็นแฟนคะ" "ไม่ได้คิด" "แล้วทำไม.." "ก่อนจะแต่งงานมันต้องรักกันก่อนไม่ใช่หรือไง แล้วถ้ารัก.. จะรักในฐานะอะไรล่ะ" เขาพูดแทรกขึ้น เมื่อเธอกำลังจะตั้งคำถามกับเขาอีกครั้ง "แสดงว่ารักน้องเฟรแล้วจริงๆเหรอคะ?" "ยังไม่แน่ใจ" "ปากแข็ง รักนิดเดียวก็ไม่ได้เหรอ" เฟรย่าบอกปากยื่น พลางเบ้ปากใส่เขาอย่างนึกหมั่นไส้ในความปากหนักของเขา "ขออนุญาตเสิร์ฟอาหารครับ" ไม่ทันที่แดเนียลจะได้พูดอะไรโต้ตอบกลับไป บริกรก็ยกอาหารเข

@เพนท์เฮาส์ 23 : 55 น. แกร๊ก~ แดเนียลเปิดประตูเข้ามาในห้องนอนของตัวเองด้วยความเบามือ เพราะเขาไม่รู้ว่าคนที่รอเขาอยู่ด้านในนั้นจะหลับไปแล้วหรือยัง แสงไฟสลัวภายในห้องนอน พร้อมกับความเงียบสงัด ทำให้เขาต้องสอดส่องสายตาคมมองไปทั่วห้อง ก่อนจะพบกับร่างบางที่นอนหลับตาปริ่ม ขดตัวอยู่ใต้ผ้าห่มผืนหนา บนเตียงกว้างของเขา จุ๊บ สองขาก้าวเข้ามายืนข้างเตียง พร้อมกับกดริมฝีปากได้รูป กดจูบลงบนหน้าผากมนของเธอแผ่วเบา ก่อนจะผละออกแล้วดึงผ้าห่มขึ้นมาห่มให้เธอดีๆ "อื้อ~" เสียงครางเบาๆ ดังขึ้นในลำคอ จากคนที่กำลังหลับสบายอยู่บนเตียง เรียกรอยยิ้มจากเขาได้ทันที ก่อนที่เธอจะขยับตัวไปมา คล้ายกับกำลังรำคาญ ที่ถูกรบกวนเวลานอน "หึ~ เด็กน้อย" แดเนียลหลุดเสียงหัวเราะออกมาเบาๆ อย่างเอ็นดูในท่าทีเหมือนเด็กถูกขัดใจของเธอ ก่อนที่เขาจะผละออกห่างจากเธอ เพื่อพาตัวเองไปอาบน้ำชำระล้างร่างกาย และจะได้รีบกลับมากอดเธอไว้อย่างทุกคืน... วันต่อมา 06 : 30 น. จุ๊บ~ ริมฝีปากอวบอิ่มกดจูบลงบนริมฝีปากได้รูป ของคนที่ยังหลับสนิทแผ่วเบา พร้อมด้วยรอยยิ้มหวานอย่างสดใส เพียงแค่ลืมตาตื่นขึ้นมาในอ้อมกอดแสนอบอุ่นที่คุ้นเคย ก็ทำเอาเธอยิ

ปึก! ปึก "อ๊ะ อะ อร๊ายย~" "อ่าาส์!" ปั๊บ ปั๊บๆๆ เสียงครางกระเส่าของทั้งคู่ที่ดังประสานกันออกมาด้วยความเสียวซ่านไม่หยุด พร้อมกับเสียงเนื้อกระทบเนื้อที่ยังคงดังต่อเนื่อง เมื่อเอวสอบยังคงรัวกระแทกแก่นกายใหญ่ เข้าออกร่องรักไม่มีทีท่าว่าจะหยุด "มะ..เมื่อไหร่จะพอ อ๊ะ อ๊า เหนื่อยแล้ว" "รอบสุดท้ายแล้ว อืม.. ซี๊ด!" คนที่ร้องขอให้หยุด แต่การกระทำของเธอกลับตรงกันข้าม เมื่อร่องรักของเธอขมิบรัดเขาแน่นไม่ยอมหยุด ซ่าาาา! สายน้ำที่เย็นฉ่ำไหลกระทบลงกับร่างกายเปลือยเปล่าของเขาและเธอทันที ที่อยู่ๆมือหนาก็ยื่นไปเปิดฝักบัว ทำเอาร่างบางถึงกับสะดุ้งกับสายน้ำที่เย็นฉ่ำ ที่ไหลผ่านลงมาอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว "อูย~ ระ..เร็วค่ะ อ๊าา เร็วอีก.." ปั๊บๆๆ ปั๊บๆๆ เอวสอบกระแทกกระทั้นแก่นกายใหญ่รัวเร็วตามที่เธอร้องขอ สองแขนกำยำก็คอยโอบกอดร่างบางไว้แน่น เมื่อสองขาของเธอคล้ายว่าจะเริ่มอ่อนแรงลง จนยืนแทบไม่ไหว "ถึงกับขาสั่นเลยเหรอ ซี๊ดด~ อ่าส์" หมับ พรึบ! "พี่แดน อ๊ะ!" เสียงหวานที่เริ่มแหบแห้ง เอ่ยเรียกชื่อเขาด้วยความตกใจ เมื่ออยู่ๆเขาก็หยุดกระแทกแก่นกายเข้าใส่ร่องรักของเธอ แล้วจับเธอพลิกตัวหันหน้ามาหาเขาแทน

"โกรธน้องเฟรจริงๆเหรอคะ" เฟรย่าเอ่ยถาม พลางยื่นหน้าเข้าไปใกล้เขา เมื่อรถเคลื่อนตัวออกมาจากเพนท์เฮาส์ได้สักพักแล้ว แต่คนตัวโตข้างๆก็ยังเอาแต่นั่งนิ่ง ทำหน้าตาดุดัน ไม่ยอมเอ่ยปากพูดกับเธอสักคำ "นมหกหมดแล้วเฟรย่า" เขาบอกเสียงเข้ม ก่อนจะดึงเสื้อสูทตัวเองมาปิดหน้าอกเธอไว้ เพราะกลัวว่าลูกน้องที่ทำหน้าที่ขับรถอยู่ จะมองผ่านกระจกหลังมาเห็น บอกตรงๆว่าเขาหวง "น้องเฟรมีอะไรจะให้พี่แดนด้วยค่ะ" เธอยิ้มหวานให้เขา ก่อนจะดึงตัวเองกลับมานั่งตัวตรง แล้วก้มลงเปิดกระเป๋าที่วางอยู่บนตักตัวเองออก แดเนียลมองตามมือเล็กของเธอนิ่งๆ โดยที่ไม่ได้พูดอะไร ก่อนที่เธอจะหยิบของบางอย่างออกมาจากในกระเป๋า พร้อมกับเงยหน้าขึ้นยิ้มให้เขาอีกครั้ง "น้องเฟรเลือกเองเลยนะคะ" เฟรย่าบอกพร้อมกับคลายเนคไทในมือออกให้เป็นเส้นยาว ก่อนจะยื่นมือไปแกะเนคไทเส้นที่เขาผูกอยู่ออก แล้วยื่นเส้นที่เธอตั้งใจซื้อมาให้เขาไปคล้องคอเขาไว้แทน "ไปซื้อมาตอนไหน" "ตั้งแต่ที่ไปชอปปิ้งกับคุณแม่ครั้งก่อน" "แล้วทำไมเพิ่งให้" น้ำเสียงของเขาดูอ่อนลงทันที "ก็น้องเฟรไม่ค่อยเห็นพี่แดนใส่ เลยกลัวว่าพี่แดนจะไม่ชอบ" เธอตั้งใจจะให้เขานานแล้ว แต่จากการสังเกตเ

"หุบปาก!" แดเนียลตะคอกเสียงดังลั่นอย่างไม่พอใจ เมื่อแอรีสจ้องมองร่างบางในอ้อมกอดของเขาด้วยสายตาที่โลมเลียอย่างหื่นกระหาย จนทำให้เขาเผลอออกแรงกอดกระชับเธอแน่น แน่นจนคนที่แทบไม่มีสติต้องนิ่วหน้าด้วยความรู้สึกเจ็บร้าวไปทั้งตัว เหมือนกับว่ากระดูกกำลังแตกหักเป็นชิ้นๆ "เจ็บ.." น้ำเสียงเบาหวิวถูกเอื้อนเอ่ยออกมาจากคนในอ้อมกอด นั้นถึงทำให้เขาได้สติ รีบผ่อนแรงที่กอดรัดเธอแน่นลงทันที "หึ! ดูแลให้ดีนะ อย่าเผลอ..เพราะจะไม่มีทางได้คืนเด็ดขาด" แอรีสหัวเราะในคออย่างพอใจ ก่อนจะเอ่ยทิ้งท้ายไว้แค่นั้น แล้วเดินออกไปทันที แดเนียลได้แต่กัดฟันแน่นอย่างทำอะไรไม่ได้ หากตอนนี้ไม่ได้มีเธออยู่ในอ้อมกอด และยังอยู่ในสภาพที่ถูกวางยาแบบนี้ เขาคงไม่ลังเลที่จะเล็งปืนไปที่อีกฝ่าย และพร้อมลั่นไกได้ทุกเมื่อ ยิ่งคำพูดของอีกฝ่ายที่พูดจาแทะโลมคนในอ้อมกอดเขา ยิ่งทำให้เขาโกรธจนเลือดขึ้นหน้า เพียงแค่รู้ว่าอีกฝ่ายได้เห็นเรือนร่างเปลือยเปล่าของเธอมาก่อน นั้นยิ่งทำให้เขาควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้ จนเผลอออกแรงกอดเธอแน่นอย่างไม่รู้ตัว หากไม่มีเสียงเล็กที่เบาหวิวหลุดออกมา เธอคงจะได้บอบช้ำไปทั้งร่างกายเพราะเขา "น้องเฟรเจ็บ.." เสี